| Περίληψη: | Η παρούσα διπλωµατική εργασία ασχολείται µε την αντικεραυνική προστασία των
ανεµογεννητριών. Οι ανεµογεννήτριες, εξαιτίας του µεγάλου ύψους στο οποίο
τοποθετούνται, είναι ευεπίφορες στην προσέλκυση των κεραυνικών πληγµάτων, µε
αποτέλεσµα να διατρέχουν αυξηµένο κίνδυνο µερικής ή και ολικής καταστροφής.
Γι’ αυτό το λόγο απαιτείται η χρήση ενός συστήµατος αντικεραυνικής προστασίας,
προκειµένου να διασφαλιστεί ότι ο κίνδυνος από τα πλήγµατα των κεραυνών θα
ελαχιστοποιηθεί. Το βασικό κοµµάτι ενός τέτοιου συστήµατος είναι εκείνο της
γείωσης, η οποία θα πρέπει να σχεδιαστεί προσεκτικά και µεθοδικά, ούτως ώστε να
διασφαλιστεί ότι δεν θα ανακύψει κάποια βλάβη ή αστοχία υλικού που θα µπορούσε
να µειώσει την αποτελεσµατικότητα του συστήµατος προστασίας.
Σε αυτή την εργασία αναλύεται η µεταβατική συµπεριφορά ενός συστήµατος γείωσης
µιας ανεµογεννήτριας, όταν αυτή πλήττεται από έναν κεραυνό. Γίνεται επίσης
αναφορά στο πρόγραµµα ATP-EMTP, που αποτελεί ένα εργαλείο για τη µελέτη της
µεταβατικής συµπεριφοράς τέτοιων συστηµάτων.
Ειδικότερα στο Κεφάλαιο 1, γίνεται µια σύντοµη ιστορική αναφορά στην έννοια του
κεραυνού και παρουσιάζονται κάποια βασικά µεγέθη που σχετίζονται µε αυτόν.
Στο Κεφάλαιο 2, αναλύεται η ανεµογεννήτρια σαν κατασκευή ενώ παρουσιάζονται
και τα δοµικά της χαρακτηριστικά.
Στο Κεφάλαιο 3, παρουσιάζονται οι επιπτώσεις στα διάφορα τµήµατα µιας
ανεµογεννήτριας, όταν αυτά πληγούν από κεραυνό.
Στο Κεφάλαιο 4, περιγράφονται οι βασικές έννοιες που σχετίζονται µε τα συστήµατα
γείωσης.
Στο Κεφάλαιο 5, γίνεται αναφορά στα υπάρχοντα µοντέλα που έχουν προταθεί για
την µελέτη της µεταβατικής συµπεριφοράς των συστηµάτων γείωσης και ακολουθεί
εισαγωγή στο πρόγραµµα ATP-EMTP, µε το οποίο προσοµοιώνεται η συµπεριφορά
των µεταβατικών καταστάσεων αυτών των συστηµάτων.
|
|---|
