Προοπτική μελέτη θεραπείας της επιπολής φλεβικης θρόμβωσης των κάτω άκρων με τινζαπαρίνη

• Κύριος συγγραφέας: Νικολακόπουλος, Κωνσταντίνος
• Άλλοι συγγραφείς: Τσολάκης, Ιωάννης
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2019
• Θέματα: Επιπολής φλεβική θρόμβωση κάτω άκρων; Τινζαπαρίνη; Recurrent thromboembolic events (RTEs); Tinzaparin; 616.135

Η ταυτοποίηση παραγόντων κινδύνου για υποτροπή θρομβοεμβολικών επεισοδίων και ο προσδιορισμός του βέλτιστου χρονικού διαστήματος θεραπείας με τινζαπαρίνη στους ασθενείς με επιπολής φλεβική θρόμβωση των κάτω άκρων. ΥΛΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ: Συνολικά 147 ασθενείς, μετά από πλήρη ενυπόγραφη συγκατάθεση, με επιπολής φλεβική θρόμβωση αντιμετωπίσθηκαν με υποδορίως χορηγούμενη ένεση τινζαπαρίνης. Τα πρωτογενή καταληκτικά σημεία της μελέτης ήταν οι υποτροπές των θρομβοεμβολικών επεισοδίων, η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση και η πνευμονική εμβολή στις 120ημέρες παρακολούθησης. Οι ασθενείς κατηγοριοποιήθηκαν στην ομάδα Α, όπου έλαβαν διάφορες δόσεις τινζαπαρίνης έως 60 ημέρες (n=98) και στην ομάδα B-ext όπου έλαβαν προκαθορισμένη ενδιάμεση δόση τινζαπαρίνης (n=49) για 90ημέρες. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Φλεβικά Θρομβοεμβολικά επεισόδια συνέβησαν σε 15/147 ασθενείς (10.2%), συμπεριλαμβανομένων της υποτροπής επιπολής φλεβικής θρόμβωσης (n=10), εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης (n=4) και θανατηφόρου πνευμονικής εμβολής (n=1). Τα υποτροπιάζοντα φλεβικά θρομβοεμβολικά επεισόδια ήταν λιγότερα συχνά στην ομάδα B-ext (0% σε σύγκριση με το ποσοστό της ομάδας Α 15.3%, p=0.004), μία διαφορά η οποία παραμένει στατιστικώς σημαντική και στον έναν χρόνο παρακολούθησης των ασθενών. Η κλινικά εκτεταμένη επιπολής φλεβική θρόμβωση ήταν ανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας για υποτροπή φλεβικό θρομβοεμβολικών επεισοδίων (hazard ratio, 5.94;95% CI, 2.05-17.23;p=0.001, cox regression). Προγνωστικοί παράγοντες για εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση ή πνευμονική εμβολή στην ομάδα Α ήταν η κλινικά εκτεταμένη επιπολής φλεβική θρόμβωση (p=0.004), η απουσία τοπικού άλγους (p=0.023) και το υπερηχογραφικό εύρημα της θρόμβωσης μείζονος φλεβικού άξονα (μείζονα και ελάσσονα σαφηνής p=0.006, έκαστης μεμονωμένης p=0.036) και πολλαπλά σημεία θρόμβωσης (p<0.001). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η παρατεταμένη τριών μηνών χορήγηση της τινζαπαρίνης σε ασθενείς με επιπολής φλεβική θρόμβωση των κάτω άκρων είναι πιο αποτελεσματική σε σύγκριση με βραχύτερα σχήματα και θα μπορούσε να αποτελέσει θεραπεία εκλογής σε ασθενείς με παράγοντες κινδύνου