Η εκπαιδευτική πολιτική της δικτατορίας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (1967-1974) : θεσμικές ρυθμίσεις και στρατηγικές νομιμοποίησης στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Οι αντιστάσεις των φοιτητών και η συλλογική μνήμη

• Main Author: Κατσιγιάννη, Μαρία
• Other Authors: Βεργίδης, Δημήτρης
• Format: Thesis
• Language: Greek
• Published: 2018
• Subjects: Εκπαιδευτική πολιτική; Αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα; Πανεπιστήμιο Πατρών; Συλλογική ταυτότητα; Συλλογική μνήμη; Educational policy; Anti-dictatorship student movement; University of Patras; Collective identity; Collective memory; 378.495 090 46

Σκοπός της παρούσας διατριβής είναι η μελέτη της εκπαιδευτικής πολιτικής που ασκήθηκε την περίοδο της απριλιανής δικτατορίας (1967-1974) στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ο ερευνητικός φακός εστιάζεται στις θεσμικές ρυθμίσεις και στις στρατηγικές νομιμοποίησης της εκπαιδευτικής πολιτικής της δικτατορίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών και στον τρόπο πρόσληψής τους από τους αντικαθεστωτικούς φοιτητές του Πανεπιστημίου. Ειδικότερα, τα ερευνητικά ερωτήματα είναι: α)Ποιες ήταν οι θεσμικές ρυθμίσεις της εκπαιδευτικής πολιτικής που ασκήθηκε στο πεδίο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης την περίοδο της απριλιανής δικτατορίας και οι στρατηγικές που ακολουθήθηκαν για τη νομιμοποίησή της ειδικότερα στο Πανεπιστήμιο Πατρών; β) Πώς συγκροτήθηκε η συλλογική ταυτότητα του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος στην Πάτρα μέσα από τη συλλογική μνήμη, και ποια τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της; Για την απάντηση στα παραπάνω ερευνητικά ερωτήματα κρίθηκε αναγκαίος ο συνδυασμός αρχειακών πηγών με προφορικές μαρτυρίες ενισχύοντας μέσω του τριγωνισμού την αξιοπιστία και την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων. Στα κυριότερα ευρήματα της έρευνας περιλαμβάνεται ο προσδιορισμός και η ανάδειξη ειδικών όψεων των θεσμικών ρυθμίσεων και των στρατηγικών νομιμοποίησης της εκπαιδευτικής πολιτικής της δικτατορίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Τα ευρήματα της διατριβής δείχνουν ότι η κατασκευή της συλλογικής ταυτότητας του αντιδικτατορικού φοιτητικού κινήματος στην Πάτρα συντελέστηκε σε δύο χρονικές φάσεις. Η κατασκευή αυτή εμπεριείχε α) γνωστικούς προσδιορισμούς οι οποίοι προσδιόριζαν τους σκοπούς, τα μέσα και το πεδίο δράσης, β) ένα δίκτυο ενεργών σχέσεων που τροφοδοτούνταν από τις επιλεγμένες μορφές οργάνωσης, ηγεσίας, συντονισμού και εσωτερικής επικοινωνίας και γ) μια συναισθηματική επένδυση που παγίωνε τη συμμετοχή και αναπλήρωνε ενδεχομένως κάποια λογικά κενά στους παραπάνω γνωστικούς προσδιορισμούς.