| Περίληψη: | Το πολλαπλό μυέλωμα είναι ένα πολυεστιακό πλασματοκυτταρικό νεόπλασμα. Τα δύο πιο συνήθη απεικονιστικά μέσα για την αξιολόγηση του είναι η κλασική ακτινογραφία και η αξονική τομογραφία. Η CR υπήρξε κατά το παρελθόν ‘the gold standard’. Η τεχνολογία αναπτύχθηκε και η CT άρχισε να κατακτά έδαφος. Η απουσία, όμως, στοιχείων σχετικών με τη νόσο είναι ο λόγος που δεν υπάρχουν διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες. Έτσι, κάθε ιατρικό ή εργαστηριακό κέντρο ακολουθεί τη δική του πολιτική. Επίσης, η βιβλιογραφική μας ανασκόπηση έδειξε ότι υπάρχει μια τάση των ερευνών να επιλέγεται μια απεικονιστική τεχνική με βασικό κριτήριο την ανιχνευτική της ικανότητα, ενώ η έκθεση του ασθενή στην ιονίζουσα ακτινοβολία ήταν δευτερεύουσας σημασίας.
Σκοπός αυτής της εργασίας είναι ο καθορισμός της βέλτιστης, από άποψη ενεργού δόσης, απεικονιστικής τεχνικής για ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα, όπως ορίζουν οι αρχές της ακτινοπροστασίας. Η μέση ενεργός δόση που έλαβαν οι 11 ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη μας κατά την ακτινοβόληση τους με CT ήταν 2,03 ± 1,01 mSv για το ICRP Publication 60 και 1,91 ± 0,95 mSv για το ICRP Publication 103, ενώ η μέση ενεργός δόση με CR ήταν 2,26 ± 0,62 mSv.
Η έρευνα μας έδειξε ότι, από άποψη ενεργού δόσης, οι δύο τεχνικές απεικόνισης που μελετήθηκαν είναι συγκρίσιμες, με μια μικρή υπεροχή της CT, η οποία οφείλεται στην μέθοδο ανακατασκευής εικόνας που χρησιμοποιήθηκε. Κατά την επιλογή, όμως, μιας τεχνικής λαμβάνονται υπόψη και οι δυνατότητες που παρέχει στον αρμόδιο γιατρό. Τα πλεονεκτήματα κάθε τεχνικής σε συνδυασμό με εκείνα τα στοιχεία σάρωσης που οδηγούν στην ελάχιστη ενεργό δόση στον ασθενή και στα βέλτιστα χαρακτηριστικά εικόνας είναι οι παράγοντες που πρέπει να αξιολογηθούν για να δημιουργηθεί ένα κοινό πλαίσιο.
|
|---|
