| Περίληψη: | Η βαθμολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητάς είναι μια διαδικασία με την οποία γίνεται ο διαχωρισμός των υποψήφιων δανειοληπτών σε αξιόπιστους και μη αξιόπιστους ανάλογα με το ποσό πιθανό είναι αυτοί να τηρήσουν ή μη τις οικονομικές τους δεσμεύσεις. Η διαδικασία αυτή είναι πολύ σημαντική για χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς όπως τράπεζες η εταιρίες πιστωτικών καρτών προκειμένου να εκτιμήσουν τον κίνδυνο που φέρει η δανειοδότηση ενός ιδιώτη. Εντούτοις, λόγω της νομοθεσίας περί ιδιωτικότητας προσωπικών δεδομένων και άλλων εμπορικών ευαισθησιών, η απόκτηση μεγάλου ιστορικού δανειοδοτήσεων είναι δύσκολη, ειδικά για τις πρόσφατα ιδρυμένες οικονομικές οργανώσεις ή για οργανισμούς μικρότερου βεληνεκούς. Για το λόγο αυτό παρότι πολλές φορές υπάρχει ένας ικανοποιητικός αριθμός πελατών συνολικά, δεν υπάρχει επαρκής πληροφορία για τις επιδόσεις τους σε ότι αφορά στις οικονομικές τους δεσμεύσεις.
Στόχος της διπλωματικής αυτής εργασίας είναι να εξετάσει την εφαρμοσιμότητα των τεχνικών μηχανικής μάθησης στο πρόβλημα της βαθμολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας. Αρχικά, επαληθεύεται η εφαρμοσιμότητα των αλγορίθμων επιτηρουμένης μάθησης μέσω της σύγκρισης εννέα αλγορίθμων για κατηγοριοποίηση χρησιμοποιώντας δυο δημοσίως διαθέσιμα σύνολα δεδομένων από το αποθετήριο μηχανικής μάθησης του Πανεπιστήμιου της Καλιφόρνια. Ακόμη, διερευνάται εάν και σε ποιο βαθμό η χρήση αταξινόμητων στιγμιότυπων κατά τη διαδικασία της εκπαίδευσης μπορεί να βελτιώσει την προβλεπτική ακρίβεια των αλγορίθμων, οδηγώντας με αυτόν τον τρόπο σε καλύτερα αποτελέσματα. Πιο συγκεκριμένα, χρησιμοποιώντας τα ίδια σύνολα δεδομένων με πριν, γίνεται μια σύγκριση μεταξύ μεθόδων ημιεπιτηρούμενης μάθησης και των αντίστοιχων τεχνικών μάθησης με επίβλεψη.
|
|---|
