| Περίληψη: | To Σύνδρομο αποφρακτικής άπνοιας ύπνου (ΣΑΑΥ) έχει συσχετιστεί τόσο με την υποκλινική όσο και την επιταχυνόμενη αθηροσκλήρωση. Όμως, παραμένει άγνωστο αν αυτή η συσχέτιση είναι αυτόνομη ή αν διαμεσολαβείται από το υψηλότερο φορτίο των συνυπαρχόντων καρδιομεταβολικών διαταραχών που παρατηρούνται συχνά σε ασθενείς με ΣΑΑΥ.
Μέθοδοι:
Στη μελέτη συμμετείχαν συνολικά 40 ασθενείς χωρίς κλινικά διαγνωσμένη καρδιαγγειακή νόσο (ΚΝ) που παραπέμφθηκαν για πολυυπνογραφία. Οι ασθενείς με δείκτη άπνοιας/υπόπνοιας (ΑΗΙ) ≥15/h ταξινομήθηκαν ως μέτριου/σοβαρού ΣΑΑΥ. Οι υποκλινικές αλλαγές στην αθηροσκλήρωση των καρωτίδων αξιολογήθηκαν με τη χρήση της μέσης τιμής πάχους του έσω-μέσου χιτώνα (cIMT) της καρωτίδας και την παρουσία αθηρωματικών πλακών και στις δύο καρωτίδες αρτηρίες. Πραγματοποιήθηκε μέτρηση με τη χρήση υπερηχογραφικής απεικόνισης B-mode. Για τον υπολογισμό του καρδιαγγειακού κινδύνου χρησιμοποιήθηκε η βαθμολογία κινδύνου κατά Framingham.
Αποτελέσματα:
Η μέση ηλικία της κοόρτης μας ήταν 56,8 έτη, 70% (n=28) εκ των οποίων ήταν άνδρες. Είκοσι ένας (21) συμμετέχοντες διαγνώστηκαν με μέτριου/σοβαρού ΣΑΑΥ. Οι δύο ομάδες διαχωρίστηκαν ομοιογενώς αναφορικά με τα κλινικά και δημογραφικά χαρακτηριστικά και το προφίλ καρδιαγγειακού κινδύνου, όπως φαίνεται και από τις αντίστοιχες βαθμολογίες κινδύνου κατά Framingham (10,4 ± 6.6 έναντι 11,8 ± 8,8, p=NS). Οι ασθενείς με μέτρια/σοβαρό ΣΑΑΥ είχαν υψηλότερο μέσο ΑΗΙ, 3% δείκτη αποκορεσμού οξυγόνου και χαμηλότερο ελάχιστο νυχτερινό κορεσμό οξυγόνου σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Δε σημειώθηκαν σημαντικές διαφορές αναφορικά με τα επίπεδα της c-αντιδρώσας πρωτεΐνης. Οι δύο ομάδες είχαν παρόμοιο cIMT (0,66 ± 0,17 έναντι 0,75 ± 0,20 p= 0.33) και παρουσία αθηρωματικής πλάκας (50% έναντι 45%, p=1.00).
Συμπέρασμα:
Η μελέτη μας υποδηλώνει ότι στους ασθενείς με παρόμοιο προφίλ καρδιαγγειακού κινδύνου και χωρίς έκδηλη ΚΝ, η σοβαρότητα της νεοδαγνωσθείσας ΣΑΑΥ δεν συσχετίστηκε με αυξημένη φλεγμονή ή υποκλινική αθηροσκλήρωση στις καρωτίδες.
|
|---|
