Περίληψη: | Κατά τη διάρκεια της γεωλογικής ιστορίας της γης υπήρξαν πολλές παγετώδεις και μεσοπαγετώδεις περίοδοι. Για τη μελέτη της γεωμορφολογίας των παράκτιων περιοχών το ενδιαφέρων εστιάζεται στο πολύ πρόσφατο γεωλογικό παρελθόν δηλαδή στα παγετώδη και μεσοπαγετώδη επεισόδια που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της περιόδου του Τεταρτογενούς. Προσεκτικές παρατηρήσεις κατά τη διάρκεια των περιηγήσεων μας στις ακτές της Ελλάδας δείχνουν ότι αυτές δεν έμειναν σταθερές κατά τη διάρκεια των τελευταίων χιλιετιών, οφειλόμενες σε διακυμάνσεις της θαλάσσιας στάθμης και σε τεκτονικές κινήσεις. Έτσι, η σύγχρονη ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα διατηρεί πολύτιμα αρχεία καταγραφής μακροπρόθεσμων περιβαλλοντικών και κλιματικών αλλαγών και έναν συνεχώς αυξανόμενο αριθμό καταβυθισμένων αρχαιολογικών καταλοίπων, που αποτελούν τεκμήρια της ανθρώπινης αντίδρασης στη μεταβολή του περιβάλλοντος.
Στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας επεξεργάστηκαν και αναλύθηκαν θαλάσσια γεωφυσικά δεδομένα τα οποία συλλέχθηκαν από τις ερευνητικές αποστολές του Εργαστηρίου Θαλάσσιας Γεωλογίας και Φυσικής Ωκεανογραφίας (Ε.ΘΑ.ΓΕ.Φ.Ω) του Πανεπιστημίου Πατρών από τους κόλπους Πουνταζέζα, Πασαλιμάνι και Σούνιο της Αττικής, οι οποίοι παρουσιάζουν σημαντικές υποθαλάσσιες αρχαιολογικές θέσεις. Συλλέχθηκαν βυθομετρικά δεδομένα, δεδομένα τομογράφου υποδομής πυθμένα και ηχοβολιστή πλευρικής σάρωσης, τα οποία επεξεργάστηκαν με κατάλληλα λογισμικά ώστε να κατασκευαστούν πολυθεματικοί χάρτες.
Με βάση το αποτέλεσμα και σε συνδυασμό με τοπικές καμπύλες μεταβολής της στάθμης της θάλασσας διαμορφώθηκε η παλαιογεωγραφική ανάπλαση των κόλπων, καθώς επίσης αναδείχθηκαν και οι εφαρμογές της θαλάσσιας γεωφυσικής έρευνας στην θαλάσσια γεωαρχαιολογία/ενάλια αρχαιολογία, μέσα από τον εντοπισμό στόχων αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και μαρτυριών της ανθρώπινης δραστηριότητας στο πυθμένα των κόλπων.
|