| Περίληψη: | Η μεταμόσχευση αποτελεί μία θεραπευτική πρακτική που επιτρέπει την αποκατάσταση των
λειτουργιών του σώματος που βρίσκονται σε ανεπάρκεια, μέσω υγιών οργάνων και ιστών, από έναν εκλιπόντα
ή ζωντανό δότη, σε ένα χρόνια πάσχοντα ασθενή (Ε.Ο.Μ.). Η Ελλάδα έχει χαμηλά ποσοστά δωρεάς οργάνων
εξαιτίας κυρίως της ελλιπής ενημέρωσης των πολιτών από τους αρμόδιους φορείς και το φόβο των δυνητικών
δοτών. Οι επαγγελματίες υγείας οφείλουν να έχουν πλήρη εκπαιδευτική και επαγγελματική κατάρτιση ώστε
να καταστούν οι μεσολαβητές και έτσι ο επιτελικός ρόλος τους ανάγεται στο να μεταδώσουν τη σπουδαιότητα
της διάδοσης της ιδέας δωρεάς οργάνων και ιστών.
Σκοπός: Σκοπός της ερευνητικής εργασίας είναι να διερευνηθούν οι γνώσεις και οι στάσεις των
επαγγελματιών υγείας, ως προς τη δωρεά και μεταμόσχευση οργάνων. Επιμέρους στόχος είναι η διαπίστωση
εάν και κατά πόσο οι επαγγελματίες υγείας είναι ευαισθητοποιημένοι, με το σημαντικό αυτό θέμα της
δημόσιας υγείας.
Μεθοδολογία: Για να διαπιστωθεί η γνώση και η στάση των επαγγελματιών υγείας σχετικά με τη δωρεά -
μεταμόσχευση οργάνων, διεξήχθη ποσοτική έρευνα, χρησιμοποιώντας ως μεθοδολογικό εργαλείο συλλογής
δεδομένων το ερωτηματολόγιο, διασφαλίζοντας παράλληλα την αντιπροσωπευτικότητα του δείγματος της
έρευνας. Η επεξεργασία των δεδομένων της έρευνας πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια του στατιστικού
λογισμικού SPSS (Statistical Package for Social Sciences). Στην παρούσα έρευνα συμμετείχαν 570
επαγγελματίες υγείας, από τα Νοσοκομεία, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ρίου και Ολύμπιον Θεραπευτήριο,
εκ των οποίων, 168 γιατροί, 230 νοσηλευτές 19 ψυχολόγοι, 29 φαρμακοποιοί 43 βιολόγοι και 77 λοιπό τεχνικό
προσωπικό.
Αποτελέσματα:. Από την στατιστική ανάλυση των δεδομένων προέκυψε ότι οι μεταβλητές φύλο, ηλικία,
προϋπηρεσία και ειδικότητα επηρεάζουν άμεσα τη γνώση των επαγγελματιών υγείας απέναντι στη δωρεά
οργάνων και τις μεταμοσχεύσεις. Συγκεκριμένα, προέκυψε ότι το 32,9% που ανήκαν στην ηλικιακή ομάδα
25-34 πληροφορήθηκε για τη δωρεά οργάνων κατά το κύκλο σπουδών τους, το 60% αυτών είναι έγγαμοι, ενώ
ταυτόχρονα το 62,2% είναι γυναίκες. Επιπλέον το 43,8% των ενήμερων για τη δωρεά οργάνων είναι
ειδικευμένοι γιατροί και έχουν 0-5 χρόνια προϋπηρεσίας. Σχετικά με το αν όσοι έχουν πληροφορηθεί για τη
δωρεά οργάνων και την αντίστοιχη νομοθεσία προέκυψε ότι το 93,6% ατόμων που έχουν γνωρίζουν την
ισχύουσα νομοθεσία μέσω κάποιου ατόμου που έχει μεταμοσχευθεί, ενώ το 92,7% έχουν ενημερωθεί πώς να
γίνουν δωρητές οργάνων μέσω των Μ.Μ.Ε. Επιπρόσθετα η πλειοψηφία των συμμετεχόντων είχε ποσοστό
γνώσης 56,0% σχετικά με τη δωρεά οργάνων χωρίς να παρατηρείται σημαντική απόκλιση μεταξύ τους.
Προέκυψε ότι ο μικρός αριθμός μεταμοσχευόμενων στη χώρα μας οφείλεται στην ελλιπή ενημέρωση (49,9%).
Τα 82,1% δυστυχώς δεν είναι δωρητές οργάνων, ενώ είναι πρόθυμοι να γίνουν μελλοντικά, σε ποσοστό 58,4%.
Σημαντικό εύρημα αποτελεί η απόκλιση ανάμεσα στο ποσοστό 21,2% όσων φοβούνται τη δωρεά οργάνων εν
ζωή, σε σχέση με το 61,6% που είναι πρόθυμοι να γίνουν δότες μετά θάνατον. Συμπεράσματα: Από τα στοιχεία που συλλέχτηκαν και αναλύθηκαν (570 συμμετέχοντες από το
Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ρίου και το Ολύμπιον Θεραπευτήριο), διακρίνεται αρχικά, ότι δεν υπάρχει
επαρκής ενημέρωση αναφορικά με το θέμα που εξετάζεται στην ομάδα στόχο. Επιπλέον, αν και υπάρχει
θετική προδιάθεση ως προς τη δωρεά οργάνων, στην πράξη διαφαίνεται ελλιπής συμμετοχή σε αυτήν από
τους επαγγελματίες υγείας. Πιο συγκεκριμένα, από την εν λόγω έρευνα αντικατοπτρίζεται και το προφίλ της
ελληνικής κοινωνίας, γιατί δυστυχώς ελάχιστα άτομα έχουν υπογράψει επίσημα κάρτα δότη και αυτό
αποδεικνύει αδιάσειστα τα χαμηλά ποσοστά Ελλήνων δωρητών, σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Δεν
μπορούμε να παραβλέψουμε όμως, ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του δείγματος ήταν ιδιαίτερα θετικό ως προς
τη δωρεά οργάνων και το γεγονός αυτό δίνει την ελπίδα να εξελιχθεί το ζήτημα στη χώρα μας, καθώς επίσης
και να πραγματοποιηθεί ολοκληρωτική ενημέρωση τόσο των επαγγελματιών υγείας όσο και των πολιτών σε
μελλοντικό χρόνο.
|
|---|
