| Περίληψη: | Ο καρκίνος του μαστού είναι η συνηθέστερη μορφή νεοπλασίας στις γυναίκες παγκοσμίως. Ο καρκίνος έρχεται δεύτερος μετά τις καρδιαγγειακές παθήσεις μεταξύ των βασικών αιτιών θανάτου στις αναπτυγμένες χώρες. Το 70% των όγκων στο μαστό εκφράζει οιστρογονοϋποδοχείς ή/και τον υποδοχέα της προγεστερόνης. Μέχρι και σήμερα, τα μέσα με τα οποία γίνεται η θεραπεία του καρκίνου, στην πλειοψηφία τους είναι η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία. Όμως, τα τελευταία χρόνια αναζητούνται μόρια-στόχοι που διακρίνουν τα καρκινικά από τα φυσιολογικά κύτταρα για μια πιο αποτελεσματική, στοχευμένη και με λιγότερες παρενέργειες για τον ασθενή θεραπεία.
Τα οιστρογόνα και οι ERs παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και εξέλιξη του καρκίνου του μαστού. Οι οιστρογονοϋποδοχείς εμπλέκουν το γενομικό και μη-γενομικό μονοπάτι. Είναι γνωστή από προηγούμενες μελέτες η αλληλοεπικοινωνία του EGFR με τους ERs στα κύτταρα του μαστού. Μελέτες έδειξαν ότι η αναλογία των δύο τύπων υποδοχέων ERβ και ERα μειώνεται στους καρκινικούς ιστούς συγκριτικά με τον φυσιολογικό ιστό. Τα οιστρογόνα πυροδοτούν τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό στα καρκινικά κύτταρα του μαστού παρουσία του ERα, ενώ η έκφραση του ERβ φαίνεται να μειώνει τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό και τον σχηματισμό όγκου που επάγεται από τον ERα.
Στην παρούσα μελέτη μελετήθηκε η επίδραση της καταστολής του γονιδίου ERβ, μετά από επώαση των κυττάρων με συγκεκριμένη συγκέντρωση οιστραδιόλης και AG1478, στον κυτταρικό πολλαπλασιασμό, την κινητικότητα, τη διήθηση και τη προσκόλληση των υψηλής μεταστατικής ικανότητας καρκινικών κυττάρων MDA-MB-231 καθώς και στην γονιδιακή έκφραση σημαντικών μορίων του εξωκυττάριου χώρου και της κυτταρικής μεμβράνης, των MMPs, TIMPs, συνδεκάνες, EGFR, HER2, σεργλυκίνη, βιμεντίνη. Μελετήθηκε επιπλέον, η πιθανή επίδραση της καταστολής του ERβ στο φαινόμενο MET(mesenchymal to epithelial transition).
Εν κατακλείδι, τα συγκεκριμένα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι ο ERβ παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και εξέλιξη του καρκίνου του μαστού και επηρεάζει σε συνδυασμό με την οιστραδιόλη και τον EGFR τόσο τις κυτταρικές λειτουργίες των MDA-MB-231καρκινικών κυττάρων μαστού, δηλαδή τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό, προσκόλληση, διήθηση και μετανάστευση, καθώς και την γονιδιακή έκφραση σημαντικών μορίων.
|
|---|
