| Περίληψη: | Η προκείμενη εργασία εξετάζει τη λειτουργία και τη σημασία της όρασης ως αίσθησης, όπως αυτή θεματοποιείται στον πλατωνικό διάλογο Τίμαιος. Ειδικότερα, η μελέτη εστιάζει στην ανάλυση του μηχανισμού και της τελεολογίας της όρασης, καθώς και στην πραγμάτευση από τον φιλόσοφο του αισθητού αντικειμένου της, δηλαδή των χρωμάτων. Η διάρθρωση της εργασίας παρακολουθεί την εξέλιξη της αφήγησης του Τίμαιου, γι’ αυτό και στα τρία πρώτα κεφάλαια του κυρίως μέρους γίνεται μια εισαγωγή στα δεδομένα του διαλόγου, παρουσιάζεται η γένεση του κόσμου χάρη στη δράση του Θεού-Δημιουργού και η δημιουργία του ανθρώπινου γένους από τους κατώτερους θεούς. Έτσι, δίνεται ομαλά η σκυτάλη στα τρία επόμενα, κεντρικά κεφάλαια, όπου κατά σειρά αναλύεται ο μηχανισμός της όρασης, ο λόγος για τον οποίο οι θεοί έδωσαν στους ανθρώπους την ικανότητα να βλέπουν και το ιδιαίτερο αντικείμενο της εν λόγω αίσθησης, δηλαδή τα χρώματα. Προβάλλεται η ξεχωριστή θέση της όρασης μεταξύ των άλλων αισθήσεων, αλλά και η ιδιαίτερη σχέση της με το έλλογο στοιχείο της ψυχής, τον νου. Μετά από μια σύντομη επιλογική κρίση, ακολουθούν τα συμπεράσματα της έρευνας, στα οποία επιχειρείται μια σφαιρική πλέον αποτίμηση των όσων σχολιάστηκαν στο κυρίως μέρος. Μεταξύ των ερευνητικών στόχων της παρούσας μελέτης βρίσκεται και η ανάδειξη της θέσης που η όραση κατέχει τόσο στον υπό εξέταση διάλογο όσο και στο πλατωνικό φιλοσοφικό σύστημα γενικότερα. Φυσικά, για την επίτευξη του τελευταίου, επιβάλλεται μια συνολική εκτίμηση του πλατωνικού corpus˙ ο Τίμαιος, όμως, είναι σε θέση να δημιουργήσει μια πρωταρχική εικόνα για την όραση και τις πολύ σημαντικές γνωσιολογικές και μεταφυσικές της προεκτάσεις.
|
|---|
