Αλληλεπιδράσεις μεταξύ φαρμάκων και συστατικών κλινικής διατροφής
Η τεχνητή διατροφή αποτελεί μέθοδο θρεπτικής υποστήριξης ζωτικής σημασίας για τους ασθενείς που δεν μπορούν να καλύψουν διαφορετικά τις διατροφικές τους ανάγκες. Σε βαρέος πάσχοντες ασθενείς που χρειάζονται τεχνητή διατροφική υποστήριξη, συχνά είναι αναγκαία και η χορήγηση φαρμάκων για την θεραπεί...
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Άλλοι συγγραφείς: | |
| Μορφή: | Thesis |
| Γλώσσα: | Greek |
| Έκδοση: |
2019
|
| Θέματα: | |
| Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/12214 |
| id |
nemertes-10889-12214 |
|---|---|
| record_format |
dspace |
| institution |
UPatras |
| collection |
Nemertes |
| language |
Greek |
| topic |
Κλινική διατροφή Εντερική διατροφή Παρεντερική διατροφή Αλληλεπιδράσεις φαρμάκων Clinical nutrition Enteral nutrition Parenteral nutrition Drug interactions 615.704 52 |
| spellingShingle |
Κλινική διατροφή Εντερική διατροφή Παρεντερική διατροφή Αλληλεπιδράσεις φαρμάκων Clinical nutrition Enteral nutrition Parenteral nutrition Drug interactions 615.704 52 Κανναβού, Μαρία Αλληλεπιδράσεις μεταξύ φαρμάκων και συστατικών κλινικής διατροφής |
| description |
Η τεχνητή διατροφή αποτελεί μέθοδο θρεπτικής υποστήριξης ζωτικής σημασίας για τους ασθενείς που δεν μπορούν να καλύψουν διαφορετικά τις διατροφικές τους ανάγκες.
Σε βαρέος πάσχοντες ασθενείς που χρειάζονται τεχνητή διατροφική υποστήριξη, συχνά είναι αναγκαία και η χορήγηση φαρμάκων για την θεραπεία ή την ανακούφιση συμπτωμάτων ποικίλων ασθενειών.
Λόγω της πολυπλοκότητας που χαρακτηρίζει τη σύστασή τους, τα προς χορήγηση μείγματα τεχνητής διατροφής, είναι επιρρεπή σε αστάθειες και ασυμβατότητες ως αποτέλεσμα των αλληλεπιδράσεων που αναπτύσσονται μεταξύ των επιμέρους συστατικών τους. Ο συνδυασμός τους με φάρμακα αυξάνει ακόμα περισσότερο τον κίνδυνο εμφάνισης αλληλεπιδράσεων, δίνοντας έδαφος σε συνέπειες είτε αρνητικές για την εξέλιξη της κλινικής κατάστασης των ασθενών ή/και απειλητικές για την επιβίωσή τους.
Η χορήγηση ενός τελικού προϊόντος τεχνητής διατροφικής υποστήριξης επιβάλλεται να είναι ασφαλής και αποτελεσματική, γεγονός που απαιτεί την διεξαγωγή μελετών και την απόκτηση επιστημονικών δεδομένων σχετικά με τη συμβατότητα, σταθερότητα και αποτελεσματικότητα των χορηγούμενων φαρμάκων σε συνδυασμό με την τεχνητή διατροφή, είτε εντερική είτε παρεντερική. Επειδή κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός και κάθε περίπτωση ασθενούς μοναδική (καθώς ο κάθε ασθενής μπορεί να πάσχει από διαφορετικό μωσαϊκό ασθενειών και να ποικίλουν οι ανάγκες του), τόσο η σύσταση της τεχνητής διατροφής όσο και οι δόσεις των φαρμάκων πρέπει να εξατομικεύονται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να μην καθίσταται εύκολη η συστηματοποίηση των πληροφοριών σχετικά με την συμβατότητα φαρμάκων/συστατικών τεχνητής διατροφής.
Τα βιβλιογραφικά δεδομένα που υπάρχουν και οι μελέτες που έχουν διεξαχθεί, δίνουν μία κατεύθυνση σχετικά με το ποια φάρμακα μπορούν ενδεχομένως να χορηγηθούν με ασφάλεια σε κατάλληλες συγκεντρώσεις, με απαραίτητη προϋπόθεση τη συνεχή παρακολούθηση του ασθενούς και τη διεξαγωγή περαιτέρω ελέγχου των τελικών προϊόντων, όπου κρίνεται απαραίτητο. Παρά τη συστηματοποίηση των βιβλιογραφικών πληροφοριών σε λίστες συμβατότητας φαρμάκων/τεχνητής διατροφής, παράγοντες όπως η σύνθεση του διατροφικού μείγματος, η τελική συγκέντρωση του φαρμάκου, ο χρόνος επαφής με τον καθετήρα, η θερμοκρασία του περιβάλλοντος καθώς και η έκθεση στο φως, μπορούν να μεταβάλλουν την κατάσταση συμβατότητας μεταξύ φαρμάκων και διατροφικών μειγμάτων.
Η γενική οδηγία που υπάρχει από τους αρμόδιους οργανισμούς (ASPEN , ESPEN) είναι η αποφυγή συγχορήγησης φαρμάκων με την τεχνητή διατροφή, με εξαίρεση τις περιπτώσεις στις οποίες κρίνεται απολύτως απαραίτητο. Σημαντική κρίνεται να είναι η παρακολούθηση του ασθενή από αρμόδια διεπιστημονική ομάδα διατροφικής υποστήριξης, της οποίας σημαντικό μέλος οφείλει να είναι ο κλινικός φαρμακοποιός. |
| author2 |
Παπαδημητρίου, Ευαγγελία |
| author_facet |
Παπαδημητρίου, Ευαγγελία Κανναβού, Μαρία |
| format |
Thesis |
| author |
Κανναβού, Μαρία |
| author_sort |
Κανναβού, Μαρία |
| title |
Αλληλεπιδράσεις μεταξύ φαρμάκων και συστατικών κλινικής διατροφής |
| title_short |
Αλληλεπιδράσεις μεταξύ φαρμάκων και συστατικών κλινικής διατροφής |
| title_full |
Αλληλεπιδράσεις μεταξύ φαρμάκων και συστατικών κλινικής διατροφής |
| title_fullStr |
Αλληλεπιδράσεις μεταξύ φαρμάκων και συστατικών κλινικής διατροφής |
| title_full_unstemmed |
Αλληλεπιδράσεις μεταξύ φαρμάκων και συστατικών κλινικής διατροφής |
| title_sort |
αλληλεπιδράσεις μεταξύ φαρμάκων και συστατικών κλινικής διατροφής |
| publishDate |
2019 |
| url |
http://hdl.handle.net/10889/12214 |
| work_keys_str_mv |
AT kannaboumaria allēlepidraseismetaxypharmakōnkaisystatikōnklinikēsdiatrophēs AT kannaboumaria interactionbetweendrugsandclinicalnutritioncomponents |
| _version_ |
1771297179805155328 |
| spelling |
nemertes-10889-122142022-09-05T06:57:44Z Αλληλεπιδράσεις μεταξύ φαρμάκων και συστατικών κλινικής διατροφής Interaction between drugs and clinical nutrition components Κανναβού, Μαρία Παπαδημητρίου, Ευαγγελία Παπαδημητρίου, Ευαγγελία Αυγουστάκης, Κωνσταντίνος Καρατζά, Αγγελική Kannavou, Maria Κλινική διατροφή Εντερική διατροφή Παρεντερική διατροφή Αλληλεπιδράσεις φαρμάκων Clinical nutrition Enteral nutrition Parenteral nutrition Drug interactions 615.704 52 Η τεχνητή διατροφή αποτελεί μέθοδο θρεπτικής υποστήριξης ζωτικής σημασίας για τους ασθενείς που δεν μπορούν να καλύψουν διαφορετικά τις διατροφικές τους ανάγκες. Σε βαρέος πάσχοντες ασθενείς που χρειάζονται τεχνητή διατροφική υποστήριξη, συχνά είναι αναγκαία και η χορήγηση φαρμάκων για την θεραπεία ή την ανακούφιση συμπτωμάτων ποικίλων ασθενειών. Λόγω της πολυπλοκότητας που χαρακτηρίζει τη σύστασή τους, τα προς χορήγηση μείγματα τεχνητής διατροφής, είναι επιρρεπή σε αστάθειες και ασυμβατότητες ως αποτέλεσμα των αλληλεπιδράσεων που αναπτύσσονται μεταξύ των επιμέρους συστατικών τους. Ο συνδυασμός τους με φάρμακα αυξάνει ακόμα περισσότερο τον κίνδυνο εμφάνισης αλληλεπιδράσεων, δίνοντας έδαφος σε συνέπειες είτε αρνητικές για την εξέλιξη της κλινικής κατάστασης των ασθενών ή/και απειλητικές για την επιβίωσή τους. Η χορήγηση ενός τελικού προϊόντος τεχνητής διατροφικής υποστήριξης επιβάλλεται να είναι ασφαλής και αποτελεσματική, γεγονός που απαιτεί την διεξαγωγή μελετών και την απόκτηση επιστημονικών δεδομένων σχετικά με τη συμβατότητα, σταθερότητα και αποτελεσματικότητα των χορηγούμενων φαρμάκων σε συνδυασμό με την τεχνητή διατροφή, είτε εντερική είτε παρεντερική. Επειδή κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός και κάθε περίπτωση ασθενούς μοναδική (καθώς ο κάθε ασθενής μπορεί να πάσχει από διαφορετικό μωσαϊκό ασθενειών και να ποικίλουν οι ανάγκες του), τόσο η σύσταση της τεχνητής διατροφής όσο και οι δόσεις των φαρμάκων πρέπει να εξατομικεύονται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να μην καθίσταται εύκολη η συστηματοποίηση των πληροφοριών σχετικά με την συμβατότητα φαρμάκων/συστατικών τεχνητής διατροφής. Τα βιβλιογραφικά δεδομένα που υπάρχουν και οι μελέτες που έχουν διεξαχθεί, δίνουν μία κατεύθυνση σχετικά με το ποια φάρμακα μπορούν ενδεχομένως να χορηγηθούν με ασφάλεια σε κατάλληλες συγκεντρώσεις, με απαραίτητη προϋπόθεση τη συνεχή παρακολούθηση του ασθενούς και τη διεξαγωγή περαιτέρω ελέγχου των τελικών προϊόντων, όπου κρίνεται απαραίτητο. Παρά τη συστηματοποίηση των βιβλιογραφικών πληροφοριών σε λίστες συμβατότητας φαρμάκων/τεχνητής διατροφής, παράγοντες όπως η σύνθεση του διατροφικού μείγματος, η τελική συγκέντρωση του φαρμάκου, ο χρόνος επαφής με τον καθετήρα, η θερμοκρασία του περιβάλλοντος καθώς και η έκθεση στο φως, μπορούν να μεταβάλλουν την κατάσταση συμβατότητας μεταξύ φαρμάκων και διατροφικών μειγμάτων. Η γενική οδηγία που υπάρχει από τους αρμόδιους οργανισμούς (ASPEN , ESPEN) είναι η αποφυγή συγχορήγησης φαρμάκων με την τεχνητή διατροφή, με εξαίρεση τις περιπτώσεις στις οποίες κρίνεται απολύτως απαραίτητο. Σημαντική κρίνεται να είναι η παρακολούθηση του ασθενή από αρμόδια διεπιστημονική ομάδα διατροφικής υποστήριξης, της οποίας σημαντικό μέλος οφείλει να είναι ο κλινικός φαρμακοποιός. Artificial nutrition is a vital nutritional support method for patients who cannot meet their dietary needs differently. Ιn severely ill patients who require artificial nutritional support, it is often necessary to co-administer medications to treat or alleviate the symptoms of various diseases. Due to the complexity that characterizes their composition, the artificial feed mixtures are prone to instabilities and incompatibilities as a result of the interactions developed between their individual components. Combining them with drugs, further enhances the risk of interactions’ appearance, giving ground in either negative consequences for the evolution of the clinical status of patients and / or threatening their survival. Administration of a final artificial nutritional support product should be safe and effective. Thus, conducting studies to obtain scientific data on the compatibility, stability and efficacy of administered medicines when administered in combination with artificial nutritional support is absolutely necessary and important. Because each organism is different and each patient's clinical case is unique (each patient may suffer from a different mosaic of illnesses and his needs may vary), both artificial nutrition and medication doses need to be individualized. The large number of dietary patterns that can be derived from the various nutrient combinations and the equally large number of drugs and doses that may be used, make it very difficult to systematize all available information on the stability/compatibility of drugs / artificial nutrients. International literature data and studies that have already been conducted, provide a direction as to which drugs may optionally be administered safely at appropriate concentrations in combination with artificial nutrient mixtures, provided that the patient is continuously monitored and that the final preparations will be subject to further testing when this is deemed necessary Despite the systematization of literature data in drug/artificial nutrition compatibility lists, factors such as enteral or parenteral mixtures’ composition, final drug concentration, catheter contact time, ambient temperature as well as exposure to light can alter the state of compatibility between drugs and nutrients. The general directive issued by the competent bodies (ASPEN, ESPEN) is to avoid the co-administration of medicines with artificial nutrition, except in cases where it is absolutely necessary. Important seems to be the monitoring of the patient by a competent multidisciplinary nutrition support team, in which the clinical pharmacist should have an important role to play. 2019-06-30T10:07:33Z 2019-06-30T10:07:33Z 2018-10-11 Thesis http://hdl.handle.net/10889/12214 gr 0 application/pdf |
