| Περίληψη: | Σκοπός της παρούσας Μεταπτυχιακής Διατριβής είναι η ανάλυση, η ερμηνεία και η αξιολόγηση της διαχρονικής εξέλιξης των οριζόντιων μετακινήσεων σε τρεις επιλεγμένες θέσεις εκτεταμένων κατολισθαίνουσων ζωνών του νομού Αχαΐας (Καρυά, Παναγοπούλα και Πλάτανος), με τη βοήθεια ενόργανων μεθόδων παρακολούθησης (αποκλισιόμετρα) σε συνδυασμό με στατιστικές μεθόδους. Σύμφωνα με μια σειρά αποκλισιομετρικών δεδομένων σε γεωτρήσεις που παρακολουθούνται από το εργαστήριο Τεχνική Γεωλογίας κατά το διάστημα 2013-2017, γίνεται σχεδίαση των αθροιστικών αποκλισιομετρικών διαγραμμάτων με το βάθος και χρονικών αθροιστικών διαγραμμάτων των οριζόντιων μετακινήσεων της εκάστοτε γεώτρησης με σκοπό την αναγνώριση του βάθους της ζώνης ολίσθησης και τη συνολική μετακίνηση στο χρόνο αντίστοιχα. Χρησιμοποιήθηκε παράλληλα ένα απλό στατιστικό μοντέλο που περιλαμβάνει την κανονικοποίηση των δεδομένων κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων φάσεων μετακίνησης με βασικό σκοπό να αναγνωριστούν τα κινηματικά χαρακτηριστικά της μετακίνησης και να εκτιμηθούν οι επικρατούσες ταχύτητες των φάσεων αυτών σε κάθε κατολισθαίνουσα ζώνη. Σύμφωνα με το μοντέλο αυτό, οι υπό μελέτη κατολισθήσεις παρουσιάζουν διαφορετικό είδος κίνησης και ταχύτητες σε διαφορετικές χρονικές φάσεις. Ακόμη, είναι γνωστό ότι η επίδραση των υψηλών βροχοπτώσεων σε μια κατολισθαίνουσα θέση αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες εναύσματος της εμφάνισης και επανενεργοποίησης των κατολισθήσεων. Στην κατεύθυνση αυτή, συγκεντρώθηκαν βροχομετρικά δεδομένα γειτονικών στις περιοχές μελέτης μετεωρολογικών σταθμών και συσχετίστηκαν με τις μεταβολές της ταχύτητας κίνησης της κάθε μετακινούμενης μάζας με σκοπό την ανάλυση και ερμηνεία της σχέσης μεταξύ των βροχοπτώσεων και των οριζόντιων μετακινήσεων. Διαστήματα μεγάλης διάρκειας βροχοπτώσεων συμπεραίνεται ότι αποτελούν σημαντικό παράγοντα στην εξέλιξη των μετακινήσεων και στις τρεις επιλεγμένες θέσεις. Τέλος, ο μεγάλος όγκος δεδομένων αποκλισιομετρικών μετρήσεων στις περιοχές της Καρυάς, Παναγοπούλας και Πλατάνου μετά από μακροχρόνια παρακολούθηση, επέτρεψε περαιτέρω αναλύσεις στις χρονοσειρές δεδομένων με την εφαρμογή στατιστικών μεθόδων προκειμένου τη μοντελοποίηση του ρυθμού κίνησης, τη συμπλήρωση κενών μιας χρονοσειράς καθώς και την πρόβλεψη μελλοντικών μετακινήσεων. Οι μέθοδοι Διάσπασης Χρονοσειρών και ARIMA (ή μέθοδος Box-Jenkins), χρησιμοποιήθηκαν για την ανάλυση και περιγραφή της διαχρονικής εξέλιξης των κατολισθήσεων που παρακολουθούνται.
|
|---|
