Σύνθεση συμπολυμερών για την παραγωγή ινών υψηλής αντοχής

Στη συνεχή αναζήτηση νέων υλικών με βελτιωμένη απόδοση έγκειται σήμερα το κύριο μέλημα του τομέα της επιστήμης και τεχνολογίας καθώς τα ήδη υπάρχοντα υλικά φτάνουν με τη πάροδο του χρόνου στα όρια των δυνατοτήτων τους. Καθίσταται λοιπόν αναγκαία η βελτίωση των ήδη υπαρχόντων υλικών καθώς και η κατασ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Σαράντη-Καραμεσίνη, Διονυσία-Ντενίζ
Άλλοι συγγραφείς: Καλλίτσης, Ιωάννης
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2018
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/11500
Περιγραφή
Περίληψη:Στη συνεχή αναζήτηση νέων υλικών με βελτιωμένη απόδοση έγκειται σήμερα το κύριο μέλημα του τομέα της επιστήμης και τεχνολογίας καθώς τα ήδη υπάρχοντα υλικά φτάνουν με τη πάροδο του χρόνου στα όρια των δυνατοτήτων τους. Καθίσταται λοιπόν αναγκαία η βελτίωση των ήδη υπαρχόντων υλικών καθώς και η κατασκευή νέων υλικών βελτιωμένης απόδοσης, που να πληρούν τις νέες λειτουργικές και περιβαλλοντικές απαιτήσεις των εφαρμογών τους όπως μεγαλύτερη αντοχή, μικρότερο βάρος, χαμηλότερο κόστος και φιλικό «χαρακτήρα» προς το περιβάλλον. Οι πολυμερικές ίνες που διακρίνονται για τις σημαντικές ιδιότητες τους όπως εξαιρετική μηχανική αντοχή, υψηλή αντοχή στον εφελκισμό, υψηλή θερμική σταθερότητα και σκληρότητα βρίσκουν πολύ σημαντικές εφαρμογές ανήκουν δικαιωματικά στην παραπάνω κατηγορία υλικών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι αραμιδικές ίνες με εμπορικά ονόματα Kevlar, Nomex οι οποίες χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο για την κατασκευή αλεξίσφαιρων γιλέκων. Γενικότερα το πεδίο εφαρμογής τους είναι πολύ ευρύ με κύριες χρήσεις τους στα υφάσματα και στα σύνθετα υλικά υψηλής αντοχής Στη παρούσα διπλωματική εργασία, πραγματοποιήθηκαν πειράματα για την σύνθεση υλικών υψηλής αντοχής και πιο συγκεκριμένα πολυμερικών ινών όπως συμπολυμερή πολυαμιδίων και συμπολυμερή πολυαιθέρων με υψηλό μοριακό βάρος. Τα συντιθέμενα πολυμερή υψηλής αποδόσεως με εξαιρετικές μηχανικές ιδιότητες έδιναν την δυνατότητα θερμικής διασύνδεσης των πολυμερικών τους αλυσίδων βελτιώνοντας έτσι σημαντικά την τελική τους αντοχή. Ο λόγος βρισκόταν στο γεγονός ότι διέθεταν πλευρικούς διπλούς δεσμούς ή άλλες κατάλληλες πλευρικές δραστικές ομάδες οι οποίες προσέφεραν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στα συμπολυμερή αυτά. Τέλος οι μεμβράνες των συμπολυμερών πολυαιθεροσουλφονών που σχηματίστηκαν τροποποιήθηκαν μέσω χημικής διεργασίας καταλήγοντας σε λειτουργικές μεμβράνες για την εφαρμογή τους ως μεμβράνες ανταλλαγής ανιόντων στις κυψελίδες καυσίμων.