Διαταραχές αυτόνομου νευρικού συστήματος μετά από βλάβη του νωτιαίου μυελού

• Κύριος συγγραφέας: Κυριακίδης, Αθανάσιος
• Άλλοι συγγραφείς: Παναγιωτόπουλος, Ηλίας
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2018
• Θέματα: Παραπληγία; Τετραπληγία; Κάκωση νωτιαίου μυελού; Καρδιαγγειακή λειτουργία; Ορθοστάτηση; Άσκηση; Paraplegia; Tetraplegia; Spinal cord injury (SCI); Cardiovascular function; Standing; Exercise; 616.842

Να αναλύθούν οι φασματικοί παράμετροι της μεταβλητότητας του καρδιακού ρυθμού (Heart Rate Variability - HRV) σε ύπτια και καθιστή θέση σε έναν υγιή πληθυσμό και σε άτομα με χρόνια πλήρη ΚΝΜ, ανάλογα με το ύψος της βλάβης. Επιπλέον, σκοπός της μελέτης είναι να καταγραφούν τυχόν διαφορές του HRV μεταξύ των ατόμων με ΚΝΜ ανάλογα με τη συμμετοχή σε φυσικές δραστηριότητες και ανάλογα με το ιστορικό εκδήλωσης αυτόνομης δυσαντανακλαστικότητας (ΑΔ). Υλικό/Μέθοδος Στη μελέτη έλαβαν μέρος 24 άτομα με ΚΝΜ και 16 υγιείς μάρτυρες με πλήρη αντιστοιχία ως προς το φύλο και την ηλικία. Μεταξύ των ατόμων με ΚΝΜ, τα 10 είναι άτομα με τετραπληγία (ομάδα Α) και τα 14 με χαμηλή παραπληγία (ομάδα Β). Στα άτομα με ΚΝΜ το επίπεδο και η πληρότητα της βλάβης προσδιορίστηκαν μετά από πλήρη νευρολογική εξέταση χρησιμοποιώντας τα Διεθνή Πρότυπα για τη Νευρολογική και Λειτουργική Ταξινόμηση της Κάκωσης Νωτιαίου Μυελού. Επίσης, τα συμπτώματα δυσλειτουργίας του αυτόνομου νευρικού συστήματος (ΑΝΣ) μετά από ΚΝΜ καταχωρήθηκαν χρησιμοποιώντας τα Διεθνή Πρότυπα για την Αξιολόγηση της Εναπομείνασας Αυτόνομης Λειτουργίας μετά από ΚΝΜ, ενώ η καταγραφή της καρδιαγγειακής λειτουργίας έγινε με την διεθνή φόρμα καταγραφής δεδομένων καρδιαγγειακής λειτουργίας μετά από ΚΝΜ. Η ομάδα Α χωρίστηκε εκ νέου σε δύο υποομάδες, ανάλογα με την ύπαρξη ή μη ιστορικού συχνών επεισοδίων ΑΔ ενώ η ομάδα Β ανάλογα με τη συμμετοχή ή όχι σε πρόγραμμα ορθοστάτησης. Έγινε φασματική ανάλυση της πεντάλεπτης καταγραφής του ΚΡ αρχικά σε ύπτια και στη συνέχεια σε καθιστή θέση και υπολογίστηκαν οι παράμετροι χαμηλών (Low Frequency – LF) και υψηλών (High Frequency – HF) συχνοτήτων και ο λόγος αυτών (LF/HF). Αποτελέσματα Οι LF, HF και LF/HF τιμές της ομάδας ελέγχου, τόσο σε ύπτια όσο και σε καθιστή θέση, καθώς και οι αλλαγές μεταξύ θέσεων ήταν σημαντικά υψηλότερες συγκριτικά τόσο με την ομάδα Α όσο και με την ομάδα Β, ενώ οι τιμές της ομάδας Β, ήταν σημαντικά υψηλότερες σε σύγκριση με την ομάδα Α. Στα άτομα με αυχενική ΚΝΜ, η υποομάδα με ιστορικό συχνών επεισοδίων ΑΔ είχε χαμηλότερες τιμές HF υποδεικνύοντας μειωμένη παρασυμπαθητική δραστηριότητα ενώ κατέδειξε και χαμηλότερη μέση μείωση HF και αύξηση LF / HF σε καθιστή θέση σε συγκριση με τα άτομα χωρίς συχνά επεισόδια ΑΔ. Τέλος, τα άτομα που έκαναν τακτική χρήση ορθοστάτη είχαν σημαντικά υψηλότερες τιμές HF, καθώς και μεγαλύτερη απόσυρση του παρασυμπαθητικού και αύξηση του λόγου LF/HF σε σύγκριση με τα υπόλοιπα άτομα με χαμηλή παραπληγία. Συμπεράσματα Τα ευρήματά μας ανέδειξαν τη μη φυσιολογική αυτόνομη καρδιαγγειακή ρύθμιση μετά από ΚΝΜ, η σοβαρότητα της οποίας εξαρτάται από το επίπεδο της βλάβης. Η αυξημένη παρασυμπαθητική δραστηριότητα όπως εκφράζεται από τις τιμές του HF θεωρείται δείκτης προστασίας του καρδιαγγειακού συστήματος. Φαίνεται ότι η φασματική ανάλυση του HRV μπορεί να καταγράψει τις επιπτώσεις της οξείας διαλείπουσας υπέρτασης, όπως η ΑΔ, στο καρδιαγγειακό σύστημα. Η συγκεκριμένη μελέτη φαίνεται να αναδεικνύει επίσης το πιθανό όφελος του ορθοστατικού στρες στη βελτίωση της παρασυμπαθητικής ρύθμισης της καρδιάς. Με βάση το γεγονός ότι οι καρδιακές επιπλοκές αποτελούν σήμερα μια από τις κύριες αιτίες θανάτου στα άτομα με ΚΝΜ, περισσότερο επαγγελματικά σχεδιασμένα προγράμματα άσκησης για τη βελτίωση της παρασυμπαθητικής ρύθμισης της καρδιάς μπορούν να προσφέρουν ένα μακροπρόθεσμο όφελος.