| Περίληψη: | Τα τελευταία χρόνια σημαντικό κομμάτι της έρευνας στα οστά έχει στραφεί στη μελέτη της στενής σχέσης μεταξύ του μεταβολισμού των λιπιδίων και της λειτουργία των οστικών κυττάρων. Μελέτες έχουν δείξει ότι μεταλλάξεις στον υποδοχέα της LDL (LDLr) σχετίζονται με υψηλά επίπεδα χοληστερόλης στο πλάσμα και προδιαθέτουν για την εμφάνιση πρόωρης αθηροσκλήρωσης τόσο στους ανθρώπους όσο και στα πειραματόζωα. Στην παρούσα μελέτη διερευνήσαμε κατά πόσο η ανεπάρκεια/απουσία του υποδοχέα της LDL επηρεάζει την έκφραση μορίων που παίζουν σημαντικό ρόλο στον οστικό μεταβολισμό.
Μεθοδολογία: Χρησιμοποιήσαμε αρσενικά ποντίκια 12 εβδομάδων με ανεπάρκεια στον υποδοχέα της LDL (LDLr-/-) και άγριου τύπου (WT) που εκτράφηκαν με κανονική δίαιτα. Στις δύο πειραματικές ομάδες ζώων έγινε απομόνωση ολικών κυττάρων μυελού των οστών (WBMCs) με flushing από το μηριαίο και τα οστά της κνήμης. Στη συνέχεια σε επίπεδο mRNA με qRT-PCR έγινε έλεγχος και αξιολόγηση μορίων που εμπλέκονται στην οστεοβλαστική λειτουργία (Runx2, Osx), στην οστεοκλαστική λειτουργία (TRAP, cathepsin Κ), καθώς και στην οστική ανακατασκευή ( RANKL, OPG, RANK, λόγος OPG/ RANKL).
Αποτελέσματα: Σε επίπεδο έκφρασης του mRNA, οι δύο κύριοι ρυθμιστές της οστεοβλαστικής διαφοροποίησης RUNX2 (p = 0,0135) και OSX (p = 0,007) ήταν σημαντικά αυξημένοι στα LDLr-/- ποντίκια σε σύγκριση με WT. Εν αντιθέσει, οι οστεοκλαστικοί δείκτες και οι δείκτες της οστικής ανακατασκευής όπως cathepsin Κ (p=0,022), TRAP (p=0,4278), RANK (p=0,2318), RANKL (p= 0,1748), OPG (p=0,5843) και ο λόγος OPG/RANKL (p=0,072), ήταν μεν αυξημένοι στα LDLr-/- ωστόσο, δεν εμφάνισαν σημαντική στατιστική διαφορά μεταξύ των δύο πειραματικών ομάδων με εξαίρεση την cathepsin Κ (p=0,022) που υπερίσχυε στα LDLr-/- .
Συμπεράσματα: Η έλλειψη του υποδοχέα της LDL έχει μια θετική επίδραση στον οστικό μεταβολισμό αφού φαίνεται ότι αυξάνει την έκφρασή μορίων που παράγονται και εκκρίνονται από τους οστεοβλάστες. Επιπλέον, η έλλειψη αυτή επάγει την οστεοβλαστική λειτουργία, ενώ πιθανότατα επηρεάζει και την οστεοκλαστική λειτουργία, μέσω έμμεσης επίδρασης των οστεοβλαστών στους οστεοκλάστες. Ωστόσο, φαίνεται να υπερισχύει η οστεοβλαστική έναντι της οστεοκλαστικής λειτουργίας με αύξηση της οστικής μάζας στα LDLr-/- έναντι στα WT ποντίκια. Αυτά τα ευρήματα βελτιώνουν την κατανόηση του συσχετισμού μεταξύ οστικού μεταβολισμού και λιπιδίων. Η προτεινόμενη μελέτη αποτελεί μία έγκαιρη και νέα προσέγγιση για την επέκταση της ήδη υπάρχουσας γνώσης, όσον αφορά τη σύνδεση του μεταβολισμού της LDL με τον οστικό μεταβολισμό.
|
|---|
