| Περίληψη: | Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει την ανάπτυξη οξειδωτικού στρες κατά την εγχείρηση Ολικής Αρθροπλαστικής Ισχίου. Η Ολική Αρθροπλαστική Ισχίου είναι η θεραπεία εκλογής για ασθενείς με προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα. Η σχέση της οστεροαρθρίτιδας με τις Δραστικές Μορφές Οξυγόνου και το οξειδωτικό στρες στους ανθρώπινους οργανισμούς είναι ήδη γνωστή, ωστόσο δεν έχει μελετηθεί αν η ίδια η διαδικασία της εγχείρησης συμβάλλει στην ανάπτυξη οξειδωτικού στρες και μετεγχειρητικών επιπλοκών.
Λήφθηκαν δείγματα γραμμωτού μυϊκού ιστού (0,5-1,5 gr) από ασθενείς που υποβλήθηκαν σε Ολική Αρθροπλαστική Ισχίου, σε δύο διαφορετικές χρονικές στιγμές αυτής. Αρχικά, πραγματοποιήθηκε ομογενοποίηση των δειγμάτων, προκειμένου να γίνει κλασμάτωση των περιεχόμενων λιπών και πρωτεϊνών. Στη συνέχεια, έγινε προσδιορισμός της συγκέντρωσης της πρωτεΐνης σε κάθε δείγμα με τη μέθοδο Bradford, κι έπειτα προσδιορίστηκαν τα Οργανικά Υδροϋπεροξείδια (LOOH) και η συγκέντρωση της Μηλονικής Διαλδεΰδης που έχει προσδεθεί στις πρωτεΐνες (prMDA). Τα αποτελέσματα από τα LOOH και την prMDA, δυο σημαντικών βιοδεικτών οξειδωτικού στρες, ανάχθηκαν στην πρωτεΐνη κάθε δείγματος και ύστερα έγινε σύγκριση των αποτελεσμάτων για κάθε δείκτη μεταξύ των δύο διαφορετικών χρονικών στιγμών της εγχείρησης. Τέλος, πραγματοποιήθηκε στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων, προκειμένου να διαπιστωθεί το επίπεδο σημαντικότητας αυτών.
Όλες οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν βασίστηκαν σε τεχνικές που έχουν αναπτυχθεί στο Εργαστήριο Βιοχημείας και αποτελούν ευαίσθητες και εξειδικευμένες τροποποιήσεις υφιστάμενων μεθόδων, ενώ συνολικά η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με την Ορθοπαιδική Κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών.
|
|---|
