Περίληψη: | Στην παρούσα εργασία θα διερευνήσω το ερώτημα της προέλευσης των τεσσάρων αριστοτελικών αιτίων της φυσικής πραγματικότητας σε σχέση με τον Πλάτωνα. Ο κεντρικός άξονας μελέτης του ερωτήματος θα αποτελέσει το κεφάλαιο Α 6 των Μετὰ τὰ Φυσικὰ καθώς και η μελέτη των αντίστοιχων πλατωνικών χωρίων όπου, σύμφωνα με τον Ross (1924, 176-177), είναι εμφανής η σύλληψη της ποιητικής και τελικής αιτιότητας, αλλά ο Αριστοτέλης παραβλέπει να την αναγνωρίσει. Επιπρόσθετα, θα αναλύσω την θέση ότι η Υποδοχή στον πλατωνικό Τίμαιο μπορεί να ερμηνευθεί ως το αριστοτελικό υλικό αίτιο της δημιουργίας του σύμπαντος, μολονότι ο Αριστοτέλης στα Μετὰ τὰ Φυσικὰ Α 6 δεν υποστηρίζει αυτήν την θέση. Ακόμη, θα υποστηρίξω ότι το νοητό Υπόδειγμα του πλατωνικού Τιμαίου μπορεί να ερμηνευθεί ως το αριστοτελικό ειδικό αίτιο του σύμπαντος. Εντέλει, υποστηρίζω ότι τα τέσσερα αριστοτελικά αίτια (το υλικό, ποιητικό, ειδικό και τελικό αίτιο) ανάγονται ως έννοιες στο έργο του Πλάτωνα.
|