| Περίληψη: | Η αποτυχία της αγγειακής προσπέλασης στους αιμοκαθαρόμενους ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, αποτελεί συχνό αίτιο νοσηρότητας και θνησιμότητας. Σαν κύριος προδιαθεσικός- ενοχοποιητικός παράγοντας θεωρείται η ανεπαρκής διαστολή του φλεβικού σκέλους της αρτηριοφλεβώδους επικοινωνίας σε συνδυασμό με την τοπική ανάπτυξη της νεοεπιθηλιακής υπερπλασίας. Ειδικώτερα, η ισχαιμία κατα την διάρκεια του χειρουργείου σε συνδυασμό με την έκθεση του φλεβικού τοιχώματος στις υψηλές αρτηριακές πιέσεις, οδηγούν στην ενεργοποίηση ή/και μετανάστευση προγονικών κυττάρων από την εξώτατη στοιβάδα του φλεβικού τοιχώματος, τα οποία με την σειρά τους σχηματίζουν την υπερπλασία της νεοεπιθηλιακής στοιβάδας.
Αρχικά, στην μελέτη μας εισηγηθήκαμε ένα νέο πειραματικό μοντέλο χειρουργικής αορτο- φλεβικής αναστόμωσης σε επίμυες για την μελέτη της νεοεπιθηλιακής υπερπλασίας με σκοπό την προσομοίωση της ανάλογης παθογενετικής διαδικασίας στον άνθρωπο. Επίσης, συνδυάζοντας το αρχικό μοντέλο με μεταμόσχευση γενετικά τροποποιημένου μυελού οστών και αγγειακών μοσχευμάτων, αναζητήσαμε την προέλευση των κυττάρων της νεοεπιθηλιακής στοιβάδας του φλεβικού σκέλους της αρτηριοφλεβικής επικοινωνίας. Στη συνέχεια, μελετήσαμε την έκφραση του μοριακού μονοπατιού “SCF/ c-kit” στις πειραματικές αρτηριοφλεβικές επικοινωνίες. Τελικά, αναστέλωντας το προαναφερθέν μοριακό μονοπάτι με συστηματική θεραπεία με αναστολέα της τυροσινικής κινάσης, μειώσαμε δραματικά την υπερπλασία του νεοεπιθηλιακού χιτώνα.
Η μελέτη αυτή κρίθηκε αναγκαία, γιατί παρότι οι συνέπειες της νεοεπιθηλιακής υπερπλασίας στην θνησιμότητα και θνητότητα των αιμοκαθαρόμενων είναι γνωστές, εν τούτοις η παθογένεση της νόσου αυτής παραμένει αδιευκρίνηστη. Επιπροσθέτως, τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης θα βοηθήσουν για την καλύτερη κατανόηση και τον σχεδιασμό κατάλληλων θεραπειών, όχι μόνο στους αιμοκαθαρόμενους ασθενείς, αλλά και στους τομείς της αγγειοχειρουργικής και καρδιοχειρουργικής στους οποίους φλεβικά αγγειακά μοσχεύματα χρησιμοποιούνται για αγγειακές ανακατασκευές.
|
|---|
