Πόσο (αντι)δημοκρατικός ήταν ο Αριστοφάνης;

Στην παρούσα ΜΔΕ γίνεται προσπάθεια να ανιχνευτούν οι πολιτικές θέσεις του Αριστοφάνη, όπως εκφράζονται μέσα στις (11) σωζόμενες κωμωδίες του. Επειδή ο ποιητής ζει σε μια έντονα φορτισμένη πολιτική περίοδο και οι περισσότερες κωμωδίες του που σώζονται είναι γραμμένες σ’ αυτή την εποχή, προσπαθήσα...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Μπαζιώτης, Χαράλαμπος
Άλλοι συγγραφείς: Παπαχρυσοστόμου, Αθηνά
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2019
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/11991
Περιγραφή
Περίληψη:Στην παρούσα ΜΔΕ γίνεται προσπάθεια να ανιχνευτούν οι πολιτικές θέσεις του Αριστοφάνη, όπως εκφράζονται μέσα στις (11) σωζόμενες κωμωδίες του. Επειδή ο ποιητής ζει σε μια έντονα φορτισμένη πολιτική περίοδο και οι περισσότερες κωμωδίες του που σώζονται είναι γραμμένες σ’ αυτή την εποχή, προσπαθήσαμε να διερευνήσουμε και να διακρίνουμε το πολιτικό και ιδεολογικό του στίγμα, ώστε να τον κατατάξουμε, αν είναι δυνατό, σε μία από τις δύο αντιμαχόμενες μερίδες της πολιτικής αντιπαράθεσης που με ιδιαίτερη ένταση συγκρούονταν την εποχή του Πελοποννησιακού πολέμου: από τη μια μεριά οι ριζοσπάστες δημοκρατικοί, που κυριαρχούν στον πολιτικό στίβο, κι απ’ την άλλη οι αντίπαλοί τους, μέσα στους οποίους θα συμπεριλάβουμε από τους μετριοπαθείς δημοκρατικούς, τους αριστοκρατικούς, ως και τους καθαρά ολιγαρχικούς, που αλληθώριζαν προς την ομόδοξη Σπάρτη. Τα ερωτήματα που εξετάζονται είναι πολλά: είναι ο ποιητής αντιδημοκρατικός, όπως μάλλον τον κατατάσσει η πλειοψηφία των μελετητών; Είναι γνήσιος δημοκράτης, εραστής του πατροπαράδοτου πολιτεύματος, όπως πολλοί υποστηρίζουν; Ή είναι κι αυτός ριζοσπάστης δημοκρατικός, όπως κάποιοι – λιγότεροι – λένε; Η μελέτη μας, με τη βοήθεια της σχετικής βιβλιογραφίας, αλλά ΚΥΡΙΩΣ με την ανάγνωση των κειμένων, θα διατυπώσει και τη δική της θέση, μια θέση που δεν έχει τη φιλοδοξία να ξεπεράσει τις δυνατότητες ενός μεταπτυχιακού φοιτητή, που εργάστηκε όσο μπορούσε και έδωσε την απάντηση που του φάνηκε πως ανταποκρινόταν σ’ αυτά που ο ίδιος ο ποιητής μάς άφησε ως παρακαταθήκη.