| Περίληψη: | Τα νανοσωματίδια πυριτίου, τα οποία είναι τα δομικά στοιχεία του πορώδους (νανο-πορώδους και μεσο-πορώδους) πυριτίου, χαρακτηρίζονται από βιοσυμβατότητα, βιοαποικοδομησιμότητα, χαμηλή τοξικότητα και διαλυτότητα και παρουσιάζουν εξαιρετικές ιδιότητες για βιοχημικές εφαρμογές, για ελεγχόμενη μεταφορά φαρμάκου και για μηχανική των ιστών. Για τον αποτελεσματικό σχεδιασμό και λειτουργικότητα τέτοιων πολύπλοκων συστημάτων είναι απαραίτητη η κατανόηση των θεμελιωδών βιοχημικών τους ιδιοτήτων και των αλληλεπιδράσεών τους σε μοριακό επίπεδο. Η παρούσα μελέτη στοχεύει στη θεμελιώδη περιγραφή από «πρώτες αρχές» (ab initio), χωρίς την εισαγωγή αυθαιρέτων εμπειρικών παραμέτρων, και την κατανόηση σε μοριακό επίπεδο αυτών των αλληλεπιδράσεων, οι οποίες αποτελούν ταυτόχρονα ένα πρώτο βασικό βήμα προς την κατεύθυνση μιας «ριζικής» από κάτω προς τα πάνω (bottom up) προσέγγισης πολλαπλής κλίμακας, για τη διαδικασία μεταφοράς φαρμάκων, με βάση την από πρώτες αρχές (ab initio) θεωρία συναρτησιακού ηλεκτρονικής πυκνότητας (Density Functional Theory, DFT). Σε αυτό το επίπεδο ο ρόλος της μελέτης μας είναι διττός:
(1ον ) Αφενός να μελετήσει τις χημικές και βιοχημικές ιδιότητες γνωστών νανοσωματιδίων πυριτίου, όπως για παράδειγμα νανοκρυστάλλων πυριτίου, οι οποίοι αποτελούν τα δομικά στοιχεία του νανο- και μεσο- πορώδες πυρίτιου, που έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί ως φορείς φαρμάκων.
Και (2ον) αφετέρου να διερευνήσει τη δυνατότητα του ab initio σχεδιασμού πιθανών νέων (αγνώστων έως τώρα) νανοσωματιδίων και νανοσυστημάτων βασισμένων στο πυρίτιο κατάλληλων για μεταφορά φαρμάκων, που δεν έχουν ακόμα δοκιμαστεί. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούμε μία πρόσφατα προταθείσα χημική αναλογία μεταξύ Πυριτίου και Βορίου γνωστή ως “Boron connection” («Σύνδεσμος Βορίου»). Με την διαδικασία αυτή αξιοποιούμε τις τελευταίες εξελίξεις στη βιοϊατρική οργανοβορική Χημεία για οργανοπυριτικές εφαρμογές στον σχεδιασμό νέων νανοφορέων φαρμάκων, για πιθανές αντίστοιχες εφαρμογές με βάση το πυρίτιο.
Ως προς το πρώτο μέρος της εργασίας, ερευνήσαμε και υπολογίσαμε τη βιοχημική ενέργεια αλληλεπίδρασης αντιπροσωπευτικών νανοσωματίδίων πυριτίου (Si) με επιλεγμένα αμινοξέα, όπως η γλυκίνη (GLY), και επιλεγμένα φάρμακα, όπως το ταμοξιφέν (TAM). Βρήκαμε για τις αλληλεπιδράσεις αυτές τιμές συμβατές για την επίτευξη του στόχου της εναπόθεσης φαρμάκων με νανοσωμάτια πυριτίου, σε σχέση με την απευθείας εναπόθεση.
Ως προς τον δεύτερο στόχο της μελέτης μας, έχουμε θεωρητικά επιβεβαιώσει ότι οι περισσότεροι από τους αντίστοιχους δοκιμαστικούς νανοφορείς «χτισμένους» με βάση το πυρίτιο που έχουμε θεωρητικά και υπολογιστικά σχεδιάσει χρησιμοποιώντας την αρχή του «συνδέσμου Βορανίου» (“Boron connection”) και υπάρχοντες ανάλογους νανοφορείς βασισμένους σε νανοσωμάτια γνωστών Βορανών και Καρβορανών, είναι όντως «ισολοβικές» και έχουν παρόμοιες χημικές και βιοχημικές ιδιότητες. Ως εκ τούτου, αναμένεται να έχουν μεγάλη πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν με επιτυχία για στοχευμένη εναπόθεση φαρμάκων όπως οι μητρικές δομές βορανίου / καρβορανίου, που έχουν ήδη δοκιμαστεί για τον σκοπό αυτό.
|
|---|
