Περίληψη: | Η πρόοδος των επιστημών υγείας έχει συμβάλει ουσιαστικά στην ανάπτυξη νέων διαγνωστικών προσεγγίσεων και καινοτόμων θεραπειών στην ογκολογία. Ωστόσο, το υψηλό κόστος των νεότερων στοχευμένων αντινεοπλασματικών θεραπειών, σε συνδυασμό με τη διαρκώς αυξανόμενη επίπτωση των κακοήθων νεοπλασιών και τη σταδιακή γήρανση του παγκόσμιου πληθυσμού, έχουν οδηγήσει σε μια σημαντική αύξηση των δαπανών για την αντιμετώπιση του καρκίνου, η οποία εκτιμάται ότι θα συνεχιστεί και στα προσεχή έτη. Από την άλλη πλευρά, η οικονομική ύφεση που παρατηρείται στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο, καθιστά επιτακτική την ανάγκη να ληφθούν μέτρα για τη μείωση του προϋπολογισμού για την υγεία.
Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως αντικείμενο μελέτης την εξοικονόμηση πόρων που μπορεί να επιτευχθεί από την παρασκευή στείρων διαλυμάτων ογκολογικών φαρμάκων στην Κεντρική Μονάδα Διάλυσης ενός νοσοκομείου. Η συγκεντρωτική παρασκευή των διαλυμάτων ογκολογικών φαρμάκων σε μία μονάδα, συγκριτικά με την παρασκευή τους μεμονωμένα σε επιμέρους κλινικές, επιτρέπει τον περιορισμό των απωλειών των φαρμάκων αυτών και την ελαχιστοποίηση της ποσότητάς τους που απορρίπτεται ανεκμετάλλευτη. Η εξοικονόμηση είναι δυνατή έπειτα από την επιλογή των κατάλληλων σκευασμάτων και την ορθολογική διαχείρισή τους, επιτρέποντας τη χρήση των περισσευμάτων ενός σκευάσματος από έναν ασθενή σε επόμενο που λαμβάνει το ίδιο φάρμακο και υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται όλες οι απαραίτητες προδιαγραφές στειρότητας του χώρου παρασκευής.
Αναλυτικότερα, κατά την εκπόνηση της εργασίας αυτής, έγινε καθημερινή καταγραφή της συνταγογράφησης 11 ογκολογικών φαρμάκων για ένα χρονολογικό έτος. Έπειτα από συνετή διαχείριση των διαθέσιμων σκευασμάτων κατά την παρασκευή των στείρων παρεντερικών διαλυμάτων των φαρμάκων αυτών στην Κεντρική Μονάδα Διάλυσης, έγινε υπολογισμός των φιαλιδίων και κατά συνέπεια των χρημάτων που εξοικονομήθηκαν. Η επιλογή των φαρμάκων έγινε είτε λόγω του υψηλού τους κόστους είτε λόγω της ευρείας συνταγογράφησής τους, χαρακτηριστικά που τα καθιστούν κατάλληλα για την εκτίμηση της εξοικονόμησης που μπορεί να επιτευχθεί.
Κατά τη διάρκεια του 2014 το κόστος των υπό μελέτη φαρμάκων που συνταγογραφήθηκαν ήταν 5.075.592,72 €, ενώ η λειτουργία της Κεντρικής Μονάδας Διάλυσης επέτρεψε τη μείωση του ποσού αυτού στα 4.561.951,35 €. Η εξοικονόμηση λοιπόν ανήλθε στα 513.641,37 €, ποσό που αντιστοιχεί στο 10,12% του συνολικού κόστους που θα είχαν τα φάρμακα αυτά χωρίς την Κεντρική Μονάδα Διάλυσης. Το ποσοστό της εξοικονόμησης ως προς το κόστος για κάθε φάρμακο ξεχωριστά ποικίλλει, λαμβάνοντας τιμές από 0% για την Κετουξιμάμπη, της οποίας η συχνότητα συνταγογράφησης δεν επέτρεψε την εξοικονόμηση ατόφιων φιαλιδίων, έως και 20,36% του κόστους για την Πακλιταξέλη. Από τα αντινεοπλασματικά φάρμακα που μελετήθηκαν, το 77% της συνολικής εξοικονόμησης αποδίδεται στην Τραστουζουμάμπη, τη Βορτεζομίδη, την Μπεβασιζουμάμπη και την Πακλιταξέλη.
Συμπερασματικά, η λειτουργία μιας κατάλληλα οργανωμένης και εξοπλισμένης Κεντρικής Μονάδας Διάλυσης σε ένα νοσοκομείο μπορεί να συμβάλει στην άμεση μείωση του συνολικού κόστους για την αντιμετώπιση των κακοήθων νεοπλασιών, ελαχιστοποιώντας τις απώλειες ογκολογικών φαρμάκων. Παράλληλα, εξασφαλίζεται η ασφάλεια και η στειρότητα των χορηγούμενων παρεντερικών διαλυμάτων και διατηρείται η ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών υγείας. Σε συνδυασμό με επιπλέον μέτρα που μπορούν να εφαρμοστούν, η εξοικονόμηση μπορεί να γίνει ακόμα μεγαλύτερη στο άμεσο μέλλον και να βελτιωθεί η πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας φροντίδα υγείας για τους ασθενείς, ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης.
|