Περίληψη: | Ο καρκίνος του μαστού είναι μια πολύ συχνή κακοήθεια στις γυναίκες. Το σηματοδοτικό
μονοπάτι της 17β-εστραδιόλης (E2) / οιστρογονουποδοχέα α (ERα) είναι ένα από τα
σημαντικότερα μονοπάτια στον καρκίνο του μαστού δεδομένου ότι περίπου το 70% αυτών
των κακοηθειών ανιχνεύονται ως ERα θετικοί. Το επιστημονικό ενδιαφέρον της μελέτης του
ERα έγκειται στο γεγονός ότι η σηματοδότηση του προωθεί την ανάπτυξη του πρώιμου
καρκίνου όμως μπορεί να λειτουργήσει και ανταγωνιστικά προς σηματοδοτικά μονοπάτια
που οδηγούν σε μετάπτωση επιθηλίου-μεσεγχύματος (ΕΜΤ). Μεγάλη σημασία στην εξέλιξη
του όγκου του μαστού παίζει το μικροπεριβάλλον των καρκινικών κυττάρων όπου η μη
φυσιολογική διαμόρφωση και λειτουργία του ECM, που οφείλεται και στην μη φυσιολογική
έκφραση και συσσώρευση σημαντικών μορίων όπως είναι οι πρωτεογλυκάνες (PGs), προάγει
τον κυτταρικό μετασχηματισμό, τη μετάσταση και τη διείσδυση. Η σεργλυκίνη είναι
ενδοκυττάρια πρωτεογλυκάνη με 17 kDa πρωτεϊνικό κορμό με περιοχή πλούσια σε
επαναλήψεις σερίνης/γλυκίνης που χρησιμεύουν ως θέσεις δέσμευσης των
γλυκοζαμινογλυκανικών αλυσίδων (GAG). Όλα τα φλεγμονώδη κύτταρα εκφράζουν
σημαντικά την σεργλυκίνη και την αποθηκεύουν σε κοκκία όπου αλληλεπιδρά με
φλεγμονώδεις μεσολαβητές, όπως πρωτεάσες, χημειοκίνες και αυξητικούς παράγοντες
επιδρώντας στη βιοδιαθεσιμότητα τους καθώς και στη μεταγωγή σήματος. Έχει δειχθεί ότι η
σεργλυκίνη εκφράζεται σε καρκινικά κύτταρα μαστού προωθώντας τον επιθετικό τους
φαινότυπο. Στόχος της παρούσας εργασίας ήταν να κατανοηθεί εάν και πώς η σεργλυκίνη
συμβάλει σε σημαντικές κυτταρικές λειτουργίες και στην έκφραση εξωκυττάριων μορίων.
Επίσης αξιολογήθηκε η επίδραση της σεργλυκίνης στην κυτταρική σηματοδότηση και
διερευνήθηκε η επίδρασή της στην χημειοανθεκτικότητα των καρκινικών κυττάρων. Γι’ αυτό
το λόγο, δημιουργήθηκαν στο εργαστήριο σταθερά διαμολυσμένα MCF-7 καρκινικά κύτταρα
μαστού τα οποία υπερεκφράζουν σεργλυκίνη (MCF-7VSG) όπως επίσης προκλήθηκε
καταστολή της έκφρασης της σεργλυκίνης (SP10+SGsh) σε καρκινικά κύτταρα μαστού στα
οποία είχε προηγηθεί καταστολή του γονιδίου του ERα (SP10+). Τα δεδομένα της έρευνας
μας έδειξαν ότι η υπερέκφραση της σεργλυκίνης ενισχύει την ικανότητα των MCF-7VSG
κυττάρων να πολλαπλασιάζονται, να μεταναστεύουν και να διεισδύουν σε σύγκριση με τα
κύτταρα αναφοράς MCF-7V, ενώ η καταστολή της σεργλυκίνης προκαλεί τα αντίθετα
αποτελέσματα στην μετανάστευση αλλά όχι στον πολλαπλασιασμό στα SP10+SGsh κύτταρα.
Επίσης δείχθηκε αυξημένη έκφραση των μεσεγχυματικών δεικτών και μείωση των
επιθηλιακών, στα MCF-7VSG κύτταρα. Επιπλέον, τα MCF-7VSG κύτταρα εμφανίζουν
x
αυξημένη έκφραση των εξωκυττάριων μεταλλοπρωτεινασών (MMPs) και των ιντερλευκινών
συγκριτικά με τα κύτταρα αναφοράς, ενώ η έκφραση αυτών των μορίων στα SP10+SGsh
κύτταρα είναι μειωμένη σε σύγκριση με τα SP10+. Επίσης, χρησιμοποιώντας συγκεκριμένους
ενδοκυττάριους αναστολείς αποδεικνύεται ότι σηματοδοτικά μονοπάτια όπως αυτά των IL-8
/CXCR2 και PI3K εμπλέκονται στην επιθετικότητα των καρκινικών κυττάρων μαστού που
υπερεκφράζουν την σεργλυκίνη. Τέλος, η υπερέκφραση της σεργλυκίνης προσδίδει
ανθεκτικότητα στα καρκινικά κύτταρα έναντι των χημειοθεραπευτικών φαρμάκων.
Συμπερασματικά, αυτή η μελέτη δείχνει ότι η σεργλυκίνη προωθεί έναν πιο επιθετικό
φαινότυπο σε καρκινικά κύτταρα μαστού, ενεργώντας ως ογκογόνος παράγοντας,
υποστηρίζοντας την επιβίωση και την επέκτασή τους.
|