Μελέτη πλαστικών σφαιριδίων από παραλίες του Σαρωνικού και των Κυκλάδων καθώς και των ρύπων που εμπεριέχονται σε αυτά

• Κύριος συγγραφέας: Μπούντα, Διονυσία
• Άλλοι συγγραφείς: Καραπαναγιώτη, Χρυσή
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2018
• Θέματα: Πλαστικά σφαιρίδια; Μικροπλαστικά; Σαρωνικός; Πολυχλωριωμένα διφαινύλια; Plastic pellets; Microplastics; Saronic; Polychlorinated biphenyls (PCBs); 628.168

Στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας συλλέχτηκαν πλαστικά σφαιρίδια (pellets) από παραλίες της νήσου Σύρου καθώς επίσης πλαστικά σφαιρίδια (pellets) και μικρή ποσότητα μικροπλαστικών από παραλίες της νήσου Σαλαμίνας. Αυτό έγινε με σκοπό να αναλυθούν οι προσροφημένοι στα παραπάνω δείγματα οργανικοί ρύποι και συγκεκριμένα οι οργανοχλωριωμένες ενώσεις, τα λεγόμενα PCBs. Τα πλαστικά σφαιρίδια είναι υδρόφοβα οργανικά υλικά με αποτέλεσμα να αποτελούν ένα ευνοϊκό μέσο για την προσρόφηση των παραπάνω έμμονων οργανικών ρύπων. Επίσης τα μικροπλαστικά δηλαδή τα θραύσματα των πλαστικών που είναι μικρότερα από 5mm, απελευθερώνονται τόσο σκόπιμα όσο και ακούσια στο περιβάλλον, φθάνοντας σε μεγάλο αριθμό θέσεων σε όλο τον κόσμο. Τα πολυχλωριωµένα διφαινύλια (αγγλικά: Polychlorinated Biphenyls και σε συντοµογραφία: PCBs) µε τις εµπορικές ονομασίες clophen, pyralene, aroclor, kanechlor, perchlor κ.λπ. είναι µία κατηγορία χλωριωμένων υδρογονανθράκων (για την ακρίβεια αρωµατικών οργανοχλωριωµένων ενώσεων) που περιλαμβάνει πάνω από 200 µέλη. Παράγονται με χλωρίωση του διφαινυλίου, το οποίο έχει συνολικά δέκα διαθέσιμες θέσεις για την προσθήκη των ατόμων χλωρίου και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία συνολικά διακοσίων εννιά (209) διαφορετικών ενώσεων. Στόχοι της εργασίας είναι: α) η ταυτοποίηση πλαστικών σφαιριδίων με τη μέθοδο ATR-IR τα οποία χρησιμοποιούνται ως μέσο προσρόφησης για τους έμμονους οργανικούς ρύπους και συγκεκριμένα για τα PCBs, ύστερα από την απελευθέρωσή τους στο περιβάλλον και συνεπώς την συσσώρευσή τους στις παραλίες του Σαρωνικού και των Κυκλάδων β) ο ποσοτικός προσδιορισμός των PCBs τα οποία περιέχονται στα δείγματα που συλλέγονται από τις συγκεκριμένες παραλίες, μέσω του συστήματος GC-ECD. Οι συγκεντρώσεις των PCBs (101,118,138,180) στα περισσότερα δείγματα της παρούσας μελέτης ήταν κάτω από τα όρια ανίχνευσης της μεθόδου που χρησιμοποιήθηκε. To PCB 138 ήταν το μοναδικό που ανιχνεύθηκε στα δείγματα Γ και Ε που συλλέχτηκαν από παραλίες της Σύρου. Μάλιστα οι συγκεντρώσεις του στα δείγματα αυτά ήταν 0,0018 μg/g-pellet και 0,0052 μg/g-pellet αντίστοιχα, ενώ η σχετική συνεισφορά του ήταν 100%.