| Περίληψη: | Το Μείζον Καταθλιπτικό Σύνδρομο (ΜΚΣ) αποτελεί μια νευρολογική διαταραχή η οποία επηρεάζει την κλινική εικόνα αλλά και το συμπεριφορικό πρότυπο του πάσχοντα ατόμου. Η διάγνωση του ΜΚΣ βασίζεται στην αναφορά εμπειριών του ασθενούς τόσο από τον ίδιο όσο και από το κοινωνικό του περιβάλλον που δε συμβαδίζουν με το κοινά αποδεκτά πρότυπα. Στη διάγνωση συμβάλλουν ορισμένα ερωτηματολόγια που συμπληρώνονται από τον πάσχοντα, αλλά και απεικονιστικές τεχνικές στον εγκέφαλο, οι οποίες ουσιαστικά χρησιμοποιούνται για την επιβεβαίωση της νόσου, όπου κρίνεται απαραίτητο.
Καθότι η παθογένεια της νόσου έχει συσχετιστεί με γενετικά αίτια, τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια αποκάλυψης μοριακών δεικτών που μπορεί να μαρτυρούν την προδιάθεση στην ασθένεια ή ακόμα και να αποκαλύπτουν την ικανοποιητική ή όχι απόκριση στη θεραπεία. Οι τεχνικές οι οποίες χρησιμοποιούνται για την αποκάλυψη τέτοιων βιοδεικτών βασίζονται στην αλληλούχιση του μεταγραφώματος του ανθρώπου.
Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η μελέτη δημόσιων δεδομένων έκφρασης μικροσυστοιχιών και η ανάδειξη mRNA και non-coding RNAs που παρουσιάζουν μη φυσιολογική έκφραση στο ΜΚΣ, έπειτα από σύγκριση μεταξύ του μεταγραφώματος ασθενών και φυσιολογικών ατόμων. Στα πλαίσια αυτής της διπλωματικής εργασίας αναλύθηκαν 5 σύνολα δεδομένων από πειράματα μικροσυστοιχιών και πειράματα αλληλούχισης RNA τα οποία μάλιστα προέρχονταν από 3 διαφορετικούς κυτταρικούς ιστούς. Βρέθηκαν και αναλύθηκαν λοιπόν τρία διαφορετικά σύνολα υποψήφιων διαγνωστικών βιοδεικτών για τα τρία διαφορετικά ήδη κυτταρικών ιστών. Οι βιοδείκτες αυτοί είναι διαθέσιμοι για πειραματική επικύρωση και επαλήθευση με σκοπό την χρησιμοποίηση τους για κατασκευή αξιόπιστων διαγνωστικών γενετικών ελέγχων για την ασθένεια του ΜΚΣ.
|
|---|
