Μελέτη της ηλεκτρικής αγωγιμότητας και μεταβατικής φωτοαγωγιμότητας δισκίων TiO2 τροποποιημένων με AAPTMS

Η παρακάτω ειδική ερευνητική εργασία μελετά την αγωγιμότητα σκότους και την μεταβατική φωτοαγωγιμότητα τροποποιημένης τιτάνιας στον αέρα και στο κενό. Τα δείγματα δημιουργήθηκαν μετά την ανάμιξη της Ρ25 εμπορικής τιτάνιας με AAPTMS (3-(2-aminoethylamino) propyltrimethoxy-silane). Τα τελικά δείγμ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Λιόνας, Βασίλης
Άλλοι συγγραφείς: Πομόνη, Αικατερίνη
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2018
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/11561
Περιγραφή
Περίληψη:Η παρακάτω ειδική ερευνητική εργασία μελετά την αγωγιμότητα σκότους και την μεταβατική φωτοαγωγιμότητα τροποποιημένης τιτάνιας στον αέρα και στο κενό. Τα δείγματα δημιουργήθηκαν μετά την ανάμιξη της Ρ25 εμπορικής τιτάνιας με AAPTMS (3-(2-aminoethylamino) propyltrimethoxy-silane). Τα τελικά δείγματα με μοριακό λόγο AAPTMS/P25 0,3, 0,6 και 1,8 και τις αντίστοιχες ονομασίες Α3, Α6, και Α18 μετρήθηκαν σε μορφή δισκίων. Δεδομένου ότι η μελέτη της αγωγιμότητας και της φωτοαγωγιμότητας συνεισφέρει στην απόδοση και λειτουργικότητα των διαφόρων οπτικοηλεκτρονικών διατάξεων, η εργασία αυτή μπορεί να βοηθήσει στη βελτιστοποίησή τους. Οι τιμές της αγωγιμότητας στον αέρα και στο κενό ήταν αρκετά χαμηλές σε σύγκριση με την Ρ25 λόγω της παρουσίας του τροποποιητή AAPTMS, ενώ την υψηλότερη τιμή παρουσίασε το δείγμα Α18 στο κενό. Από τη μελέτη της εξάρτησης της αγωγιμότητας από τη θερμοκρασία έγινε δυνατός, για κάθε δείγμα, ο προσδιορισμός των μηχανισμών αγωγιμότητας στις διάφορες περιοχές θερμοκρασιών. Οι μηχανισμοί που χρησιμοποιήθηκαν ήταν οι Thermal Activation, Grain Boundary, Small Polaron Hopping και Variable Range Hopping. Τέλος έγινε μελέτη της φωτοαγωγιμότητας των δειγμάτων στον αέρα και στο κενό καθώς και με διαφορετικές εντάσεις φωτισμού. Εδώ ο ρόλος του οξυγόνου που προσροφάται στην επιφάνεια του δείγματος λειτουργεί ανασταλτικά στην αύξηση του σp στον αέρα με το δείγμα Α18 και πάλι να παρουσιάζει τις καλύτερες τιμές φωτοαγωγιμότητας σε σύγκριση με τα υπόλοιπα δείγματα. Τέλος το δείγμα Α18 μελετήθηκε και ως προς την μεταβολή της φωτοαγωγιμότητας υπό διαφορετικές εντάσεις φωτισμού