| Περίληψη: | Η παρούσα εργασία εστιάζεται στην ερμηνεία και την καταγραφή
του αστικού κενού χώρου, που καταστράφηκε ή διαγράφηκε από τον
πολεοδομικό ιστό. Πρόκειται για μια μελέτη του κενού, και όχι του
δομημένου χώρου της πόλης, ως κρίσιμης μάζας προς επανερμηνεία.
Αφορά τα νοήματα που δημιουργεί η απουσία των αντικειμένων -
αρχιτεκτονημάτων και τις νέες ταυτότητες που ορίζουν στον αστικό χώρο.
Για την πλήρη κατανόηση των αστικών κενών αναπτύχθηκε η ιδιότητα
τους ως χώρων ατελών και ανοιχτών, αλλά και η χωρική πολιτική τους,
η οποία τους προσδίδει την δυνατότητα να ενέχουν την διαφορετικότητα.
Αφού προσδιορίζεται ο χαρακτήρας του αστικού κενού, καταγράφεται
ο ρόλος του ως παράγοντας μεταβολής της σχέσης της πόλης και της
αρχιτεκτονικής.
Το αστικό κενό δεν αποτελεί προϊόν μόνον του σχεδιασμού, αλλά
και μη προβλέψιμων μετασχηματισμών της πόλης. Συνεπώς, τα κενά
διακρίθηκαν σε πέντε ενότητες, α. τα κενά ως προϊόντα σχεδιασμού
θετικών δράσεων στην πόλη, β. τα κενά ως εν εξελίξει εργοτάξια,
γ. τα κενά ως προϊόντα απαξίωσης και εγκατάλειψης νοούμενων ως
παθητικών διαδικασιών στην πόλη, δ. τα κενά ως αστικά τραύματα,
τα οποία αποτελούν παράγωγα της αστυκτονίας και ε. τα κενά ως
υπολείμματα κατεδάφισης από φυσικές καταστροφές.
Πέραν, όμως, των διαφορετικών εκδοχών των αστικών κενών,
διερευνήθηκαν και οι μετασχηματισμοί που προσδίδουν μια νέα
μορφή στους χώρους αυτούς και διακρίθηκαν σε τρεις κατηγορίες, α.
τα κενά ως σχεδιασμένα προϊόντα αρχιτεκτονικής πράξης, β. τα κενά
ως αποτελέσματα εγκατάστασης και γ. τα επανασχεδιαζόμενα κενά.
Η μελέτη των αστικών κενών αφορά την ανάγνωση τους ως αστικών
οντοτήτων που ενέχουν πολύπλοκα και διαφορετικά νοήματα και που
η αρχιτεκτονική πράξη καλείται να προσδιορίσει και να εντάξει στην
εμπειρία της πόλης.
|
|---|
