| Περίληψη: | Η κατάθλιψη αποτελεί μια από τις πιο συχνές ψυχικές διαταραχές της εποχής μας καθώς εκδηλώνεται σε πολλές μορφές όπως μείζων καταθλιπτική διαταραχή, δυσθυμία και διπολική διαταραχή. Η μείζων καταθλιπτική διαταραχή προσβάλλει ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού με συχνότητα που κυμαίνεται από 10% έως 25% στις γυναίκες και από 5% έως 12% στους άντρες. Για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης έχουν αναπτυχθεί φάρμακα με διάφορους μηχανισμούς δράσης όπως τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, οι αναστολείς ΜΑΟ και οι αναστολείς SSRI και SNRI. Τα πλέον συνταγογραφούμενα αντικαταθλιπτικά είναι τα SSRIs τα οποία δρουν ως εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης και η αγομελατίνη (Valdoxan) η οποία όμως έχει διαφορετικό μηχανισμό δράσης και δεν δρα άμεσα στις βιογενείς μονοαμίνες-νευροδιαβιβαστές. Η αγομελατίνη αποτελεί το πρώτο αντικαταθλιπτικό που δρα στους μελατονινεργικούς υποδοχείς ΜΤ1 και ΜΤ2 αν και ο ακριβής μηχανισμός που επιφέρει αντικαταθλιπτική δράση δεν είναι ακόμα γνωστός. Η Servier έχει αναφέρει ότι ο μηχανισμός αντικαταθλιπτικής δράσης της αγομελατίνης σχετίζεται με την έμμεση ρύθμιση των επιπέδων της ντοπαμίνης. Για το λόγο αυτό στη παρούσα διπλωματική εργασία σχεδιάστηκαν παράγωγα της αγομελατίνης που εμπεριέχουν τμήματα με αποδεδειγμένη είτε ανταγωνιστική είτε μερικώς αγωνιστική δράση στους ντοπαμινεργικούς υποδοχείς D2. Η παρασκευή των παραγώγων αυτών στηρίχθηκε σε μια νέα σύνθεση της αγομελατίνης που επιτρέπει την προσάρτηση δομών/τμημάτων που επιδεικνύουν μερικώς αγωνιστική ή ανταγωνιστική δράση στους D2 υποδοχείς.
|
|---|
