Ιστορικός κόσμος και κατανόηση στον Βίλχελμ Ντίλταϋ. Η μετάβαση από την ψυχολογική θεωρία στην ερμηνευτική

• Κύριος συγγραφέας: Δημητριάδης, Θανάσης
• Άλλοι συγγραφείς: Καλέρη, Αικατερίνη
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2019
• Θέματα: Ανθρωπιστικές επιστήμες; Θεμελίωση; Κατανόηση; Ιστορία; Ψυχολογία; Εμπειρία; Ψυχικό πλέγμα; Ερμηνευτική; Έκφραση; Πνεύμα; Human sciences; Foundation; Understanding; History; Psychology; Experience; Psychic nexus; Hermeneutics; Expression; Spirit; 001.3

Οι επιστήμες του ανθρώπου τον 19ο αιώνα μελετούσαν το ατομικό υποκείμενο με φυσικούς και θετικιστικούς όρους. Την συγκεκριμένη θεώρηση είχαν αμφισβητήσει πολλοί στοχαστές υποστηρίζοντας ότι δεν λαμβάνει υπόψη της τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ατόμου. Ο Ντίλταϋ παραλαμβάνει και υιοθετεί αυτές τις ενστάσεις αφού κι ο ίδιος θεωρεί ότι ο άνθρωπος είναι πρωτίστως πνευματικό κι ιστορικό ον. Η παρούσα εργασία παρουσιάζει κι αναλύει το εγχείρημα του Ντίλταϋ να θεμελιώσει τις ανθρωπιστικές επιστήμες με συστηματικό τρόπο ώστε να μελετώνται με όρους που τους αναλογούν και να τις καταστήσει ένα διακριτό πεδίο από τις φυσικές επιστήμες. Η εν λόγω θεμελίωση γίνεται σε δύο φάσεις. Στην πρώτη παρουσιάζει μια ψυχολογική θεωρία με την μελέτη να επικεντρώνεται στη συγκρότηση και λειτουργία του ψυχικού υποκειμένου ώστε να αναδειχθεί ο εσωτερικός του πλούτος όπως προκύπτει από την εμπειρία. Στην όψιμη περίοδο η προσοχή στρέφεται από το ενέργημα της εμπειρίας στην έκφραση της διότι μέσω αυτής είναι δυνατή η κατανόηση των άλλων και κυρίως τα μεγάλα πνευματικά έργα. Σε αυτά θεωρεί ο Ντίλταϋ ότι αποτυπώνεται η πλησμονή του ατόμου και μόνο μέσω της ερμηνείας μπορεί να τη συναντήσει.