| Περίληψη: | Αντικείμενο της εργασίας είναι ο ανάγλυφος αφηγηματικός διάκοσμος δύο εκ των πιο σημαντικών θεάτρων της Μικράς Ασίας: της Ιεράπολης και της Νύσας. Η θεματολογία των αναγλύφων τους παρουσιάζει κάθε άλλο παρά τυχαίες ή συγκυριακές ομοιότητες. Μέσα από την ανασύνθεση του διακόσμου των δύο θεάτρων, θα κατανοήσουμε την προσπάθεια των κατασκευαστών τους να συνδέσουν το εικονογραφικό πρόγραμμα με το μυθικό – ιστορικό παρελθόν κάθε περιοχής, προκειμένου να τονιστεί η ιερότητα, το κύρος και η μοναδικότητα της κάθε πόλης έναντι των υπολοίπων. Επιπλέον, θα δούμε τον τρόπο με τον οποίο ο ανάγλυφος διάκοσμος των δύο θεάτρων χρησιμοποιήθηκε και σαν μέσο προώθησης της αυτοκρατορικής ιδεολογίας και προπαγάνδας, που στόχο είχε τη δημιουργία ενός κοινού αισθήματος ενότητας μεταξύ των κατοίκων της αχανούς αυτοκρατορίας
|
|---|
