Μελέτη της ποσοτικής παρουσίας και της δραστικότητας του πρωτεασώματος σε ασθενείς με μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο
Το πρωτεάσωμα είναι ένα πρωτεϊνικό σύμπλοκο που είναι υπεύθυνο για την αποικοδόμηση πολλών ενδοκυτταρικών πρωτεϊνών όλων των ευκαρυωτικών κυττάρων. Η δράση χυμοθρυψίνης (chymotryptic-like (ChT-L) activity) είναι μια από τις τρείς που διαθέτει το πρωτεάσωμα και περιορίζεται στην αποικοδόμηση ενδοκυττ...
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Άλλοι συγγραφείς: | |
| Μορφή: | Thesis |
| Γλώσσα: | Greek |
| Έκδοση: |
2019
|
| Θέματα: | |
| Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/11929 |
| id |
nemertes-10889-11929 |
|---|---|
| record_format |
dspace |
| institution |
UPatras |
| collection |
Nemertes |
| language |
Greek |
| topic |
Πρωτεάσωμα Μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα (ΜΔΣ) Proteasome Myelodysplastic syndromes (MDS) 572.76 |
| spellingShingle |
Πρωτεάσωμα Μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα (ΜΔΣ) Proteasome Myelodysplastic syndromes (MDS) 572.76 Ευσταθίου, Αλεξάνδρα Μελέτη της ποσοτικής παρουσίας και της δραστικότητας του πρωτεασώματος σε ασθενείς με μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο |
| description |
Το πρωτεάσωμα είναι ένα πρωτεϊνικό σύμπλοκο που είναι υπεύθυνο για την αποικοδόμηση πολλών ενδοκυτταρικών πρωτεϊνών όλων των ευκαρυωτικών κυττάρων. Η δράση χυμοθρυψίνης (chymotryptic-like (ChT-L) activity) είναι μια από τις τρείς που διαθέτει το πρωτεάσωμα και περιορίζεται στην αποικοδόμηση ενδοκυτταρικών πρωτεϊνών, όπως πρωτεϊνών μη φυσιολογικά αναδιπλωμένων, οξειδωμένων, μεταλλαγμένων ή κατεστραμμένων, όπως επίσης και πολλών βραχύβιων πρωτεϊνών όπως οι κυκλίνες. Είναι γνωστό ότι τα μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα (ΜΔΣ) συνδέονται με την παρουσία αυξημένου οξειδωτικού στρες, δηλαδή οξειδωμένων πρωτεϊνών μέσα στο κύτταρο. Μη αποτελεσματική πρωτεασωμική δραστηριότητα προκαλεί τη συσσώρευση οξειδωτικά τροποποιημένων πρωτεϊνών, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε απορρύθμιση της κυτταρικής ομοιόστασης. Επιπλέον, ο ρόλος του πρωτεασώματος έχει καταγραφεί στην παθογένεση πολλών ασθενειών, ενώ πολλές μελέτες προηγουμένων ετών δείχνουν την εμπλοκή του πρωτεασώματος σε διάφορες αιματολογικές κακοήθειες.
Ασθενείς και μέθοδοι: Σε αυτή τη μελέτη εξετάζεται η δραστικότητα και η ποσοτική έκφραση της 20s υπομονάδας του πρωτεασώματος των μονοπύρηνων κυττάρων είτε σε περιφερικό αίμα είτε σε μυελό ασθενών με ΜΔΣ (υψηλού και χαμηλού κινδύνου) και συγκρίνεται με τις αντίστοιχες παραμέτρους φυσιολογικών ατόμων. Καρκινικά κύτταρα προστάτη της σειράς PC3 χρησιμοποιήθηκαν ως θετικός μάρτυρας για τη δραστικότητα πρωτεασώματος. Για τον υπολογισμό της δραστικότητας, η λύση των κυττάρων γίνεται με διάλυμα διθειοθρεϊτόλης (DTT) και ακολουθεί επώαση με το φθορίζον πεπτίδιο: Suc-LLVY-AMC. Η ένταση του φθορισμού είναι ανάλογη της δράσης χυμοθρυψίνης στα κύτταρα. Ο αναστολέας MG-132 του πρωτεασώματος χρησιμοποιείται ως αρνητικός μάρτυρας. Εξετάζεται επίσης η ποσότητα της β5 υπομονάδας του πρωτεασώματος στα ίδια κύτταρα ΜΔΣ ασθενών με ανάλυση western. Η δραστικότητα και η ποσότητα του πρωτεασώματος παρουσιάζει στατιστικά σημαντικές διαφορές στους ΜΔΣ ασθενείς σε σχέση με τα φυσιολογικά άτομα. |
| author2 |
Κατσώρης, Παναγιώτης |
| author_facet |
Κατσώρης, Παναγιώτης Ευσταθίου, Αλεξάνδρα |
| format |
Thesis |
| author |
Ευσταθίου, Αλεξάνδρα |
| author_sort |
Ευσταθίου, Αλεξάνδρα |
| title |
Μελέτη της ποσοτικής παρουσίας και της δραστικότητας του πρωτεασώματος σε ασθενείς με μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο |
| title_short |
Μελέτη της ποσοτικής παρουσίας και της δραστικότητας του πρωτεασώματος σε ασθενείς με μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο |
| title_full |
Μελέτη της ποσοτικής παρουσίας και της δραστικότητας του πρωτεασώματος σε ασθενείς με μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο |
| title_fullStr |
Μελέτη της ποσοτικής παρουσίας και της δραστικότητας του πρωτεασώματος σε ασθενείς με μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο |
| title_full_unstemmed |
Μελέτη της ποσοτικής παρουσίας και της δραστικότητας του πρωτεασώματος σε ασθενείς με μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο |
| title_sort |
μελέτη της ποσοτικής παρουσίας και της δραστικότητας του πρωτεασώματος σε ασθενείς με μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο |
| publishDate |
2019 |
| url |
http://hdl.handle.net/10889/11929 |
| work_keys_str_mv |
AT eustathioualexandra meletētēsposotikēsparousiaskaitēsdrastikotētastouprōteasōmatosseastheneismemyelodysplastikosyndromo AT eustathioualexandra studyofproteasomepresenceandactivityinmyelodysplasticsyndromepatients |
| _version_ |
1771297168991191040 |
| spelling |
nemertes-10889-119292022-09-05T06:58:14Z Μελέτη της ποσοτικής παρουσίας και της δραστικότητας του πρωτεασώματος σε ασθενείς με μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο Study of proteasome presence and activity in myelodysplastic syndrome patients Ευσταθίου, Αλεξάνδρα Κατσώρης, Παναγιώτης Συμεωνίδης, Ανάργυρος Ροσμαράκη, Ελευθερία Efstathiou, Alexandra Πρωτεάσωμα Μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα (ΜΔΣ) Proteasome Myelodysplastic syndromes (MDS) 572.76 Το πρωτεάσωμα είναι ένα πρωτεϊνικό σύμπλοκο που είναι υπεύθυνο για την αποικοδόμηση πολλών ενδοκυτταρικών πρωτεϊνών όλων των ευκαρυωτικών κυττάρων. Η δράση χυμοθρυψίνης (chymotryptic-like (ChT-L) activity) είναι μια από τις τρείς που διαθέτει το πρωτεάσωμα και περιορίζεται στην αποικοδόμηση ενδοκυτταρικών πρωτεϊνών, όπως πρωτεϊνών μη φυσιολογικά αναδιπλωμένων, οξειδωμένων, μεταλλαγμένων ή κατεστραμμένων, όπως επίσης και πολλών βραχύβιων πρωτεϊνών όπως οι κυκλίνες. Είναι γνωστό ότι τα μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα (ΜΔΣ) συνδέονται με την παρουσία αυξημένου οξειδωτικού στρες, δηλαδή οξειδωμένων πρωτεϊνών μέσα στο κύτταρο. Μη αποτελεσματική πρωτεασωμική δραστηριότητα προκαλεί τη συσσώρευση οξειδωτικά τροποποιημένων πρωτεϊνών, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε απορρύθμιση της κυτταρικής ομοιόστασης. Επιπλέον, ο ρόλος του πρωτεασώματος έχει καταγραφεί στην παθογένεση πολλών ασθενειών, ενώ πολλές μελέτες προηγουμένων ετών δείχνουν την εμπλοκή του πρωτεασώματος σε διάφορες αιματολογικές κακοήθειες. Ασθενείς και μέθοδοι: Σε αυτή τη μελέτη εξετάζεται η δραστικότητα και η ποσοτική έκφραση της 20s υπομονάδας του πρωτεασώματος των μονοπύρηνων κυττάρων είτε σε περιφερικό αίμα είτε σε μυελό ασθενών με ΜΔΣ (υψηλού και χαμηλού κινδύνου) και συγκρίνεται με τις αντίστοιχες παραμέτρους φυσιολογικών ατόμων. Καρκινικά κύτταρα προστάτη της σειράς PC3 χρησιμοποιήθηκαν ως θετικός μάρτυρας για τη δραστικότητα πρωτεασώματος. Για τον υπολογισμό της δραστικότητας, η λύση των κυττάρων γίνεται με διάλυμα διθειοθρεϊτόλης (DTT) και ακολουθεί επώαση με το φθορίζον πεπτίδιο: Suc-LLVY-AMC. Η ένταση του φθορισμού είναι ανάλογη της δράσης χυμοθρυψίνης στα κύτταρα. Ο αναστολέας MG-132 του πρωτεασώματος χρησιμοποιείται ως αρνητικός μάρτυρας. Εξετάζεται επίσης η ποσότητα της β5 υπομονάδας του πρωτεασώματος στα ίδια κύτταρα ΜΔΣ ασθενών με ανάλυση western. Η δραστικότητα και η ποσότητα του πρωτεασώματος παρουσιάζει στατιστικά σημαντικές διαφορές στους ΜΔΣ ασθενείς σε σχέση με τα φυσιολογικά άτομα. The proteasome is a multicatalytic complex that is responsible for the degradation of many intracellular proteins in the cytoplasm and nucleus of all eukaryotic cells. The chymotryptic-like (ChT-L) activity is one of the three proteasomal activities and is rate-limiting in the degradation of intracellular proteins. Such proteins include natural unfolded proteins, oxidized, mutated or damaged proteins and many short–lived proteins such as cell cycle proteins. The correlation between MDS and the presence of increased oxidative stress as well as oxidized proteins within the cell has already been reported. Insufficient proteasomal activity causes the accumulation of oxidatively modified proteins something that may lead to the misregulation of cellular homeostasis. In addition, its role to the pathogenesis of many diseases has already been documented and many studies over the past years strongly indicate the implication of proteasome in many hematological malignancies. Patients and methods: In this study we examine the proteasomal activity and the accumulation of 20s proteasome subunit of mononuclear cells from peripheral blood samples or bone marrow of MDS patients, compared to the respective parameters of healthy donors. Prostate cancer cells PC3 were used as positive control for proteasomal activity. To measure proteasome activity, cells were lysed with Dithiothreitol (DTT) followed by incubation with the fluorescent conjugated peptide Suc-LLVY-AMC. The fluorescence intensity was directly dependent to ChT-L activity within the cells. The proteasome inhibitor MG-132 was used as negative control. We also examined the amount of the β5 subunit of the 20s proteasome in the same cells from MDS patients, by western analysis. Both, amount and activity of 20s proteasome have statistically important differences between MDS patients and normal individuals. 2019-02-01T19:22:21Z 2019-02-01T19:22:21Z 2018-01 Thesis http://hdl.handle.net/10889/11929 gr 12 application/pdf |
