Μορφοποίηση παραγόντων κατά της τριχόπτωσης σε νέους καλλυντικοτεχνικούς φορείς και εκτίμηση της δράσης αυτών

• Κύριος συγγραφέας: Παπαγεωργάκη, Αικατερίνη
• Άλλοι συγγραφείς: Αυγουστάκης, Κωνσταντίνος
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2019
• Θέματα: Λιποσώματα; Τριχόπτωση; Μινοξιδίλη; Μυριστοϋλο διπεπτίδιο-13; Νανοτεχνολογία; Κεράτινη στοιβάδα; Liposomes; Hair loss; Minoxidil; Myristoyl dipeptide-13; Nanotechnology; Stratum corneum; ProLipo S; Tape strippimg; 616.546 060 724

Τα τελευταία χρόνια η χρήση των λιποσωμάτων ως φορείς δραστικών ουσιών αυξάνεται διαρκώς. Τα λιποσώματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως φορείς σε μεγάλη ποικιλία δραστικών ουσιών (τόσο υδρόφιλων, όσο και υδρόφοβων). Πλεονέκτημά τους αποτελεί η μείωση των ανεπιθύμητων ενεργειών, η αύξηση της αποτελεσματικότητας του φαρμάκου, η μη τοξικότητά τους καθώς και η δυνατότητα να παράγονται σε μεγάλη κλίμακα. Η απώλεια μαλλιών, γνωστή και ως αλωπεκία, επηρεάζει τόσο τους άνδρες, όσο και τις γυναίκες και αποτελεί αιτία έντονης συναισθηματικής φόρτισης. Τα τρέχοντα επιστημονικά δεδομένα υποστηρίζουν ότι η απώλεια μαλλιών ανδρογενετικού τύπου είναι μια πολυπαραγοντική διαταραχή που προκαλείται από αλληλεπιδράσεις μεταξύ διαφόρων γονιδίων και ενδογενών/εξωτερικών περιβαλλοντικών παραγόντων. Η παρούσα εργασία είχε ως σκοπό την μορφοποίηση παραγόντων κατά της τριχόπτωσης σε λιποσώματα καθώς και εκτίμηση της δράσης αυτών. Παρασκευάστηκαν λιποσώματα μέσα στα οποία εγκλωβίστηκαν δύο ουσίες που χρησιμοποιούνται ευρέως κατά της τριχόπτωσης. Αυτές οι ουσίες είναι η μινοξιδίλη και το μυριστοϋλο διπεπτίδιο-13(PEP). Αρχικά, μελετήθηκε η σταθερότητα των λιποσωμάτων σε διάφορες συνθήκες φύλαξης (25oC, 4oC και 45oC), ενώ όλα τα δείγματα υποβλήθηκαν σε επιταχυνόμενη γήρανση (τρεις κύκλοι θέρμανσης στους 45oC και ψύξης στους 25oC) καθώς και σε φυγοκέντρηση (2000rpm, 30min). Οι παράμετροι που μετρήθηκαν για την αξιολόγηση της σταθερότητας ήταν το μέγεθος, η κατανομή του μεγέθους, το ζ-δυναμικό, η συγκέντρωση και το ποσοστό εγκλωβισμού των λιποσωμάτων σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα (1, 8, 15, 22, 30, 60 και 90 ημέρες). Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, τα λιποσώματα, τόσο με μινοξιδίλη όσο και με το PEP, πιθανώς οξειδώνονται στους 25oC και στους 45oC. Επίσης, στα λιποσώματα με PEP στους 4 oC και στους 25 oC παρατηρήθηκε αύξηση του ιξώδους. Τέλος, το ποσοστό εγκλωβισμού της μινοξιδίλης παρέμεινε σταθερό, ενώ του PEP μειώθηκε σταδιακά (κυρίως στους 4 oC). Η διαπερατότητα των λιποσωμάτων από την κεράτινη στοιβάδα ελέγχθηκε στα χέρια υγιών εθελοντών και συγκρίθηκε με συμβατικό αφρό, που περιείχε την αντίστοιχη ουσία, με την τεχνική αποκόλλησης ταινίας (tape-stripping). Κατά το tape stripping αποδείχτηκε ότι τόσο το PEP όσο και η μινοξιδίλη όταν ενσωματώνονται σε λιποσώματα, διεισδύουν πιο αργά αλλά φθάνουν σε πιο βαθιά στρώματα της κεράτινης στοιβάδας.