| Summary: | Η περιοχή μελέτης βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Ελλάδας, στο νησί των Κυθήρων και στην περιοχή ανάμεσα στα Κύθηρα και την Κρήτη. Η μελέτη των ρηξιγενών ζωνών και η διερεύνηση της σύνδεσης μεταξύ τους μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τη νεοτεκτονική και σεισμική μελέτη των Κυθήρων και του θαλάσσιου χώρου ανάμεσα στα Κύθηρα και την Κρήτη.
Βασικά εργαλεία για τη μελέτη των ρηξιγενών ζωνών είναι δύο μέθοδοι, οι οποίες προέρχονται από τη βιβλιογραφία και καλούνται μέθοδοι «Soliva» και «Mauldon». Η μέθοδος «Soliva» καθορίζει τους τύπους των ζωνών αλληλεπίδρασης των ρηγμάτων (ανοικτές, συνδεδεμένες, πλήρως συνδεδεμένες) και βοηθά στην αναγνώριση της αλληλεπίδρασης των ρηγμάτων. Η μέθοδος «Mauldon» εξετάζει ορισμένες παραμέτρους προκειμένου να τις συνδέσει με την ανάπτυξη των ρηγμάτων. Αυτές οι παράμετροι είναι η ένταση, η πυκνότητα και το μέσο μήκος ίχνους των ρηγμάτων. Η μέθοδος «Mauldon» εφαρμόστηκε ακόμη και στη θάλασσα ώστε να υπάρχει η δυνατότητα σύγκρισης των αποτελεσμάτων της μεθόδου σε ξηρά και θάλασσα.
Η έρευνα επικεντρώθηκε σε είκοσι ρηξιγενείς ζώνες στο νησί των Κυθήρων. Αυτές οι ζώνες έχουν μήκη από ~1,4χλμ έως ~10,5km και καθεμία αποτελείται από ένα πλήθος επιμέρους ρηγμάτων. Τα ρήγματα αυτά χαρακτηρίζονται από ισχυρή κατάτμηση και έχουν κυρίως ΒΔ-ΝΑ ως ΒΒΔ-ΝΝΑ κατεύθυνση. Στο νότιο τμήμα του νησιού η κατάτμηση των ρηγμάτων είναι έντονη και παρατηρείται διάχυτη παραμόρφωση. Στην περιοχή υπάρχουν κυρίως ανοικτές ζώνες αλληλεπίδρασης. Στο ανατολικό τμήμα του νησιού οι ζώνες αλληλεπίδρασης χαρακτηρίζονται ως συνδεδεμένες και πλήρως συνδεδεμένες και η περιοχή είναι τεκτονικά ενεργή. Ειδικά οι ζώνες των «Μητάτων» και «Περεστέας» έχουν ιδιαίτερη αξία, καθώς συνδέονται με γειτονικές ζώνες ρηγμάτων, δημιουργώντας μεγάλες ρηξιγενείς ζώνες (≈11km). Η τεκτονική στα «Μητάτα» και την «Περεστέα» μπορεί να επηρεάσει το σεισμικό κίνδυνο και να αυξήσει τη σεισμική επικινδυνότητα για τα Κύθηρα.
Με τη βοήθεια των διαγραμμάτων Dmax/L διαπιστώθηκε ότι τα περισσότερα ρήγματα βρίσκονται στο δεύτερο στάδιο εξέλιξης της αλληλεπίδρασης, όπου τα ρήγματα έχουν πρόσφατα συνδεθεί μεταξύ τους και αρχίζουν να αλληλεπιδρούν. Το κρίσιμο μέσο μήκος για τα ρήγματα των ρηξιγενών ζωνών είναι περίπου 2,4χλμ και αντιπροσωπεύει τη γρήγορη σύνδεση των ρηγμάτων με περιορισμένη πλευρική επέκταση, δημιουργώντας μικρές μετατοπίσεις στα ρήγματα.
Τα ρήγματα στο θαλάσσιο χώρο Κυθήρων-Αντικυθήρων έχουν κυρίως ΒΒΔ-ΝΝΑ διευθύνσεις. Το κρίσιμο μέσο μήκος είναι περίπου 19,5km και η σταθερή πυκνότητα εκφράζει ένα σταθερό αριθμό ρηγμάτων. Τα ρήγματα έχουν τυχαία κατανομή και σταδιακά εκτείνονται πλευρικά, αλλά δεν συνδέονται μεταξύ τους. Η προοδευτική ανάπτυξη τους παράγει μεγάλες μετατοπίσεις και υψηλούς ρυθμούς ανύψωσης. Τα ρήγματα αυτά παρουσιάζουν παρόμοιες διευθύνσεις με τα ρήγματα στα Κύθηρα και είναι παράλληλα προς το όριο της ελληνικής τάφρου.
Τα κύρια ρήγματα των Κυθήρων με ΒΔ-ΝΑ έως Β-Ν διεύθυνση είναι τα παλαιότερα ρήγματα του νησιού και είναι παράλληλα στο περιθώριο της ελληνικής τάφρου. Τα ρήγματα αυτά αντιπροσωπεύουν τη διαστολή στην τάφρο και σχηματίζουν την ακτογραμμή του νησιού. Τα ρήγματα με σχεδόν Α-Δ διεύθυνση είναι νεότερα ρήγματα, κάθετα προς τα παλαιότερα και επηρεάζουν τη διαστολή στα Κύθηρα.
|
|---|
