Χρήση νέων τεχνολογιών προς αύξηση αποτελεσματικότητας χρήσης αρδευτικού νερού σε καλλιέργειες

• Κύριος συγγραφέας: Κόκκοτος, Ευθύμιος
• Άλλοι συγγραφείς: Κοντογέωργος, Αχιλλέας
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2018
• Θέματα: Άρδευση ακριβείας; Προγραμματισμός άρδευσης; 631.587; Precision irrigation; Irrigation scheduling

Η έλλειψη νερού σε παγκόσμιο επίπεδο είναι πλέον γεγονός και κρίνονται αναγκαίες όλες εκείνες οι ενέργειες που οδηγούν στην εξοικονόμηση του. Προς αυτή την κατεύθυνση μας βοηθά η τεχνολογία, φτάνοντας σήμερα να μιλάμε για Γεωργία Ακριβείας και ειδικότερα για την Άρδευση Ακριβείας (Α.Α.). Η Α.Α. ως ακρογωνιαίος λίθος του προγράμματος άρδευσης, δίνει την δυνατότητα συνεχούς παρακολούθησης των πραγματικών αναγκών των καλλιεργειών σε νερό με εμφανή αποτελέσματα. Με την χρήση μετεωρολογικών σταθμών γίνεται 24ωρη καταγραφή μικροκλιματικών συνθηκών όπως η ένταση της ηλιακής ακτινοβολίας, η ταχύτητα του ανέμου, η σχετική υγρασία της ατμόσφαιρας το ύψος των βροχοπτώσεων και την θερμοκρασία του αέρα, δεδομένων απαραίτητων για την εκτίμηση των απωλειών της καλλιέργειας σε νερού μέσω της εξατμισοδιαπνοής. Στο έδαφος μόνιμα εγκατεστημένοι αισθητήρες καταγράφουν την υγρασία του σε διάφορα βάθη επιτρέποντας έτσι την ακριβέστερη εκτίμηση των αναγκών της καλλιέργειας σε νερό. Στην παρούσα εργασία εξετάστηκε το κατά πόσο διαφοροποιούνταν το αρδευτικό νερό που εφάρμοζε παραγωγός ακτινιδίου, από τις πραγματικές ανάγκες της καλλιέργειας. Συγκεκριμένα, καλλιέργεια ακτινιδίου ποικιλίας Hayward (Actinidia deliciosa) και ηλικία 15 ετών και άνω, διαμορφωμένη σε κρεβατίνα με αποστάσεις φύτευσης 4m x 4m και συνολικού αριθμού δέντρων 1015, είναι εγκαταστημένη σε αγρό έκτασης 17,5 στρεμμάτων, με μηχανική σύσταση του εδάφους στην περιοχή του αισθητήρα μέτρησης υγρασίας 61,28% άμμος, 35,94% ιλύς και 2,78% άργιλος. Κατά την περίοδο 29/05 ως 25/09, καταγράφηκαν τα αρδευτικά γεγονότα καθώς και οι βροχοπτώσεις οι οποίες συσχετίστηκαν με τις απώλειες της καλλιέργειας για την ίδια περίοδο μελέτης, αφού πρώτα υπολογίστηκαν με τους κατάλληλους τύπους. Στην συνέχεια εξετάστηκαν πέντε κύκλοι άρδευσης (το χρονικό διάστημα μεταξύ δύο συνεχόμενων αρδευτικών γεγονότων) κατά τους οποίους δεν σημειώθηκε κανένα αρδευτικό γεγονός καθώς και καμία βροχόπτωση, προκειμένου να μην μεσολαβήσει εισροή νερού κατά την σύγκριση της αρδευτικής δόσης του παραγωγού με την πραγματική ανάγκη της καλλιέργειας σε νερό. Στα αποτελέσματα της εργασίας φάνηκε πως η αρδευτική δόση του παραγωγού κάποιες φορές δεν ικανοποιούσε τις ανάγκες τις καλλιέργειας σε νερό και άλλες φορές γινόταν χρήση νερού μεγαλύτερη των αναγκών της καλλιέργειας.