Παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί της κολπικής μαρμαρυγής στην στεφανιαία νόσο

• Κύριος συγγραφέας: Κοψιδά, Γεωργία
• Άλλοι συγγραφείς: Δουγένης, Δημήτριος
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2017
• Θέματα: Ηλεκτροκαρδιογράφημα; Κολπική μαρμαρυγή; Στεφανιαία νόσος; Electrocardiogram; Atrial fibrillation; Coronary artery disease; 616.128 075

Η απουσία κατάσπασης του ST διαστήματος κατά τη διάρκεια επεισοδίων ταχείας κολπικής μαρμαρυγής δεν έχει ξεκάθαρα συσχετιστεί με την απουσία αποφρακτικής στεφανιαίας νόσου. Σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνήσουμε την αξία της παρουσίας ή μη κατάσπασης του ST διαστήματος κατά τη διάρκεια παροξυσμών κολπικής μαρμαρυγής με ταχεία κοιλιακή ανταπόκριση, στη διάγνωση υποκείμενης στεφανιαίας νόσου. Μελετήσαμε συνολικά 115 ασθενείς, χωρισμένους σε 2 ομάδες ανάλογα με την ύπαρξη ή μη ΗΚΓ αλλοιώσεων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, η απουσία κατάσπασης του ST επί ταχείας ΚΜ είναι ισχυρά ενδεικτική απουσίας υποκείμενης στεφανιαίας νόσου, έτσι ώστε να καθίσταται εφικτή η αποφυγή οποιουδήποτε περαιτέρω λειτουργικού ελέγχου ισχαιμίας. ΜΕΘΟΔΟΙ Μελετήσαμε αιμοδυναμικά σταθερούς ασθενείς με ταχεία κολπική μαρμαρυγή και καρδιακή συχνότητα> 80% της μέγιστης προβλεπόμενης για την ηλικία, οι οποίοι χωρίστηκαν σε 2 ομάδες ανάλογα με τα ΗΚΓ ευρήματα κατά την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο: η ομάδα Α περιελάμβανε ασθενείς χωρίς ιδιαίτερες αλλοιώσεις του ST και η ομάδα Β ασθενείς με κατάσπαση του ST> 1 mm, με κατιούσα ή οριζόντια φορά σε 2 ή περισσότερες γειτνιάζουσες απαγωγές. Οι ασθενείς της ομάδας Α υποβλήθηκαν σε stress echo με έγχυση δοβουταμίνης ή SPECT μυοκαρδίου με ΤΙ- 201, και στην συνέχεια σε στεφανιογραφικό έλεγχο σε περίπτωση παθολογικού αποτελέσματος, ενώ οι ασθενείς της ομάδας Β υπεβλήθησαν απευθείας σε στεφανιογραφία. Ως στεφανιαία νόσος ορίστηκε αγγειογραφικώς η στένωση  50% σε τουλάχιστον μια μείζονα επικάρδια αρτηρία. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Από τους 115 ασθενείς που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη με μέση ηλικία 65.9 10.2 έτη, 42.6% ήταν άνδρες, 18.3% καπνιστές, 68.7% υπερτασικοί, 21.7% διαβητικοί και 40% δυσλιπιδαμικοί. Οι δυο ομάδες αριθμούσαν 71 και 44 ασθενείς αντιστοίχως. Η επίπτωση αιμοδυναμικά σημαντικής ΣΝ στους υπό μελέτη ασθενείς ήταν συνολικά 21.7%: 4.2% (3 στους 71) και 50% (22 στους 44) στην Α και στην Β ομάδα αντίστοιχα. Συνολικά η ύπαρξη κατάσπασης του ST σε ταχεία ΚΜ είχε 88.0% ευαισθησία (67.7- 96.8% 95%CIs) και 75.6% ειδικότητα ( 65.2- 83.7% 95%CIs) στη διάγνωση υποκείμενης ΣΝ, ενώ η θετική και αρνητική προγνωστική αξία ήταν 50% ( 34.8%- 65.2% 95%CIs) και 95.8% (87.3- 98.7% 98.9%CIs) αντίστοιχα. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Σε ασθενείς με ταχεία ΚΜ η απουσία κατάσπασης του ST διαστήματος μπορεί να συνεπάγεται απουσία υποκείμενης σημαντικής ΣΝ.