Αναδιάρθρωση ρηματικών κλιτικών παραδειγμάτων : η ρηματική κλίση της διαλέκτου της Λέσβου, των Κυδωνιών και των Μοσχονησίων

Στόχος της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι η μελέτη, η περιγραφή και η μορφολογική ανάλυση του ρηματικού συστήματος της διαλέκτου της Λέσβου και των Κυδωνιών και Μοσχονησίων. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα εστιάζει στα εξής σημεία: (α) τη μορφή που παρουσιάζουν τα ρηματικά κλιτικά παραδείγματα στ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Αλεξέλλη, Βασιλεία
Άλλοι συγγραφείς: Ράλλη, Αγγελική
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2018
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/11148
Περιγραφή
Περίληψη:Στόχος της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι η μελέτη, η περιγραφή και η μορφολογική ανάλυση του ρηματικού συστήματος της διαλέκτου της Λέσβου και των Κυδωνιών και Μοσχονησίων. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα εστιάζει στα εξής σημεία: (α) τη μορφή που παρουσιάζουν τα ρηματικά κλιτικά παραδείγματα στη διάλεκτο και (β) τα ιδιαίτερα μορφολογικά φαινόμενα που διέπουν τη ρηματική κλίση της διαλέκτου, τη διαφοροποιούν από εκείνη της Κοινής Νέας Ελληνικής (εφεξής ΚΝΕ) και, επομένως, συμβάλλουν στην αυτονομία του διαλεκτικού συστήματος. Ειδικότερα, στο πλαίσιο της εργασίας, τα ρήματα της διαλέκτου ταξινομούνται σε κλιτικές τάξεις (inflectional classes) σύμφωνα με το μοντέλο που έχει προταθεί από τη Ralli (1988) και Ράλλη (1993, 2005) για την κατηγοριοποίηση των ρημάτων της ΚΝΕ. Παράλληλα, διερευνάται η παρουσία των φαινομένων της παραδειγματικής ομοιομορφίας (paradigmatic levelling), της υπεραφθονίας (overabundance) και της ετερόκλισης (heteroclisis) στα ρηματικά κλιτικά παραδείγματα. Η έρευνα μας αποδεικνύει ότι τα ρήματα της διαλέκτου της Λέσβου και των Κυδωνιών και Μοσχονησίων χαρακτηρίζονται από μία έντονη τάση για απλοποίηση και επαναπροσδιορισμό της κλίσης τους. Όπως θα δούμε στις ενότητες που ακολουθούν, στην αναδιαμόρφωση του συστήματος συμβάλλει καταλυτικά, η εμφάνιση των μορφολογικών φαινομένων που αναφέραμε παραπάνω (παραδειγματική ομοιομορφία, υπεραφθονία, ετερόκλιση), η οποία φαίνεται ότι είναι περισσότερο συστηματική στο πλαίσιο της διαλέκτου, συγκριτικά με την ΚΝΕ. Επιπλέον, όπου είναι δυνατό, γίνεται προσπάθεια ερμηνείας των αποκλίσεων που εμφανίζει το διαλεκτικό ρηματικό σύστημα από το αντίστοιχο της ΚΝΕ.