Βελτιστοποίηση απεικονιστικού ελέγχου σε ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα
Το πολλαπλό μυέλωμα είναι ένα πολυεστιακό πλασματοκυτταρικό νεόπλασμα. Τα δύο πιο συνήθη απεικονιστικά μέσα για την αξιολόγηση του είναι η κλασική ακτινογραφία και η αξονική τομογραφία. Η CR υπήρξε κατά το παρελθόν ‘the gold standard’. Η τεχνολογία αναπτύχθηκε και η CT άρχισε να κατακτά έδαφος. Η απ...
Κύριος συγγραφέας: | |
---|---|
Άλλοι συγγραφείς: | |
Μορφή: | Thesis |
Γλώσσα: | Greek |
Έκδοση: |
2017
|
Θέματα: | |
Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/10812 |
id |
nemertes-10889-10812 |
---|---|
record_format |
dspace |
spelling |
nemertes-10889-108122022-09-05T09:40:42Z Βελτιστοποίηση απεικονιστικού ελέγχου σε ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα Optimization of imaging control in patients with multiple myeloma Τσιονοπούλου, Παναγιώτα Ευσταθόπουλος, Ευστάθιος Ευσταθόπουλος, Ευστάθιος Παναγιωτάκης, Γεώργιος Καλογεροπούλου, Χριστίνα Tsionopoulou, Panagiota Πολλαπλό μυέλωμα Ενεργός δόση Αντικειμενική ποιότητα εικόνας Multiple myeloma Effective dose Objective image quality iDose 616.994 180 757 22 Το πολλαπλό μυέλωμα είναι ένα πολυεστιακό πλασματοκυτταρικό νεόπλασμα. Τα δύο πιο συνήθη απεικονιστικά μέσα για την αξιολόγηση του είναι η κλασική ακτινογραφία και η αξονική τομογραφία. Η CR υπήρξε κατά το παρελθόν ‘the gold standard’. Η τεχνολογία αναπτύχθηκε και η CT άρχισε να κατακτά έδαφος. Η απουσία, όμως, στοιχείων σχετικών με τη νόσο είναι ο λόγος που δεν υπάρχουν διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες. Έτσι, κάθε ιατρικό ή εργαστηριακό κέντρο ακολουθεί τη δική του πολιτική. Επίσης, η βιβλιογραφική μας ανασκόπηση έδειξε ότι υπάρχει μια τάση των ερευνών να επιλέγεται μια απεικονιστική τεχνική με βασικό κριτήριο την ανιχνευτική της ικανότητα, ενώ η έκθεση του ασθενή στην ιονίζουσα ακτινοβολία ήταν δευτερεύουσας σημασίας. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι ο καθορισμός της βέλτιστης, από άποψη ενεργού δόσης, απεικονιστικής τεχνικής για ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα, όπως ορίζουν οι αρχές της ακτινοπροστασίας. Η μέση ενεργός δόση που έλαβαν οι 11 ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη μας κατά την ακτινοβόληση τους με CT ήταν 2,03 ± 1,01 mSv για το ICRP Publication 60 και 1,91 ± 0,95 mSv για το ICRP Publication 103, ενώ η μέση ενεργός δόση με CR ήταν 2,26 ± 0,62 mSv. Η έρευνα μας έδειξε ότι, από άποψη ενεργού δόσης, οι δύο τεχνικές απεικόνισης που μελετήθηκαν είναι συγκρίσιμες, με μια μικρή υπεροχή της CT, η οποία οφείλεται στην μέθοδο ανακατασκευής εικόνας που χρησιμοποιήθηκε. Κατά την επιλογή, όμως, μιας τεχνικής λαμβάνονται υπόψη και οι δυνατότητες που παρέχει στον αρμόδιο γιατρό. Τα πλεονεκτήματα κάθε τεχνικής σε συνδυασμό με εκείνα τα στοιχεία σάρωσης που οδηγούν στην ελάχιστη ενεργό δόση στον ασθενή και στα βέλτιστα χαρακτηριστικά εικόνας είναι οι παράγοντες που πρέπει να αξιολογηθούν για να δημιουργηθεί ένα κοινό πλαίσιο. Multiple myeloma is a multifocal plasma cell neoplasm. The two most common imaging techniques for the evaluation of multiple myeloma are conventional radiography and computed tomography. CR was considered to be the 'gold standard'. Technology was developed and CT gained ground. However, the absence of knowledge regarding multiple myeloma is the reason there are no guidelines. Thus, every medical or laboratory center has its own policy. Also, our research in literature showed that there is a tendency of studies to recommend an imaging technique based on its scanning capacity, whereas the patient's exposure to ionizing radiation matters little. The aim of this study concerns the determination of the optimum imaging technique concerning the effective dose that patients with multiple myeloma receive according to radiation protection principles. 11 patients received the average effective dose of 2.03 ± 1.01 mSv (ICRP Publication 60) and 1.91 ± 0.95 mSv (ICRP Publication 103) on CT, whereas the mean effective dose on CR was 2.26 ± 0.62 mSv. Our study showed that the two studied imaging techniques are comparable concerning the effective dose with a slight superiority of CT based on the image reconstruction method. However, the implementation of a technique must take into account the possibilities offered to the qualified doctor. The advantages of each technique in conjunction with those scanning parameters that lead to the minimum effective dose to the patient and the optimal image characteristics are the factors that must be evaluated to establish a common framework. 2017-12-11T12:11:05Z 2017-12-11T12:11:05Z 2016-11-16 Thesis http://hdl.handle.net/10889/10812 gr 12 An error occurred getting the license - uri. application/pdf |
institution |
UPatras |
collection |
Nemertes |
language |
Greek |
topic |
Πολλαπλό μυέλωμα Ενεργός δόση Αντικειμενική ποιότητα εικόνας Multiple myeloma Effective dose Objective image quality iDose 616.994 180 757 22 |
spellingShingle |
Πολλαπλό μυέλωμα Ενεργός δόση Αντικειμενική ποιότητα εικόνας Multiple myeloma Effective dose Objective image quality iDose 616.994 180 757 22 Τσιονοπούλου, Παναγιώτα Βελτιστοποίηση απεικονιστικού ελέγχου σε ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα |
description |
Το πολλαπλό μυέλωμα είναι ένα πολυεστιακό πλασματοκυτταρικό νεόπλασμα. Τα δύο πιο συνήθη απεικονιστικά μέσα για την αξιολόγηση του είναι η κλασική ακτινογραφία και η αξονική τομογραφία. Η CR υπήρξε κατά το παρελθόν ‘the gold standard’. Η τεχνολογία αναπτύχθηκε και η CT άρχισε να κατακτά έδαφος. Η απουσία, όμως, στοιχείων σχετικών με τη νόσο είναι ο λόγος που δεν υπάρχουν διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες. Έτσι, κάθε ιατρικό ή εργαστηριακό κέντρο ακολουθεί τη δική του πολιτική. Επίσης, η βιβλιογραφική μας ανασκόπηση έδειξε ότι υπάρχει μια τάση των ερευνών να επιλέγεται μια απεικονιστική τεχνική με βασικό κριτήριο την ανιχνευτική της ικανότητα, ενώ η έκθεση του ασθενή στην ιονίζουσα ακτινοβολία ήταν δευτερεύουσας σημασίας.
Σκοπός αυτής της εργασίας είναι ο καθορισμός της βέλτιστης, από άποψη ενεργού δόσης, απεικονιστικής τεχνικής για ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα, όπως ορίζουν οι αρχές της ακτινοπροστασίας. Η μέση ενεργός δόση που έλαβαν οι 11 ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη μας κατά την ακτινοβόληση τους με CT ήταν 2,03 ± 1,01 mSv για το ICRP Publication 60 και 1,91 ± 0,95 mSv για το ICRP Publication 103, ενώ η μέση ενεργός δόση με CR ήταν 2,26 ± 0,62 mSv.
Η έρευνα μας έδειξε ότι, από άποψη ενεργού δόσης, οι δύο τεχνικές απεικόνισης που μελετήθηκαν είναι συγκρίσιμες, με μια μικρή υπεροχή της CT, η οποία οφείλεται στην μέθοδο ανακατασκευής εικόνας που χρησιμοποιήθηκε. Κατά την επιλογή, όμως, μιας τεχνικής λαμβάνονται υπόψη και οι δυνατότητες που παρέχει στον αρμόδιο γιατρό. Τα πλεονεκτήματα κάθε τεχνικής σε συνδυασμό με εκείνα τα στοιχεία σάρωσης που οδηγούν στην ελάχιστη ενεργό δόση στον ασθενή και στα βέλτιστα χαρακτηριστικά εικόνας είναι οι παράγοντες που πρέπει να αξιολογηθούν για να δημιουργηθεί ένα κοινό πλαίσιο. |
author2 |
Ευσταθόπουλος, Ευστάθιος |
author_facet |
Ευσταθόπουλος, Ευστάθιος Τσιονοπούλου, Παναγιώτα |
format |
Thesis |
author |
Τσιονοπούλου, Παναγιώτα |
author_sort |
Τσιονοπούλου, Παναγιώτα |
title |
Βελτιστοποίηση απεικονιστικού ελέγχου σε ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα |
title_short |
Βελτιστοποίηση απεικονιστικού ελέγχου σε ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα |
title_full |
Βελτιστοποίηση απεικονιστικού ελέγχου σε ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα |
title_fullStr |
Βελτιστοποίηση απεικονιστικού ελέγχου σε ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα |
title_full_unstemmed |
Βελτιστοποίηση απεικονιστικού ελέγχου σε ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα |
title_sort |
βελτιστοποίηση απεικονιστικού ελέγχου σε ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα |
publishDate |
2017 |
url |
http://hdl.handle.net/10889/10812 |
work_keys_str_mv |
AT tsionopouloupanagiōta beltistopoiēsēapeikonistikouelenchouseastheneismepollaplomyelōma AT tsionopouloupanagiōta optimizationofimagingcontrolinpatientswithmultiplemyeloma |
_version_ |
1771297185588051968 |