Ανάλυση της παραμόρφωσης στην απόληξη του ρήγματος οριζόντιας μετατόπισης του Καλάμου

• Κύριος συγγραφέας: Μπεκρής, Μάριος
• Άλλοι συγγραφείς: Ξυπολιάς, Παρασκευάς
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2018
• Θέματα: Απόληξη ορίζοντιου ρήγματος; Διακλάσεις; Συστηματικές διαρρήξεις; Χωρικές μεταβολές παραμέτρων; Κυκλικά παράθυρα; Απολήξεις ρηγμάτων; Tip damage zone; Fractures; Systematic joint sets; Spatial change of parameters; Circular windows; Fault systems on tip damage zones; 551.8

Η παρούσα Μεταπτυχιακή διατριβή αναλύει την παραμόρφωση που έχουν υποστεί τα Μεσοζωικά ανθρακικά πετρώματα της Ιονίου Ζώνης στην ΝΑ/κη απόληξη του ρήγματος του Καλάμου. Το ρήγμα του Καλάμου έχει ΒΔ-ΝΑ διεύθυνση και χαρακτηρίζεται από δεξιόστροφη κίνηση κατά την παράταξη. Το ρήγμα παρουσιάζει σημαντική οριζόντια μετατόπιση στην νήσο Κάλαμος όπου διατέμνει Μεσοζωικά αλλά και Πλειοκαινικά πετρώματα. Η οριζόντια μετατόπιση του ρήγματος φαίνεται ότι μηδενίζεται ή ελαχιστοποιείται στα δυτικά παράλια της Αιτωλοακαρνανίας και συγκεκριμένα στην περιοχή έρευνας μεταξύ των χωριών Μύτικας και Αστακός. Στην περιοχή μελέτης χαρτογραφήθηκε ένα δίκτυο ρηγμάτων με κύριες διευθύνσεις ΔΒΔ-ΑΝΑ, ΔΝΔ-ΑΒΑ και ΒΒΑ-ΝΝΔ. Τα δύο πρώτα συστήματα ρηγμάτων (ΒΒΔ-ΝΝΑ, ΔΒΔ-ΑΝΑ) χαρακτηρίζονται από οριζόντια μετατόπιση και συνδέονται με το ρήγμα του Καλάμου. Συγκεκριμένα τα συστήματα αυτά διατάσσονται υπό μορφή βεντάλιας στο σημείο απόληξης του ρήγματος. Το τρίτο σύστημα ρηγμάτων (ΒΒΑ-ΝΝΔ) χαρακτηρίζεται από κανονική κίνηση και είναι μεταγενέστερο των άλλων. Η υπαίθρια ανάλυση εστιάστηκε σε τομές πετρωμάτων συνολικού μήκους περίπου 1000 μέτρων επί του επαρχιακού δρόμου Μύτικα – Αστακού. Στις τομές αυτές μετρήθηκε ο προσανατολισμός 2068 διακλάσεων. Από την στατιστική ανάλυση προέκυψε ότι οι κύριες διευθύνσεις διακλάσεων που επικρατούν είναι ΔΒΔ-ΑΝΑ, ΑΒΑ-ΔΝΔ, ΒΒΔ-ΝΝΑ και ΒΒΑ-ΝΝΔ. Για την ποσοτική ανάλυση του κατακερματισμού του πετρώματος από τα συστήματα διακλάσεων χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος κυκλικών παραθύρων δειγματοληψίας με την οποία προσδιορίστηκαν οι παράμετροι μέσου μήκους διακλάσεων (μ), πυκνότητας διακλάσεων (ρ) και έντασης διακλάσεων (Ι). Οι παράμετροι αυτοί υπολογίστηκαν σε 94 θέσεις επί των τομών. Από την ανάλυση που έγινε για την χωρική μεταβολή των παραμέτρων αυτών προέκυψε ότι η πυκνότητα και η ένταση των διακλάσεων παρουσιάζουν τις μεγαλύτερες τιμές ( Ι=75m-1, ρ=874.7 m-2) στην θέση που απολήγει το ρήγμα του Καλάμου. Αντίθετα, στη θέση αυτή το μέσο μήκος των διακλάσεων παρουσιάζει μικρές τιμές (μ < 0.20 m). Η πυκνότητα και η ένταση των διακλάσεων μειώνεται απομακρυνόμενοι από τη θέση απόληξης του ρήγματος του Καλάμου ενώ το μέσο μήκος αυξάνεται. Η χωρική ανάλυση της μεταβολής των παραμέτρων έδειξε επίσης ότι το εύρος επίδρασης του ρήγματος, μετρούμενο κάθετα στην παράταξη του, είναι 600 μέτρα. Συμπερασματικά προκύπτει ότι η παραμόρφωση στην ΝΑ απόληξη του ρήγματος του Καλάμου ακολουθεί το μοντέλο συνθετικών ρηγμάτων που διατάσσονται υπό μορφή βεντάλιας (synthetic branch fault model).