Έλεγχος μεταβολομικών με NMR σε συμπύκνωμα εκπνεόμενου αέρα παιδιών με βρογχικό άσθμα : συσχέτιση με νοσηρότητα και αντιασθματική αγωγή

Εισαγωγή: Το άσθμα είναι μία χρόνια φλεγμονώδης νόσος των αεραγωγών και είναι το συχνότερο χρόνιο νόσημα στα παιδιά. Η γνώση της φλεγμονώδους κατάστασης των αεραγωγών παίζει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπισή του. Η ποσοτική ανάλυση μεταβολιτών (μεταβολομική) στον εκπνεόμενο αέρα αποτελεί αναδυόμενη μ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριος συγγραφέας: Λάγιου, Όλγα
Άλλοι συγγραφείς: Βαρβαρήγου, Αναστασία
Μορφή: Thesis
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2019
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://hdl.handle.net/10889/11999
Περιγραφή
Περίληψη:Εισαγωγή: Το άσθμα είναι μία χρόνια φλεγμονώδης νόσος των αεραγωγών και είναι το συχνότερο χρόνιο νόσημα στα παιδιά. Η γνώση της φλεγμονώδους κατάστασης των αεραγωγών παίζει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπισή του. Η ποσοτική ανάλυση μεταβολιτών (μεταβολομική) στον εκπνεόμενο αέρα αποτελεί αναδυόμενη μη-επεμβατική μέθοδο προσδιορισμού της φλεγμονής αυτής. Σκοπός της μελέτης είναι η ανίχνευση μεταβολιτών με τη χρήση πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού (NMR) στο συμπύκνωμα εκπνεόμενου αέρα (EBC) παιδιών με βρογχικό άσθμα, καθώς και σε υγιή παιδιά και η συσχέτιση των αποκλίσεων των παρατηρούμενων μετρήσεων ανάμεσα στους ασθενείς και την ομάδα ελέγχου. Υλικό και μέθοδος: Στη μελέτη εντάχθηκαν 23 παιδιά συνολικά, από τα οποία τα 11 παρουσίαζαν συριγμό μετά την ηλικία των 5 ετών (ασθενείς), ενώ τα 12 δεν είχαν συριγμό μετά την ηλικία των 5 ετών (ομάδα ελέγχου). Από κάθε παιδί ελήφθη αναλυτικό ιστορικό και υπεβλήθη σε σπιρομέτρηση, μέτρηση του μονοξειδίου του αζώτου στον εκπνεόμενο αέρα (FeNO) και τέλος, έγινε συλλογή του EBC. Τα δείγματα του EBC αναλύθηκαν με φασματογράφο NMR και έγιναν συγκρίσεις μεταξύ των δύο ομάδων. Αποτελέσματα: Από την επεξεργασία των δεδομένων μας πρόκυψε ότι η τιμή της FEV1 (βίαια εκπνεόεμενος όγκος αέρα στο πρώτο δευτερόλεπτο) από τη σπιρομέτρηση παρουσίαζε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των παιδιών της ομάδας συριγμού και της ομάδας ελέγχου, αλλά όχι η τιμή του FeNO. Επιπλέον, από την ανάλυση των φασμάτων NMR των δειγμάτων του EBC προσδιορίστηκαν διάφοροι μεταβολίτες στις δύο ομάδες της μελέτης. Από αυτούς στατιστικά σημαντική διαφορά εμφάνισε η διμεθυλαμίνη και η φαινόλη. Συμπεράσματα: Η μελέτη αυτή ανέδειξε τη δυνατότητα ανάλυσης του συμπυκνώματος εκπνεόμενου αέρα με φασματογραφία NMR. Μεταξύ των μεταβολιτών που ανιχνεύθηκαν υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά για τη διμεθυλαμίνη και τη φαινόλη, με υψηλότερη σχετική ένταση σήματος να εμφανίζεται στα φυσιολογικά άτομα. Κατ’επέκταση, η χρήση NMR στο EBC παιδιών με άσθμα μπορεί να βοηθήσει στην περαιτέρω διερεύνηση της παθοφυσιολογίας της νόσου.