Παλαιοπαθολογική μελέτη ανθρώπινου σκελετικού υλικού αρχαίων πληθυσμών από ταφές από το Βόρειο νεκροταφείο Λευκάδας και τη Ναύπακτο

Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης παλαιοπαθολογικής μελέτης συμπεριελήφθησαν συνολικά 80 ανθρώπινοι σκελετοί, Κλασικής- Ελληνιστικής περιόδου, από το Βόρειο νεκροταφείο της αρχαίας Λευκάδας (47 άτομα) και το Δυτικό νεκροταφείο της αρχαίας Ναυπάκτου (33 άτομα). Η μελέτη βασίστηκε στην μακροσκ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Τσίτσου, Ευθυμία
Άλλοι συγγραφείς: Ηλιόπουλος, Γεώργιος
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2018
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/11048
Περιγραφή
Περίληψη:Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης παλαιοπαθολογικής μελέτης συμπεριελήφθησαν συνολικά 80 ανθρώπινοι σκελετοί, Κλασικής- Ελληνιστικής περιόδου, από το Βόρειο νεκροταφείο της αρχαίας Λευκάδας (47 άτομα) και το Δυτικό νεκροταφείο της αρχαίας Ναυπάκτου (33 άτομα). Η μελέτη βασίστηκε στην μακροσκοπική λεπτομερή παρατήρηση όλων των σκελετικών στοιχείων, που επιτυγχανόταν συχνά με τη χρήση οπτικών βοηθημάτων, όπως μεγεθυντικών φακών χαμηλής μεγέθυνσης και περιελάμβανε φωτογράφιση των χαρακτηριστικών δειγμάτων, καταγραφή, κωδικοποίηση, επεξεργασία και ανάλυση των δεδομένων. Κατά τη διάρκεια της έρευνας υπήρξαν κάποιοι περιορισμοί όσον αφορά τις ταφονομικές αλλοιώσεις που είχαν υποστεί ορισμένα δείγματα και από τα δύο νεκροταφεία, καθώς και της ταφικής συνήθειας των μαζικών ταφών κυρίως στο νεκροταφείο της Ναυπάκτου, γεγονός που κατέστησε αδύνατη την αντιστοίχιση, σε άτομα, συγκεκριμένων κατηγοριών οστών, με συνέπεια κάποιες παθήσεις, όπως η οστεοαρθρίτιδα της σπονδυλικής στήλης, να μην ληφθούν υπόψιν για το υλικό της Ναυπάκτου. Εξετάστηκαν ποικίλες ασθένειες που εκδηλώνονται και αποτυπώνονται στα οστά, εκ των οποίων κυριότερες αναδείχθηκαν οι οδοντικές παθήσεις, όπως η τερηδόνα (~72%), η οδοντική πλάκα (88,37% για τον πληθυσμό της Λευκάδας και 96% για της Ναυπάκτου) και η υποπλασία της αδαμαντίνης (~70%) και παθήσεις των οστών, όπως η ανάπτυξη κογχικών διατρημάτων (74,36% για τα άτομα της Λευκάδας και 75,86% για της Ναυπάκτου), η οστεοαρθρίτιδα, η εκδήλωση περιόστωσης (31,57% για τα άτομα της Λευκάδας και 46,88% για της Ναυπάκτου) και εξωκρανιακής πόρωσης, τα σκελετικά τραύματα (46,81% για τον πληθυσμό της Λευκάδας και 60,61% για της Ναυπάκτου) και κάποιες γενετικές ανωμαλίες, όπως η ιεροποίηση σπονδύλων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι δύο πληθυσμοί φαίνεται εν γένει να συνδέονται περισσότερο με μία αναλογική σχέση και να διαβιούσαν υπό το καθεστώς παρόμοιων καταστάσεων και συνθηκών. Αναλυτικότερα συμπεραίνεται ότι η πλειοψηφία των ατόμων των πληθυσμών, πιθανώς δεν προσλάμβανε αρκετές θρεπτικές ουσίες κατά την ανάπτυξη, χαρακτηριζόταν από κακή στοματική υγιεινή και ασχολούνταν με δραστηριότητες οι οποίες καταπονούσαν τις αρθρώσεις.