Καταγραφή και αξιολόγηση προγραμμάτων Π.Ε. την τριετία 2002-2005 στο Ν. Αχαΐας και εφαρμογή έρευνας δράσης σε προγράμματα Π.Ε. που υλοποιούνται κατά το τρέχον σχολικό έτος (2005-2006)

• Κύριος συγγραφέας: Γιαννακόπουλος, Νικόλαος
• Άλλοι συγγραφείς: Γεωργιάδης, Θεόδωρος
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2008
• Θέματα: Περιβαλλοντική εκπαίδευση; Μαθητές; Environmental education; Students; 333.707 1

Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές αντιλήψεις για το τι σημαίνει «αξιολογώ», οι οποίες αντανακλούν και διαφορετικές προσεγγίσεις της αξιολόγησης τόσο στο εννοιολογικό επίπεδο όσο και στο επίπεδο των μεθόδων και των διαδικασιών που ακολουθούνται στην πράξη. Στην παρούσα εργασία δεν προσπαθήσαμε να αναλύσουμε διεξοδικά το θέμα της αξιολόγησης, αλλά να εφαρμόσουμε συγκεκριμένες μεθοδολογίες για να πετύχουμε την αξιολόγηση ενός αριθμού προγραμμάτων που πραγματοποιήθηκαν στο νομό Αχαΐας από το σχολικό έτος 2002-2003 μέχρι σήμερα. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήσαμε δυο (2) διαφορετικές στρατηγικές. Την τελική ετεροαξιολόγηση των προγραμμάτων που υλοποιήθηκαν στο Ν. Αχαΐας των θεματικών δικτύων «Φυσικό Περιβάλλον» και «Νερό» κατά τη διάρκεια των σχολικών ετών 2002 – 2005 και την εφαρμογή διαμορφωτικής αξιολόγησης με τη μορφή έρευνας δράσης σε τρία (3) σχολεία Β/θμιας εκπ/σης του Ν. Αχαΐας με θέμα σχετικό με τα παραπάνω δυο δίκτυα. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την τελική ετεροαξιολόγηση αφορούν περισσότερο ποσοτικά στοιχεία, τα οποία προκύπτουν από έντυπα που συμπληρώνουν οι εκπαιδευτικοί που υλοποιούν τα προγράμματα και μπορούν να τύχουν στατιστικής επεξεργασίας και άρα να γενικευτούν για ένα μεγάλο αριθμό προγραμμάτων. Το μειονέκτημα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι δεν μπορεί να αξιολογηθεί η εγκυρότητα των αποτελεσμάτων και έτσι η αξιολόγηση στηρίζεται στην εικόνα που έχουν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί για το πρόγραμμα τους, αφού αυτό ολοκληρωθεί. Αντίθετα στην εφαρμογή των προγραμμάτων έρευνας δράσης η αξιολόγηση είναι συνεχής και διαμορφωτική, οι εκπαιδευτικοί με τη βοήθεια του κριτικού φίλου και του συντονιστή αξιολογούν τις στρατηγικές τους κατά τη διάρκεια του προγράμματος τα αποτελέσματα, όμως δεν μπορούν να τύχουν στατιστικής επεξεργασίας και άρα δεν μπορεί να υπάρξει ολοκλήρωση και γενίκευση των συμπερασμάτων. Έτσι οι δυο (2) διαφορετικές μεθοδολογίες που αναπτύξαμε είναι ποιοτικά διαφορετικές όσον αφορά την προσέγγιση και την επιστημολογία τους. Ωστόσο, η καθεμία αποκτά τη σημασία της στο βαθμό που αναδεικνύει τις ιδιαιτερότητες του κάθε τύπου αξιολόγησης και μπορεί να βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς να διασαφηνίσουν τις δικές τους ιδέες και αντιλήψεις για την Π.Ε.