Φυσικές και τροχιακές παράμετροι του μικρής μάζας συστήματος σε επαφή V2790 Ori

• Κύριος συγγραφέας: Λαλούντα, Ελένη
• Άλλοι συγγραφείς: Χριστοπούλου, Ελευθερία-Παναγιώτα
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2018
• Θέματα: Διπλά εκλειπτικά συστήματα; Μεταβλητοί αστέρες; WUMa; BVRcIc; 523.841

Τα διπλά εκλειπτικά συστήματα παραμένουν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ερευνητικά αντικείμενα της Αστροφυσικής καθώς η φωτομετρική και/ή φασματοσκοπική μελέτη τους παρέχει την πιο ακριβή μέθοδο υπολογισμού βασικών αστρικών παραμέτρων (μάζα, θερμοκρασία, ακτίνα), αλλά και παρακολούθησης κάθε είδους αστρικής δραστηριότητας (κηλίδες, αναπάλσεις, δίσκοι επαύξησης μάζας) που παρουσιάζουν. Σημαντική είναι η συνεισφορά τους και στη μελέτη της αστρικής εξέλιξης καθώς χρησιμοποιούνται για των έλεγχο των θεωριών εξέλιξης. Το αντικείμενο της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι η φωτομετρική μελέτη του μικρής μάζας, μαγνητικά ενεργού συστήματος, τύπου W UMa, V2790 Ori το οποίο παρουσιάζει ολικές εκλείψεις, ώστε να καθοριστούν οι φυσικές και τροχιακές παράμετροί του. Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μία σύντομη περιγραφή των κατηγοριών των μεταβλητών αστέρων και στη συνέχεια δίνεται το θεωρητικό και επιστημονικό πλαίσιο που απαιτείται για την περιγραφή και μελέτη των διπλών εκλειπτικών συστημάτων. Στο δεύτερο κεφάλαιο, παρουσιάζεται η προετοιμασία και ο σχεδιασμός των παρατηρήσεων, και γίνεται περιγραφή του εξοπλισμού του Αστεροσκοπείου Μυθωδία του Πανεπιστημίου Πατρών. Στη συνέχεια, κατασκευάζονται οι BVRcIc καμπύλες φωτός από τα δεδομένα που αποκτήθηκαν σε 4 νύχτες παρατήρησης τον Ιανουάριο του 2015 και 3 νύχτες το Δεκέμβριο του 2016. Στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζεται το υπολογιστικό πακέτο PHOEBE το οποίο χρησιμοποιήθηκε για τη μοντελοποίηση του συστήματος και περιγράφεται αναλυτικά η διαδικασία που ακολουθήθηκε για την εύρεση της λύσης. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως πρόκειται για ένα σύστημα με μεγάλη κλίση (i=86.7(2.1)) και με φωτομετρικό λόγο μαζών q=M2/M1=0.33(04). Επιπλέον, παρουσιάζει μικρό βαθμό επαφής f%=13.6(2.2) και τα μέλη του έχουν θερμοκρασίες που διαφέρουν κατά 100K. Στο τέταρτο κεφάλαιο μελετάται η περίοδος του συστήματος. Αρχικά, γίνεται μία σύντομη περιγραφή των μηχανισμών μεταβολής της περιόδου στα εκλειπτικά συστήματα και στη συνέχεια, προσδιορίζεται νέα αστρονομική εφημερίδα για το σύστημα και κατασκευάζεται το διάγραμμα διαφοράς παρατηρούμενων και προβλεπόμενων χρόνων ελαχίστου (ET diagram) συγκεντρώνοντας όλους τους χρόνους ελαχίστου φωτός (νέους και ήδη υπάρχοντες από τη βιβλιογραφία). Τέλος, στο πέμπτο κεφάλαιο γίνεται εξαγωγή των απόλυτων παραμέτρων του συστήματος και ο σχολιασμός των αποτελεσμάτων της εργασίας.