Εκπαιδεύοντας τα παιδιά ως προς την αντίληψη διαπροσωπικών ερεθισμάτων : επιπτώσεις στα επίπεδα άγχους και επιθετικής συμπεριφοράς
Η εκπαίδευση-παρέμβαση των παιδιών ως προς την αναγνώριση και την αντίληψη των Duchenne χαμόγελων από τα ψεύτικα θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις σε πολλούς παράγοντες πέρα από το φύλο και την ηλικία,, όπως έχουν περιγράψει κατά καιρούς διάφοροι ερευνητές, όπως για παράδειγμα στο κοινωνικό άγχος και τ...
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Άλλοι συγγραφείς: | |
| Μορφή: | Thesis |
| Γλώσσα: | Greek |
| Έκδοση: |
2019
|
| Θέματα: | |
| Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/12121 |
| id |
nemertes-10889-12121 |
|---|---|
| record_format |
dspace |
| institution |
UPatras |
| collection |
Nemertes |
| language |
Greek |
| topic |
Εκφράσεις προσώπου Duchenne χαμόγελα Κοινωνικό άγχος Θυμός Παρέμβαση Facial expressions Duchenne smiles Social anxiety Anger Intervetion 155.419 2 |
| spellingShingle |
Εκφράσεις προσώπου Duchenne χαμόγελα Κοινωνικό άγχος Θυμός Παρέμβαση Facial expressions Duchenne smiles Social anxiety Anger Intervetion 155.419 2 Θανοπούλου, Κωνσταντίνα Εκπαιδεύοντας τα παιδιά ως προς την αντίληψη διαπροσωπικών ερεθισμάτων : επιπτώσεις στα επίπεδα άγχους και επιθετικής συμπεριφοράς |
| description |
Η εκπαίδευση-παρέμβαση των παιδιών ως προς την αναγνώριση και την αντίληψη των Duchenne χαμόγελων από τα ψεύτικα θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις σε πολλούς παράγοντες πέρα από το φύλο και την ηλικία,, όπως έχουν περιγράψει κατά καιρούς διάφοροι ερευνητές, όπως για παράδειγμα στο κοινωνικό άγχος και το θυμό. Οι περισσότερες μελέτες μέχρι σήμερα έχουν διερευνήσει τη διαδικασία ανατροφοδότησης του προσώπου με ενήλικα άτομα. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχουν πολλές έρευνες που να μελετούν τη μορφή της παρέμβασης για την αναγνώριση των γνήσιων χαμόγελων από τα μη και τις επιπτώσεις προς το κοινωνικό άγχος και το θυμό, αλλά αντιθέτως μελετώνται εκτενέστερα τα ουδέτερα-αμφιλεγόμενα πρόσωπα και η μέθοδος της παρέμβασης για την αποφυγή αρνητικών συναισθημάτων και την ενίσχυση των θετικών, τόσο για τα άτομα με άγχος, όσο και για τα άτομα με θυμό. Στην παρούσα μελέτη, η οποία διενεργήθηκε σε 97 μαθητές συνολικά της Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού, αξιολογήθηκε κατά πόσο η εκπαίδευση- παρέμβαση των μαθητών ως προς τα Duchenne και μη χαμόγελα θα έχει επιπτώσεις στο άγχος και το θυμό. Οι μαθητές χωρίστηκαν σε 2 ομάδες τυχαία, μια πειραματική (όπου έγινε η παρέμβαση και η ανατροφοδότηση) και μια ομάδα ελέγχου. Τόσο οι μαθητές που βρίσκονταν στην ομάδα ελέγχου, όσο και στην πειραματική ομάδα, συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια στην Α΄ (pre-test) και Β΄ φάση (post-test) για το κοινωνικό άγχος (SASC-R), το θυμό (Anger-Trait και Anger-Stait),τη διάθεση (mood-scales), Τομέα 1 ή 2 και την επικείμενη διαπροσωπική αλληλεπίδραση (συμπλήρωση μόνο στη β΄ φάση). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η πειραματική ομάδα, μετά την παρέμβαση, αντιλήφθηκε τα χαμόγελα στα εικονιζόμενα πρόσωπα ως περισσότερο γνήσια, ταυτόχρονα μείωσε ελάχιστα το άγχος και το θυμό. Κάτι το οποίο δεν αντιστοιχεί με προγενέστερες έρευνες, καθώς περιμέναμε στατιστική σημαντικότητα μεταξύ ομάδα ελέγχου και πειραματική. Τέλος, η μελέτη έχει περιορισμούς αλλά και από αυτή προκύπτουν προτάσεις για μελλοντική έρευνα. |
| author2 |
Βασσιλόπουλος, Στέφανος |
| author_facet |
Βασσιλόπουλος, Στέφανος Θανοπούλου, Κωνσταντίνα |
| format |
Thesis |
| author |
Θανοπούλου, Κωνσταντίνα |
| author_sort |
Θανοπούλου, Κωνσταντίνα |
| title |
Εκπαιδεύοντας τα παιδιά ως προς την αντίληψη διαπροσωπικών ερεθισμάτων : επιπτώσεις στα επίπεδα άγχους και επιθετικής συμπεριφοράς |
| title_short |
Εκπαιδεύοντας τα παιδιά ως προς την αντίληψη διαπροσωπικών ερεθισμάτων : επιπτώσεις στα επίπεδα άγχους και επιθετικής συμπεριφοράς |
| title_full |
Εκπαιδεύοντας τα παιδιά ως προς την αντίληψη διαπροσωπικών ερεθισμάτων : επιπτώσεις στα επίπεδα άγχους και επιθετικής συμπεριφοράς |
| title_fullStr |
Εκπαιδεύοντας τα παιδιά ως προς την αντίληψη διαπροσωπικών ερεθισμάτων : επιπτώσεις στα επίπεδα άγχους και επιθετικής συμπεριφοράς |
| title_full_unstemmed |
Εκπαιδεύοντας τα παιδιά ως προς την αντίληψη διαπροσωπικών ερεθισμάτων : επιπτώσεις στα επίπεδα άγχους και επιθετικής συμπεριφοράς |
| title_sort |
εκπαιδεύοντας τα παιδιά ως προς την αντίληψη διαπροσωπικών ερεθισμάτων : επιπτώσεις στα επίπεδα άγχους και επιθετικής συμπεριφοράς |
| publishDate |
2019 |
| url |
http://hdl.handle.net/10889/12121 |
| work_keys_str_mv |
AT thanopouloukōnstantina ekpaideuontastapaidiaōsprostēnantilēpsēdiaprosōpikōnerethismatōnepiptōseisstaepipedaanchouskaiepithetikēssymperiphoras AT thanopouloukōnstantina trainingchildrenwithregardtotheinterpretationofinterpersonalstimuluseffectsatanxietyandagressivebehaviour |
| _version_ |
1771297205257240576 |
| spelling |
nemertes-10889-121212022-09-05T11:17:25Z Εκπαιδεύοντας τα παιδιά ως προς την αντίληψη διαπροσωπικών ερεθισμάτων : επιπτώσεις στα επίπεδα άγχους και επιθετικής συμπεριφοράς Training children with regard to the interpretation of interpersonal stimulus : effects at anxiety and agressive behaviour Θανοπούλου, Κωνσταντίνα Βασσιλόπουλος, Στέφανος Καμαριανός, Ιωάννης Μπρούζος, Ανδρέας Thanopoulou, Konstantina Εκφράσεις προσώπου Duchenne χαμόγελα Κοινωνικό άγχος Θυμός Παρέμβαση Facial expressions Duchenne smiles Social anxiety Anger Intervetion 155.419 2 Η εκπαίδευση-παρέμβαση των παιδιών ως προς την αναγνώριση και την αντίληψη των Duchenne χαμόγελων από τα ψεύτικα θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις σε πολλούς παράγοντες πέρα από το φύλο και την ηλικία,, όπως έχουν περιγράψει κατά καιρούς διάφοροι ερευνητές, όπως για παράδειγμα στο κοινωνικό άγχος και το θυμό. Οι περισσότερες μελέτες μέχρι σήμερα έχουν διερευνήσει τη διαδικασία ανατροφοδότησης του προσώπου με ενήλικα άτομα. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχουν πολλές έρευνες που να μελετούν τη μορφή της παρέμβασης για την αναγνώριση των γνήσιων χαμόγελων από τα μη και τις επιπτώσεις προς το κοινωνικό άγχος και το θυμό, αλλά αντιθέτως μελετώνται εκτενέστερα τα ουδέτερα-αμφιλεγόμενα πρόσωπα και η μέθοδος της παρέμβασης για την αποφυγή αρνητικών συναισθημάτων και την ενίσχυση των θετικών, τόσο για τα άτομα με άγχος, όσο και για τα άτομα με θυμό. Στην παρούσα μελέτη, η οποία διενεργήθηκε σε 97 μαθητές συνολικά της Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού, αξιολογήθηκε κατά πόσο η εκπαίδευση- παρέμβαση των μαθητών ως προς τα Duchenne και μη χαμόγελα θα έχει επιπτώσεις στο άγχος και το θυμό. Οι μαθητές χωρίστηκαν σε 2 ομάδες τυχαία, μια πειραματική (όπου έγινε η παρέμβαση και η ανατροφοδότηση) και μια ομάδα ελέγχου. Τόσο οι μαθητές που βρίσκονταν στην ομάδα ελέγχου, όσο και στην πειραματική ομάδα, συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια στην Α΄ (pre-test) και Β΄ φάση (post-test) για το κοινωνικό άγχος (SASC-R), το θυμό (Anger-Trait και Anger-Stait),τη διάθεση (mood-scales), Τομέα 1 ή 2 και την επικείμενη διαπροσωπική αλληλεπίδραση (συμπλήρωση μόνο στη β΄ φάση). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η πειραματική ομάδα, μετά την παρέμβαση, αντιλήφθηκε τα χαμόγελα στα εικονιζόμενα πρόσωπα ως περισσότερο γνήσια, ταυτόχρονα μείωσε ελάχιστα το άγχος και το θυμό. Κάτι το οποίο δεν αντιστοιχεί με προγενέστερες έρευνες, καθώς περιμέναμε στατιστική σημαντικότητα μεταξύ ομάδα ελέγχου και πειραματική. Τέλος, η μελέτη έχει περιορισμούς αλλά και από αυτή προκύπτουν προτάσεις για μελλοντική έρευνα. Children's education-intervention in the recognition and perception of fake smileys by Duchenne could affect many factors beyond gender and age, such as anxiety and anger as various researchers have claimed for time to time. Most studies to date have explored the process of a person's feedback with adult humans. At the same time, there are not many studies which are researching the form of intervention to distinguish between genuine smiles and fake ones and the effects it has on social anxiety and anger. Instead, they have been studying the neutral-controversial faces and the method of intervention in order for people with anxiety and for those with anger to avoid negative emotions and strengthen the positive ones. The present study, which was conducted among 97 pupils in the 5th and 6th class of elementary school, assessed whether the pupils’ education and intervention regarding Duchenne and non-smiles would have an effect on anxiety and anger. The students were divided into 2 groups randomly, namely, one experimental (where intervention was done, and feedback was given) and a control group. Students from both groups, the control group, and the experimental group completed questionnaires in A phase (pre-test) and B post-test for social anxiety (SASC-R), anger (Anger-Trait and Anger-Stait), mood-scales, Section 1 or 2, and the impending interpersonal interaction (fill-in only in the B phase). The results showed that the experimental group, after the intervention, considered the smiles of the faces depicted as more genuine and at the same time students minimally reduced feelings of anxiety and anger. The latter finding does not correspond to previous investigations, as we expected statistical significance between the control and the experimental groups. Finally, the study has some limitations which can, however, lead to future research. 2019-05-05T16:52:21Z 2019-05-05T16:52:21Z 2018-12-19 Thesis http://hdl.handle.net/10889/12121 gr 0 application/pdf |
