| Περίληψη: | Η παρούσα εργασία θα ασχοληθεί με το ζήτημα εάν και σε ποιό βαθμό τα νέα πορίσματα των νευροεπιστημών, τα οποία στηρίζονται κυρίως στην μαγνητικη λειτουργική εγκεφαλική απεικόνιση (fMRI), εγείρουν νέα κανονιστικά ερωτήματα για την ηθική και νομική θεωρία. Το βασικό ερώτημα και ο κεντρικός άξονας της εργασίας, είναι εάν η νευροεπιστήμη αποδεικνύει οτι τα άτομα δεν είναι υποκείμενα. Κατόπιν θα αναλυθούν συγκεκριμένα ζητήματα της νευροηθικής, όπως το πως διαμορφώνονται το πρόβλημα της ευθύνης, της ενίσχυσης των ανθρώπινων φυσιολογικών λειτουργιών, οι τυχόν απειλές για τις ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα, της ενήμερης συναίνεσης, ζητήματα που αφορούν το τέλος της ανθρώπινης ζωής, υπο το φώς των νέων νευροεπιστημονικών ανακαλύψεων. Η θέση είναι οτι τα ηθικά και νομικά εργαλεία για την απάντηση σε αυτού του είδους τις προκλήσεις υπάρχουν ήδη, όμως η νευροεπιστήμη θα καταστήσει πιο συγκεκριμένη και πιο στηριγμένη στις ενδείξεις (evidence based) την προσέγγιση σε αυτά τα ζητήματα. Η εργασία θα επικεντρωθεί κυρίως στα ζητήματα εκείνα της νευροηθικής που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το Δίκαιο. Τέλος θα ακολουθήσει μια πραγμάτευση της σχέσης ελληνικού ποινικού δικαίου και νευροεπιστήμης.
|
|---|
