| Περίληψη: | Έχει αποδειχθεί ότι η εξενατίδη και η κυκλοσπορίνη προστατεύουν μερικώς τον περιορισμό της μυοκαρδιακής ιστικής βλάβης μετά από επαναιμάτωση. Στη παρούσα διατριβή προτείνεται ο συνδυασμός περισσοτέρων του ενός καρδιοπροστατευτικών παραγόντων, που στοχεύουν σε περισσότερους φαρμακολογικούς στόχους, όπου θα μπορούσαν να παρέχουν πιο αποτελεσματική προστασία του μυοκαρδίου και να επιτευχθεί μια πιο βελτιωμένη έκβαση σε αυτούς τους ασθενείς. Επιπρόσθετα στη παρούσα μελέτη χρησιμοποιούμε ένα μοντέλο βλάβης από επαναιμάτωση σε κονίκλους και δείξαμε ότι η μονοθεραπεία είτε με εξενατίδη ή κυκλοσπορίνη ή παρστατίνη 1-26 είχε ως αποτέλεσμα τον περιορισμό της μυοκαρδιακής ιστικής βλάβης σε παρόμοιο βαθμό. Αυτό υποδεικνύει ότι ο κάθε παράγοντας από μόνος του έχει μία περιορισμένη και πεπερασμένη καρδιοπροστατευτική ικανότητα. Ωστόσο, όταν χρησιμοποιήθηκε ο συνδυασμός εξενατίδης και κυκλοσπορίνης, καταφέραμε να έχουμε μια πιο ενισχυμένη (προσθετική) μείωση της ιστικής βλάβης. Η εξενατίδη έχει βρεθεί σε μεγάλη σειρά μελετών ότι έχει αποτελεσματική δράση, συμπεριλαμβανομένων κλινικών μελετών χωρίς φαρμακολογικές παρενέργειες. Αυτό την καθιστά έναν ιδανικό υποψήφιο για συνδυαστική θεραπεία. Από ότι γνωρίζουμε, δεν υπάρχουν άλλες προηγούμενες μελέτες που να αναλύεται ο συνδυασμός φαρμακευτικών παραγόντων με εξενατίδη για την αύξηση της καρδιοπροστασίας από οξεία στεφανιαία απόφραξη. Ομοίως δεν υπάρχουν προηγούμενες μελέτες για τη διερεύνηση της επίδρασης της κυκλοσπορίνης σε συνδυασμό με άλλους φαρμακευτικούς παράγοντες. Στη πραγματικότητα, οι λίγες μελέτες με συνδυαστική θεραπεία έναντι της βλάβης από επαναιμάτωση σχετίζονται με συνδυασμό φαρμακευτικών παραγόντων και μηχανικών παρεμβάσεων.
Στην παρούσα μελέτη τα κουνέλια υποβλήθηκαν σε 40 λεπτά ισχαιμίας και 120 λεπτά επαναιμάτωσης. Η ενδοφλέβια χορήγηση εξενατίδης ή κυκλοσπορίνης Α γινόταν 10 λεπτά πριν την επαναιμάτωση. Η μείωση του μεγέθους της μυοκαρδιακής ιστικής βλάβης έφτασε στο 38% (Ρ <0,05) και 40% (Ρ <0,05) αντίστοιχα. Ενώ τα επίπεδα της καρδιακής τροπονίνης Ι (cTnI) στο πλάσμα μειώθηκαν κατά 48% (P<0,05) και 36% (Ρ <0,05), αντίστοιχα, σε σύγκριση με την ομάδα control. Η συνδυασμένη χορήγηση αμφοτέρων των παραγόντων οδήγησε σε μια πρόσθετη μείωση του μεγέθους του εμφράγματος κατά 55% (Ρ <0,05) και στην απελευθέρωση της cTnI κατά 61% (Ρ <0,05). Επίσης, η συνδυασμένη θεραπεία με εξενατίδη και παρστατίνη 1-26 αύξησε τη μείωση του μεγέθους του εμφράγματος κατά 62% ( P <0,05), σε σύγκριση με τις μονοθεραπείες 41% για το παρστατίνη 1-26 (P <0,05), 43% για την εξενατίδη (P <0,05). Αντίθετα, η συνδυασμένη χορήγηση της παρστατίνης 1-26 και της κυκλοσπορίνης ακυρώνει τα καρδιοπροστατευτικά αποτελέσματα που παρατηρούνται από στη μονοθεραπεία. Αυτά τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι για τη θεραπεία του τραυματισμένου μυοκαρδίου από την επαναιμάτωση η συνδυασμένη χορήγηση εξενατίδης και κυκλοσπορίνης Α ή παρστατίνης 1-26 είναι πιο αποτελεσματική από τις μονοθεραπείες και μπορεί να προσφέρει πλεονεκτικότερο κλινικό αποτέλεσμα.
|
|---|
