Μελέτη του ρόλου της σεργλυκίνης σε όγκους του εγκεφάλου
Η σεργλυκίνη, η μόνη έως τώρα χαρακτηρισμένη ενδοκυττάρια πρωτεογλυκάνη, κατέχει κυρίαρχους ρόλους στα αιμοποιητικά και σε ένα πλήθος μη-αιμοποιητικών κυττάρων. Η λειτουργική σημασία της σεργλυκίνης στις κακοήθειες αναδύθηκε τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα, η σεργλυκίνη έχει βρεθεί πως εκφράζεται...
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Άλλοι συγγραφείς: | |
| Μορφή: | Thesis |
| Γλώσσα: | Greek |
| Έκδοση: |
2019
|
| Θέματα: | |
| Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/11943 |
| id |
nemertes-10889-11943 |
|---|---|
| record_format |
dspace |
| institution |
UPatras |
| collection |
Nemertes |
| language |
Greek |
| topic |
Σεργλυκίνη Γλοιοβλάστωμα Σύστημα της πλασμίνης RTK υποδοχείς Κυτταρική επιθετικότητα Serglycin Glioblastoma LN-18 U-87 MG ECM MMPs Plasmin system ILs CCL-2 RTK receptors sICAM-1 Cell aggressiveness 616.994 81 |
| spellingShingle |
Σεργλυκίνη Γλοιοβλάστωμα Σύστημα της πλασμίνης RTK υποδοχείς Κυτταρική επιθετικότητα Serglycin Glioblastoma LN-18 U-87 MG ECM MMPs Plasmin system ILs CCL-2 RTK receptors sICAM-1 Cell aggressiveness 616.994 81 Μάνου, Δήμητρα Μελέτη του ρόλου της σεργλυκίνης σε όγκους του εγκεφάλου |
| description |
Η σεργλυκίνη, η μόνη έως τώρα χαρακτηρισμένη ενδοκυττάρια πρωτεογλυκάνη, κατέχει κυρίαρχους ρόλους στα αιμοποιητικά και σε ένα πλήθος μη-αιμοποιητικών κυττάρων. Η λειτουργική σημασία της σεργλυκίνης στις κακοήθειες αναδύθηκε τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα, η σεργλυκίνη έχει βρεθεί πως εκφράζεται και εκκρίνεται από επιθετικά καρκινικά κύτταρα (μαστού, πνεύμονα, ρινοφάρρυγα, ηπατοκύτταρα και κύτταρα πολλαπλού μυελώματος) και είναι σε θέση να επηρεάζει κρίσιμες βιολογικές διαδικασίες. Προηγούμενη μελέτη του εργαστηρίου μας αποκάλυψε ισχυρή κυτταροπλασματική χρώση της σεργλυκίνης σε τομές γλοιοβλαστώματος σε αντίθεση με τομές μη-νεοπλασματικών τμημάτων του εγκεφάλου.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω κρίθηκε σκόπιμη η μελέτη της καταστολής της σεργλυκίνης στις κυτταρικές σειρές γλοιοβλαστώματος LN-18 (wt PTEN, p53 mutant) και U-87 MG (PTEN mutant, wt p53), στις οποίες η σεργλυκίνη εκφράζεται και εκκρίνεται σε υψηλό ποσοστό. Η καταστολή της σεργλυκίνης επετεύχθη με τεχνολογία shRNA και οδήγησε στη μείωση της ικανότητας πολλαπλασιασμού, μετάστασης και διήθησης των κυττάρων LN-18/SRGNsh και U-87 MG/SRGNsh. Στη συνέχεια διερευνήθηκε η καταστολή της σεργλυκίνης σε ποικίλα μόρια του εξωκυττάριου χώρου, τα οποία είναι σε θέση να επηρεάζουν τις παραπάνω κυτταρικές λειτουργίες, αλλά και την συνολική επιβίωση των κυττάρων. Ως εκ τούτου μελετήθηκαν τα γονιδιακά ή/και πρωτεϊνικά επίπεδα διαφόρων MMPs (-1, -2, -9, -14) και των αναστολέων τους (TIMP-1, -2), μορίων του συστήματος της πλασμίνης (uPA, tPA, PAI-1), χημειοκίνων (CCL-2) και ιντερλευκινών (IL-6, -8) καθώς και υποδοχέων των τελευταίων (CXCR-1, -2), RTK υποδοχέων της κυτταρικής επιφάνειας (EGFR, HER-2, IGF-IR), μορίων προσκόλλησης (CD44, sICAM-1) καθώς και άμεσων αγγειογενετικών παραγόντων (VEGFa & b, Ang2).
Από τη μελέτη όλων των παραπάνω προέκυψε πως η επίδραση της καταστολής της σεργλυκίνης είχε μεγαλύτερη επίδραση στην κυτταρική σειρά γλοιοβλαστώματος LN-18. Για το λόγο αυτό, χρησιμοποιώντας το συγκεκριμένο κυτταρικό μοντέλο διερευνήσαμε την αλληλεπίδραση του με τα ενδοθηλιακά κύτταρα ομφάλιου λώρου (HUVEC) καθώς και της ικανότητας του να σχηματίσει όγκους σε ανοσοκατεσταλμένα ποντίκια.
Συμπερασματικά, η συγκεκριμένη μεταπτυχιακή εργασία συμβάλλει στην άποψη πως η σεργλυκίνη σχετίζεται με τον επιθετικό χαρακτήρα των κυττάρων γλοιοβλαστώματος και ενισχύει το ρυθμιστικό ρόλο της σεργλυκίνης στις κακοήθειες. |
| author2 |
Θεοχάρης, Αχιλλέας |
| author_facet |
Θεοχάρης, Αχιλλέας Μάνου, Δήμητρα |
| format |
Thesis |
| author |
Μάνου, Δήμητρα |
| author_sort |
Μάνου, Δήμητρα |
| title |
Μελέτη του ρόλου της σεργλυκίνης σε όγκους του εγκεφάλου |
| title_short |
Μελέτη του ρόλου της σεργλυκίνης σε όγκους του εγκεφάλου |
| title_full |
Μελέτη του ρόλου της σεργλυκίνης σε όγκους του εγκεφάλου |
| title_fullStr |
Μελέτη του ρόλου της σεργλυκίνης σε όγκους του εγκεφάλου |
| title_full_unstemmed |
Μελέτη του ρόλου της σεργλυκίνης σε όγκους του εγκεφάλου |
| title_sort |
μελέτη του ρόλου της σεργλυκίνης σε όγκους του εγκεφάλου |
| publishDate |
2019 |
| url |
http://hdl.handle.net/10889/11943 |
| work_keys_str_mv |
AT manoudēmētra meletētouroloutēsserglykinēsseonkoustouenkephalou AT manoudēmētra studyoftheroleofserglycininbraintumors |
| _version_ |
1771297298633981952 |
| spelling |
nemertes-10889-119432022-09-05T20:32:07Z Μελέτη του ρόλου της σεργλυκίνης σε όγκους του εγκεφάλου Study of the role of serglycin in brain tumors Μάνου, Δήμητρα Θεοχάρης, Αχιλλέας Καραμάνος, Νίκος Βύνιος, Δημήτριος Manou, Dimitra Σεργλυκίνη Γλοιοβλάστωμα Σύστημα της πλασμίνης RTK υποδοχείς Κυτταρική επιθετικότητα Serglycin Glioblastoma LN-18 U-87 MG ECM MMPs Plasmin system ILs CCL-2 RTK receptors sICAM-1 Cell aggressiveness 616.994 81 Η σεργλυκίνη, η μόνη έως τώρα χαρακτηρισμένη ενδοκυττάρια πρωτεογλυκάνη, κατέχει κυρίαρχους ρόλους στα αιμοποιητικά και σε ένα πλήθος μη-αιμοποιητικών κυττάρων. Η λειτουργική σημασία της σεργλυκίνης στις κακοήθειες αναδύθηκε τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα, η σεργλυκίνη έχει βρεθεί πως εκφράζεται και εκκρίνεται από επιθετικά καρκινικά κύτταρα (μαστού, πνεύμονα, ρινοφάρρυγα, ηπατοκύτταρα και κύτταρα πολλαπλού μυελώματος) και είναι σε θέση να επηρεάζει κρίσιμες βιολογικές διαδικασίες. Προηγούμενη μελέτη του εργαστηρίου μας αποκάλυψε ισχυρή κυτταροπλασματική χρώση της σεργλυκίνης σε τομές γλοιοβλαστώματος σε αντίθεση με τομές μη-νεοπλασματικών τμημάτων του εγκεφάλου. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω κρίθηκε σκόπιμη η μελέτη της καταστολής της σεργλυκίνης στις κυτταρικές σειρές γλοιοβλαστώματος LN-18 (wt PTEN, p53 mutant) και U-87 MG (PTEN mutant, wt p53), στις οποίες η σεργλυκίνη εκφράζεται και εκκρίνεται σε υψηλό ποσοστό. Η καταστολή της σεργλυκίνης επετεύχθη με τεχνολογία shRNA και οδήγησε στη μείωση της ικανότητας πολλαπλασιασμού, μετάστασης και διήθησης των κυττάρων LN-18/SRGNsh και U-87 MG/SRGNsh. Στη συνέχεια διερευνήθηκε η καταστολή της σεργλυκίνης σε ποικίλα μόρια του εξωκυττάριου χώρου, τα οποία είναι σε θέση να επηρεάζουν τις παραπάνω κυτταρικές λειτουργίες, αλλά και την συνολική επιβίωση των κυττάρων. Ως εκ τούτου μελετήθηκαν τα γονιδιακά ή/και πρωτεϊνικά επίπεδα διαφόρων MMPs (-1, -2, -9, -14) και των αναστολέων τους (TIMP-1, -2), μορίων του συστήματος της πλασμίνης (uPA, tPA, PAI-1), χημειοκίνων (CCL-2) και ιντερλευκινών (IL-6, -8) καθώς και υποδοχέων των τελευταίων (CXCR-1, -2), RTK υποδοχέων της κυτταρικής επιφάνειας (EGFR, HER-2, IGF-IR), μορίων προσκόλλησης (CD44, sICAM-1) καθώς και άμεσων αγγειογενετικών παραγόντων (VEGFa & b, Ang2). Από τη μελέτη όλων των παραπάνω προέκυψε πως η επίδραση της καταστολής της σεργλυκίνης είχε μεγαλύτερη επίδραση στην κυτταρική σειρά γλοιοβλαστώματος LN-18. Για το λόγο αυτό, χρησιμοποιώντας το συγκεκριμένο κυτταρικό μοντέλο διερευνήσαμε την αλληλεπίδραση του με τα ενδοθηλιακά κύτταρα ομφάλιου λώρου (HUVEC) καθώς και της ικανότητας του να σχηματίσει όγκους σε ανοσοκατεσταλμένα ποντίκια. Συμπερασματικά, η συγκεκριμένη μεταπτυχιακή εργασία συμβάλλει στην άποψη πως η σεργλυκίνη σχετίζεται με τον επιθετικό χαρακτήρα των κυττάρων γλοιοβλαστώματος και ενισχύει το ρυθμιστικό ρόλο της σεργλυκίνης στις κακοήθειες. Serglycin, the only insofar characterized intracellular proteoglycans, possesses dominant roles in hematopoietic and in a variety of non-hematopoietic cells. It was only until recently that serglycin’s functional importance has been emerged in malignancies. In particular, serglycin is overexpressed and be secreted by aggressive tumor cells (breast, lung, nasopharyngeal, hematocellular and cells of multiple myeloma) and plays critical role in several cellular processes. Previous study of our laboratory reveals intense cytoplasmic serglycin immunoreactivity in glioblastoma sections in contrast to normal ones. Taking into account the above, we investigated serglycin’s suppression in glioblastoma LN-18 cells (wt PTEN, p53 mutant) and U-87 MG (PTEN mutant, wt p53), which express high levels of serglycin. Serglycin’s suppression was conducted using shRNA technology and revealed decreased proliferation, migration and invasion rates in LN-18/SRGNsh and U-87 MG/SRGNsh cells. Then, we observed the effect of serglycin’s suppression on various ECM molecules which can control not only the above cellular properties but also the total cell survival. Therefore, we examined the gene or/and protein levels of several MMPs (-1, -2, -9, -14) as well as their inhibitors (TIMP-1, -2), plasmin system’s molecules (uPA, tPA, PAI-1), chemokines (CCL-2) and interleukins (IL-6, -8) as well as their receptors (CXCR-1, -2), cell surface RTK receptors (EGFR, HER-2, IGF-IR), adhesion molecules (CD44, sICAM-1), and also direct angiogenic factors (VEGFa & b, Ang2). From the above data, we observed that the effect of serglycin’s suppression was stronger in LN-18 cell line. For that reason, we used that particular cell model to determine the interactions between the transfected LN-18 cells (control & SRGNsh) with human endothelial vein cells (HUVEC) and also their ability to form tumors in SCID mices. To sum up, this master thesis contribute to the opinion that serglycin is related with the aggressive potential of glioblastoma cells, strengthening the view of the regulatory role of serglycin in several malignancies. 2019-02-01T19:34:25Z 2019-02-01T19:34:25Z 2016-01-10 Thesis http://hdl.handle.net/10889/11943 gr 12 application/pdf |
