Πετρολογική και ισοτοπική μελέτη μεταμορφωμένων πετρωμάτων των περιοχών Τρικόρφου και Θυμωνιάς στη ΝΑ Θάσο

• Κύριος συγγραφέας: Παπασπυρόπουλος, Κωνσταντίνος
• Άλλοι συγγραφείς: Ηλιόπουλος, Ιωάννης
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2018
• Θέματα: Πετρολογία; Θάσος; Μεταμορφωμένα πετρώματα; Μαγγανιούχα; Βιριδίνης; Πιεμοντίτης; Ισότοπα; Μεταπηλιτικά; Petrology; Thassos; Metamorphic rocks; Metamanganolites; Viridine; Piemontite; Isotopic; Metapelites; 552.4

Η νήσος Θάσος ανήκει στην μάζα της Ροδόπης και πιο συγκεκριμένα στην κατώτερη ενότητα αυτής, την ενότητα Παγγαίου, η οποία χαρακτηρίζεται κυρίως από μεταμορφωμένα πετρώματα χαμηλού έως μέσου βαθμού μεταμόρφωσης, όπως μάρμαρα, γνεύσιους, αμφιβολίτες και σχιστόλιθους. Η παρούσα διατριβή εξετάζει κατά κύριο λόγο το πετρολογικό και γεωχημικό αποτύπωμα των μεταμορφωμένων πετρωμάτων που εμφανίζονται στο ΝΑ τμήμα της νήσου, και συγκεκριμένα στις περιοχές Τρίκορφο και Θυμωνιά, με σκοπό να αποκομίσει τη μέγιστη δυνατή πληροφορία σχετικά με την προέλευση των πετρωμάτων αυτών καθώς τις μεταμορφικές συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκαν. Κατά τη δειγματοληψία σε αυτές τις δύο περιοχές, συλλέχθηκαν αντιπροσωπευτικά δείγματα μεταπηλιτικών και μεταβασικών πετρωμάτων, Mn-ούχων και Ca-ούχων μεταϊζημάτων, χαλαζιακών φλεβών αλπικού τύπου, καθώς και δείγματα ασβεστοπυριτικών στρωμάτων τα οποία συμμετέχουν ως ενδιαστρώσεις στα παραπάνω. Η ορυκτολογική, ιστολογική, ορυκτοχημική, γεωχημική και ισοτοπική μελέτη των συλλεχθέντων δειγμάτων πραγματοποιήθηκε μέσω της χρήσης των παρακάτω αναλυτικών μεθόδων: οπτική μικροσκοπία με πολωτικό μικροσκόπιο (OM), καθοδοφωταύγεια (CL), ηλεκτρονική μικροσκοπία σάρωσης με δυνατότητα μικροανάλυσης με χρήση φασματόμετρου ενεργειακής διασποράς (SEM-EDS), περιθλασιμετρία κόνεως ακτίνων Χ (XRPD), φασματομετρία μάζας επαγωγικά συζευγμένου πλάσματος (ICP-MS), καθώς και ανάλυση ισοτόπων δ18Ο, δΗ, δ30Si, δ44Ca, δ26Mg και δ11B. 2 Από την επεξεργασία των αναλυτικών δεδομένων προέκυψαν στοιχεία για την σύσταση του πρωτολίθου των υπό μελέτη πετρωμάτων, καθώς και για τον τρόπο με τον οποίο η συστασιακή διαφοροποίησή του υπαγορεύει τις παραγενετικές σχέσεις μεταξύ των συνυπαρχόντων ορυκτών, και την σταθερότητά αυτών κάτω από τις διαφορετικές μεταμορφικές συνθήκες. Η μελέτη των μεταπηλιτικών πετρωμάτων έδειξε ότι οι συνθήκες της μεταμόρφωσης κυμαίνονται από τη ζώνη του βιοτίτη (μέση πρασινοσχιστολιθική φάση) μέχρι και την ζώνη του κυανίτη (μέση αμφιβολιτική). Ιδιαίτερου ενδιαφέροντος κρίνεται η παρουσία των ορυκτών φάσεων πιεμοντίτης, σπεσσαρτινικός γρανάτης με μπλιθιτικό μόριο, βραουνίτης, καθώς και μία σπάνια φάση, ο Mn-ούχος ανδαλουσίτης (γνωστός και ως βιριδίνης), που απαντώνται στα μετα-μαγγανιούχα ιζήματα, με το Mn να έχει κυρίαρχο ρόλο στην δομή τους, Τέλος, στις αλπικού τύπου χαλαζιακές φλέβες παρατηρείται μεγάλη συμμετοχή του τουρμαλίνη ενώ στα ασβεστοπυριτκά στρώματα παρατηρείται η κυρίαρχη ύπαρξη του επιδότου και του κλινοζωϊσίτη με πολύ μικρό ποσοστό Mn, καθώς και του Mn-ούχου γροσσουλάριου. Η εφαρμογή των κατάλληλων γεωθερμομέτρων και γεωβαρομέτρων σε δείγματα μεταπηλιτικών πετρωμάτων που μικροαναλύθηκαν (SEM/EDS),οδήγησε στον ακριβή προσδιορισμό των μεταμορφικών συνθηκών κάτω από τις οποίες μεταμορφώθηκαν οι πρωτόλιθοι των πετρωμάτων αυτών, υποδεικνύοντας πιέσεις 5-6,5 kbar και θερμοκρασίες μεταξύ 500 και 620 o C.