Μελέτη της LCK σε ασθενείς που πάσχουν από χρόνια λεμφογενή λευχαιμία

• Κύριος συγγραφέας: Αλέξης, Σπυρίδων
• Άλλοι συγγραφείς: Σπυριδωνίδης, Αλέξανδρος
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2017
• Θέματα: Χρόνια Λεμφογενής Λευχαιμία (CLL); Υποδοχείς Β λεμφοκυττάρων (BCR); Src κινάση Lck; Ετερογένεια; Κυτταρικοί υποπληθυσμοί; Απόπτωση; Src αναστολέας PP2; Νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις; Chronic Lymphocytic Leukemia (CLL); B cell receptors (BCR); Src kinase Lck; Heterogeneity; Cell subpopulations; Apoptosis; Src inhibitor PP2; New therapeutical approach; 616.994 190 607 24

Η Χρόνια Λεμφογενής Λευχαιμία (Chronic Lymphocytic Leukemia-CLL) χαρακτηρίζεται από μη φυσιολογικά πρότυπα στη σηματοδοτήση του υποδοχέα των Β λεμφοκυττάρων (B cell receptor-BCR), γεγονός που οδηγεί σε ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό και σε διαταραχή της απόπτωσης των κυττάρων αυτών. Η ασθένεια αυτή αποτελεί μια από τις πιο συχνές λευχαιμίες στο δυτικό κόσμο και σχετίζεται με υψηλά επίπεδα νοσηρότητας και θνησιμότητας. Παρά τη μεγάλη πρόοδο στις θεραπευτικές προσεγγίσεις που στοχεύουν στον περιορισμό της εξέλιξης της νόσου, η CLL παραμένει μη θεραπεύσιμη. Στην παρούσα διπλωματική εργασία έγινε προσδιορισμός ενός πολύ σημαντικού μορίου, το οποίο συμμετέχει στο σηματοδοτικό μονοπάτι του BCR, και χαρακτηρισμός των διαφόρων παθολογικών κυτταρικών υποπληθυσμών. Πιο συγκεκριμένα, ο στόχος ήταν η ανίχνευση της Src κινάσης Lck, ενός πρωτο-ογκογονιδίου, που εκφράζεται εκτοπικά στη CLL και συνδέεται με αυξημένη επιβίωση των Β λεμφοκυττάρων. Tα δεδομένα που λαμβάνονται θα διευρύνουν τις γνώσεις μας όσον αφορά την ετερογένεια των κυτταρικών υποπληθυσμών που διαμορφώνουν το υπόβαθρο αυτής της νόσου. Η Lck εκφράζεται φυσιολογικά στα Τ λεμφοκύτταρα και σε ένα υποπληθυσμό των Β λεμφοκυττάρων, τα Β-1 λεμφοκύτταρα. Η κινάση αυτή ενεργοποιεί μια άλλη πρωτεΐνη, τη ZAP-70, που φυσιολογικά εκφράζεται στα Τ λεμφοκύτταρα και παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στα σηματοδοτικά μονοπάτια του υποδοχέα των Τ λεμφοκυττάρων (T cell receptor-TCR), αλλά εκφράζεται και στα κύτταρα ορισμένων CLL ασθενών αποτελώντας μάλιστα πολύ επιβαρυντικό προγνωστικό παράγοντα. Παρόλα αυτά δεν υπάρχουν αρκετές μελέτες, που να διευκρινίζουν τα επίπεδα της έκφρασης και ρύθμισης της έκφρασης της Lck στα κύτταρα ατόμων που πάσχουν από CLL. Τέλος, έγινε προσπάθεια μελέτης της απόπτωσης των CLL κυττάρων με τη χρήση ενός Src αναστολέα (PP2) με απώτερο σκοπό την εύρεση νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων για την ασθένεια αυτή.