| Περίληψη: | Πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν πως η οστεοπόρωση σχετίζεται στενά με διαταραχές του λιπιδικού μεταβολισμού καθώς διαταράσσεται η ισορροπία της ρύθμισης των αρχέγονων μεσεγχυματικών κυττάρων σε οστεοβλάστες και λιποβλάστες. Σκοπός μας ήταν να επιβεβαιώσουμε τα πειραματικά μοντέλα που έχουν βρεθεί σε ποντίκια σε ανθρώπινα μεσεγχυματικά κύτταρα.
Υλικά και μέθοδοι: Χρησιμοποιήσαμε ανθρώπινες κεφαλές μηριαίου από οστεοπορωτικούς ασθενείς αλλά και από ασθενείς με δυσπλασίες ισχίου που υπεβλήθησαν σε αρθροπλαστική ισχίου στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών. Από τις κεφαλές αυτές ελήφθησαν δείγματα μυελού των οστών, ο οποίος καλλιεργήθηκε ώστε να απομονωθούν τα μεσεγχυματικά κύτταρα. Κατόπιν τα κύτταρα αυτά μελετήθηκαν ως προς την έκφραση βασικών παραγόντων που ρυθμίζουν τη διαφοροποίηση των οστεοβλαστών και των λιποβλαστών (Runx2 και PPARγ αντίστοιχα) καθώς και ως προς την έκφραση της apoA-I, πρωτεΐνης που παίζει κυρίαρχο ρόλο στη βιοσύνθεση της HDL. Χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι εξαγωγής mRNA καθώς και qPCR.
Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα μας έδειξαν τάση των παθολογικών δειγμάτων σε σχέση με τα control για αυξημένη έκφραση του PPARγ, αυξημένη έκφραση του Runx2 και του APOA1. Ωστόσο, πιθανόν λόγω του μικρού μέγεθους του δείγματος, οι τάσεις αυτές δεν ήταν στατιστικά σημαντικές.
Συμπεράσματα: Φαίνεται πως οι συσχετίσεις που υπάρχουν είναι αντίστοιχες με αυτές που έχουν βρεθεί σε πειραματόζωα και εν μέρει επιβεβαιώνουν την υπόθεσή μας. Η αυξημένη έκφραση του Runx2 και του APOA1 μπορεί να ερμηνευθεί ως μέρος μηχανισμών παλίνδρομης ρύθμισης. Παρ’ όλα αυτά όμως λόγω των ποικίλων παραγόντων που επηρεάζουν την παθογένεια της οστεοπόρωσης στον άνθρωπο, θα πρέπει η υπόθεσή μας να επιβεβαιωθεί σε μεγαλύτερης κλίμακας μελέτες.
|
|---|
