| Περίληψη: | Στις τελευταίες δεκαετίες λόγω της ραγδαίας ανάπτυξης των αναλυτικών τεχνικών, ταυτοποιήθηκαν ίχνη πολλών ανθεκτικών χημικών ουσιών σε περιβαλλοντικά δείγματα. Η συγκέντρωση αυτών των ρύπων είναι της τάξης των ng/L–μg/L και για αυτό καλούνται μικρορύποι.
Μεταξύ των διαφόρων μικρορύπων, τα παραβένια έχουν κατηγορηθεί ότι έχουν μια πιθανώς δυσμενή επίδραση στην υγεία των ανθρώπων αλλά και των ζώων. Σύμφωνα με πολλές μελέτες τα παραβένια έχουν ασθενή οιστρογονική δράση μιμούμενα τις ορμόνες που εκκρίνονται από το ανθρώπινο σώμα και έχουν ταξινομηθεί ως ενδοκρινικοί διαταράκτες. Τα παραβένια έχουν διάφορες χρήσεις κυρίως στην αισθητική βιομηχανία καθώς και ως συντηρητικά στα τρόφιμα.
Σε αυτή την εργασία χρησιμοποιήθηκαν λαμπτήρες UV-A LED ονομαστικής ισχύος 10 W και με ροή φωτονίων ίση με 7.9 10−7 einstein/(Ls) ως πηγή ακτινοβολίας ώστε να ενεργοποιήσουν το οξειδωτικό υπερθειικό νάτριο (SPS) για την διάσπαση του ενδοκρινικού διαταράκτη πρόπυλ– παραβενίου (PP). Πραγματοποιήθηκαν πειράματα σε υπερκάθαρο νερό αλλάζοντας την συγκέντρωση του υπερθειικού νατρίου μεταξύ 0 και 500 mg/L, την συγκέντρωση του πρόπυλ– παραβενίου μεταξύ 100 και 800 μg/L, και την αρχική τιμή του pH μεταξύ 3.2 και 9.2. Επίσης διεξήχθησαν πειράματα όπου μελετήθηκε η προσθήκη διαφορετικών οργανικών ουσιών (αλκοόλες και χουμικό οξύ) καθώς και ανόργανων ιόντων (διττανθρακικά και ιόντα χλωρίου).
Επιπρόσθετα, πραγματοποιήθηκαν πειράματα και σε 2 περιβαλλοντικές μήτρες (δευτεροβάθμια εκροή και εμφιαλωμένο νερό). Βρέθηκε ότι η αποδόμηση του πρόπυλ- παραβενίου αυξήθηκε με την αύξηση της συγκέντρωσης των υπερθειικών ενώ μειώθηκε με την αύξηση της συγκέντρωσης του πρόπυλ- παραβενίου. Η διεργασία φαίνεται να ευνοείται σε σχεδόν ουδέτερο pH. Η προσθήκη μεθανόλης και t-βουτανόλης ουσιών που δρουν ως παγίδες των ελευθέρων ριζών μείωσε μερικώς την αποδόμηση του πρόπυλ- παραβενίου, δείχνοντας έτσι εμμέσως ότι παράγονται τόσο θειικές ρίζες όσο και ρίζες υδροξυλίου και συμμετέχουν και οι δύο στην διάσπαση του πρόπυλ- παραβενίου.
Η προσθήκη χουμικού οξέος σε υπερκάθαρο νερό μείωσε δραματικά την απόδοση της διεργασίας πράγμα που παρατηρήθηκε και στην περίπτωση της δευτεροβάθμιας εκροής. Λιγότερο σημαντική ήταν η επίδραση των ανόργανων ιόντων όπως τα διττανθρακικά και τα ιόντα χλωρίου. Το υπερθειικό νάτριο μπορεί επίσης να ενεργοποιηθεί από το UV-A μέρος της ηλιακής ακτινοβολίας πράγμα που βελτιώνει την βιωσιμότητα της διεργασίας
|
|---|
