Περίληψη: | Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι o τρίτος σε συχνότητα πιο συνήθης καρκίνος, στο δυτικό κόσμο, για άντρες και γυναίκες. Η πρωτεΐνη Geminin έχει συσχετιστεί πολλές φορές στο παρελθόν με την καρκινογένεση κι έχει διερευνηθεί ο ρόλος της στην κακοήθη εξαλλαγή, λόγω του κεντρικού της ρόλου στο συντονισμό της αντιγραφής του DNA και της κυτταρικής διαίρεσης. Μέχρι σήμερα, έχει αποδειχθεί ότι η αποσιώπηση της Geminin έχει ως αποτέλεσμα την εκτοπική επαναντιγραφή του DNA, τον υπερδιπλασιαμό του γονιδιώματος, και κατά συνέπεια την πρόκληση γενωμικής αστάθειας και την πρόκληση κακοήθης εξαλλαγής.
Στη συγκεκριμένη μελέτη επιτεύχθηκε η ιστοειδική αδρανοποίηση του γονιδίου της Geminin σε διαγονιδιακούς μύες, με τη χρήση του συστήματος ανασυνδυασμού Cre/loxP και έπειτα από επιθυμητές διασταυρώσεις μυών. Για την αποσιώπηση του γονιδίου της Geminin ειδικά στα κύτταρα του παχέος εντέρου, χρησιμοποιήθηκαν μύες, τους οποίους προμηθευτήκαμε από το Jackson Laboratory, στους οποίους η έκφραση της Cre ρεκομπινάσης ελέγχεται από τα ρυθμιστικά στοιχεία είτε του γονιδίου της πρωτεΐνης Βιλλίνης, είτε του γονιδίου Lgr5. Η επαγωγή της καρκινογένεσης του παχέος εντέρου αφορούσε το συνδυασμό ενός ισχυρού γονοτοξικού καρκινογόνου, το azoxymethane (ΑΟΜ), με το φλεγμονώδη παράγοντα dextran sulfate sodium (DSS).
Δημιουργήθηκε ένα χημικώς επαγόμενο μοντέλο καρκινογένεσης του παχέος εντέρου σε διαγονιδιακούς μύες με ιστοειδική αδρανοποίηση του γονιδίου της Geminin και πραγματοποιήθηκε μακροσκοπική, μοριακή και ιστοπαθολογική ανάλυση των σταδίων της ογκογένεσης. Με αυτή τη διπλωματική εργασία, μελετάται για πρώτη φορά in vivo, ο ρόλος της πρωτεΐνης Geminin στην καρκινογένεση του παχέος εντέρου.
|